Παλαιό Φάληρο: Μία βραδιά μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων

Με ιδιαίτερη συγκίνηση και σε κλίμα βαθιάς περισυλλογής, το Παλαιό Φάληρο τίμησε την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων σε μία εκδήλωση γεμάτη συναίσθημα και σεβασμό στην Ιστορία. Η Οικία Θάλεια Διπλαράκου άνοιξε τις πόρτες της για να υποδεχτεί μία ξεχωριστή βραδιά, όπου μουσική, λόγος και θεατρική αφήγηση έπλεξαν έναν ισχυρό δεσμό με το παρελθόν.

Η ποντιακή λύρα, οι αφηγήσεις και τα τραγούδια από την Ένωση Ποντίων «Η Μαύρη Θάλασσα» ζωντάνεψαν μνήμες και θύμισαν σε όλους πως η ιστορική μνήμη μένει ζωντανή, μεταφερόμενη από γενιά σε γενιά.



Ο Δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου, Γιάννης Φωστηρόπουλος, σημείωσε:

«Ήταν μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση, μνήμη και περηφάνια στην Οικία Θάλεια Διπλαράκου, όπου μνημονεύσαμε τη γενοκτονία των Ποντίων μέσα από τη μουσική, το λόγο και τη θεατρική αφήγηση.

Η ποντιακή λύρα, οι φωνές και οι αφηγήσεις της Ένωσης Ποντίων “Η Μαύρη Θάλασσα” μας θύμισαν πως η μνήμη δεν ξεχνιέται — τη μεταφέρουμε μέσα μας, από γενιά σε γενιά.



Ως Πόντιος, νιώθω τη συγκίνηση που ενώνει όλους όσοι κουβαλούν στην καρδιά τους την ιστορία και τον πόνο του Πόντου.

Η μνήμη είναι ζωντανή και το Παλαιό Φάληρο την κρατά αναμμένη. Θερμά συγχαρητήρια στην Ένωση Ποντίων “Η Μαύρη Θάλασσα” για τη δύναμη της εκδήλωσης.»



Η εκδήλωση στο Παλαιό Φάληρο απέδειξε για ακόμη μία φορά πως η ιστορική μνήμη των Ποντίων παραμένει αναμμένη, όχι μόνο ως τιμή στους προγόνους, αλλά και ως πολύτιμη παρακαταθήκη για το μέλλον.

Παράλληλα, ο κ. Φωστηρόπουλος προχώρησε και σε προσωπική ανάρτηση, με αφορμή τη σημαδιακή αυτή ημέρα για τον ποντιακό ελληνισμό, στην οποία εξέφρασε τη βαθιά συγκινησιακή του φόρτιση και την ανάγκη διατήρησης της ιστορικής μνήμης:



«Ημέρα μνήμης. Ημέρα τιμής. Ημέρα που ο πόνος του Πόντου γίνεται φλόγα στην καρδιά μας.
Δεν ξεχνάμε τις 353.000 ψυχές που χάθηκαν. Δεν ξεχνάμε τον ξεριζωμό, τη βία, την απώλεια. Μα πάνω απ’ όλα, δεν ξεχνάμε την περηφάνια, την αξιοπρέπεια και τη δύναμη ενός λαού που στάθηκε ξανά στα πόδια του, που κράτησε την ιστορία του ζωντανή και τη μεταδίδει με σεβασμό και αγάπη.

Κουβαλάω από τη μέρα που γεννήθηκα στο Άνω Ζερβοχώρι Ημαθίας και θα κουβαλάω για πάντα αυτή τη μνήμη μέσα μου. Είναι χρέος μας να την κρατάμε ζωντανή, να τη διδάσκουμε στα παιδιά μας, να τη θυμόμαστε με σεβασμό και περηφάνια.

Η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο.»