Ναι, σε αυτό το συμπέρασμα έχω καταλήξει πριν από πολλά χρόνια. Φαίνεται άλλωστε στα κείμενά μου και ειδικά σε εκείνα τα μικρά, τα άρθρα, που δημοσιεύω στον ηλεκτρονικό κυρίως τύπο.
Κραυγαλέα είναι η περίπτωση των Τούρκων. Οι ίδιοι λένε ότι η χρήση της λέξης «Τούρκος» δεν είναι δηλωτική εθνικής καταγωγής αλλά θρησκευτικής πίστης.
Όλοι γνωρίζουμε ότι ο πληθυσμός της Τουρκίας αποτελείται από τους απογόνους των εξισλαμισμένων πληθυσμών του Βυζαντίου, Ελλήνων κυρίως ή ελληνόφωνων χριστιανών σε επιμιξία, έως 3% στην Ιωνία, με τους ελάχιστους Ουιγούρους Μογγόλους που εγκαταστάθηκαν κάποτε στο Δορύλαιον (Εσκί Σεχίρ).
Σχετικά με το θέμα αυτό έχω ήδη δημοσιεύσει αρκετά άρθρα εκ των οποίων τα πιο πρόσφατα «Αδιέξοδο στο Αιγαίο» και «Είμαστε αδέλφια» φαίνεται πως δημιούργησαν εκεί επάνω στην κορυφή κάποιον προβληματισμό.
Σήμερα συλλέγουμε πληροφορίες που αφορούν στον Μωάμεθ τον Πορθητή στου οποίου τ’ αχνάρια φαίνεται πως προσπαθεί να βαδίσει ο κ. Ερτογάν με το Νεοοθωμανικό του αφήγημα αν όχι εγχείρημα:
19 Δεκεμβρίου 1996:
Διαβάζουμε στο μεγάλης κυκλοφορίας εβδομαδιαίο Τουρκικό περιοδικό «Ακτουέλ» : Ο Μωάμεθ ο Πορθητής ήταν Χριστιανός. Δυστυχώς οι ιστορικοί δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να λύσουν αυτό το μυστήριο, 500 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Φατίχ.
23 Ιανουαρίου του 2011
Γράφει η Τουρκική Sabah: Fatih Sultan Mehmed Hıristiyan mıydı. (Ο Σουλτάνος Μεχμέτ ο Φατίχ ήταν Χριστιανός).
Είναι γνωστή η απευθείας καταγωγή του από τον Ιωάννη Κομνηνό Τζελεπή καθώς και το ότι ανατράφηκε σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούσε το Ελληνικό πνεύμα και η Χριστιανική Ορθόδοξη πίστη, παράλληλα με τον Ισλαμικό μυστικισμό. αλλά και στην συνέχεια στην διάρκεια της βασιλείας του οι περισσότεροι σύμβουλοί του ήσαν Έλληνες Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Διάβαζε ότι είχε σχέση με τον Μέγα Αλέξανδρο και λάτρευε τα Ομηρικά έπη.
Γεννήθηκε στις 30 Μαρτίου του 1432 στην πρωτεύουσα των Οθωμανών Αδριανούπολη αλλά μεγάλωσε στην Μαγνησία της Ιωνίας με την Χριστιανή μητέρα του Χιουμά Χατούν σύζυγο του Σουλτάνου Μουράτ Β, και μετά τον θάνατό της με την επίσης Χριστιανή Σλάβα γκουβερνάντα του Μάγδα Βράνκοβιτς. Στην Αδριανούπολη επέστρεψε τον Αύγουστο του 1444 για να γίνει Σουλτάνος.
Την πληροφορία επιβεβαιώνει και ο Lord Kinros, Άγγλος ιστορικός στο έργο του «Οθωμανική Αυτοκρατορία», εις την οποίαν υπογραμμίζει την Χριστιανική πίστη της Ελληνική καταγωγής Μητέρας του και της Ελληνο-Σέρβας μητριάς του.
Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι παρόλον ότι το Ισλάμ απαγόρευε την απεικόνιση προσώπων εκείνος είχε διατάξει να του φτιάξουν μια εικόνα της Παναγιάς βρεφοκρατούσας αλλά και την δική του προσωπογραφία που την έκανε ο Ιταλός ζωγράφος Τζεντίλε Μπελίνι. Διατηρούσε μάλιστα εικονοστάσι με μανουάλι και καντήλια στα ιδιαίτερα διαμερίσματά του, όπως καταμαρτυρεί ο ιστορικός της εποχής του Θεόδωρος Κατακουζηνός.
Ο Γεώργιος ο Τραπεζούντιος γνωστός λόγιος φιλόσοφος της εποχής του, γνωρίζοντας ότι ο Μωάμεθ ήταν κρυπτοχριστιανός Αλεβίτης και όχι σκληρός Σουνίτης Μουσουλμάνος τον προέτρεψε να επιχειρήσει την ενοποίηση των δύο θρησκειών αφού Ισλάμ και Χριστιανισμός έχουν κοινή δογματική καταγωγή από την Εβραϊκή θρησκεία και οι εντοπιζόμενες μεταξύ τους διαφορές είναι απλά εθιμικές.
Είναι πολλές οι μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν ότι ο τάφος του μεγάλου Σουλτάνου βρίσκεται στα υπόγεια του Φατίχ Τζαμί που κτίστηκε από τον ίδιο επάνω στα ερείπια του ναού των Αγίων Αποστόλων και όχι στο ομώνυμο Τουρμπέ που βρίσκεται εκτός του ναού. Κυριότερη εκείνη του Τούρκου ποιητή Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί.
Ο Γεννάδιος κατόπιν άδειας του Μωάμεθ αμέσως μετά την άλωση της Πόλης είχε εγκαταστήσει το Πατριαρχείο εις τον ναό των Αγίων Αποστόλων που είχε κτιστεί από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο. Εκεί ήταν θαμμένοι ο Ιουστινιανός και οι Κομνηνοί Αυτοκράτορες. Το 1454 όμως ο Πατριάρχης εγκατέλειψε οικιοθελώς την εκκλησία, επειδή μέσα σε αυτή είχε βρεθεί το πτώμα ενός Τούρκου και φοβήθηκε μήπως κατηγορηθούν οι Χριστιανοί για το έγκλημα. Στην συνέχεια το παλαιό οικοδόμημα παθαίνει μερική κατάρρευση λόγω παλαιότητας, κατεδαφίζεται και στην θέση του οικοδομείται το Φατίχ Τζαμί μεταξύ των ετών 1463 και 1470, από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Χριστόδουλο.
Ο συγγραφέας Ρεσατ Εκρέμ Κοτσού στο θαυμάσιο βιβλίο του «Οθωμανοί ηγεμόνες», γράφει:
Την εποχή του Αμπντούλ Χαμίτ του Β!, στις αρχές του εικοστού αιώνα, είχε σπάσει ένας μεγάλος αγωγός νερού στη συνοικία του μεγάλου τεμένους του Πορθητή, το Φατίχ. Κατά την επισκευή όμως του χαλασμένου αγωγού, με εντολή του Σουλτάνου να ανοίχτηκε ο τάφος του Μωάμεθ για να διαπιστωθούν τυχόν ζημιές και να επισκευαστούν. Εκεί στο πλημυρισμένο υπόγειο της παλιάς εκκλησίας βρέθηκε ο τάφος του, μεταξύ των τάφων των λοιπών Βυζαντινών Αυτοκρατόρων, ανοίχτηκε και τότε αντίκρισαν το ταριχευμένο νεκρό, θαμμένο σύμφωνα με τα χριστιανικά έθιμα. Το πρόσωπο του νεκρού αναγνωρίστηκε μάλιστα από τη προσωπογραφία του Ιταλού ζωγράφου.
Το γεγονός αυτό και μόνο για πολλούς αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο Μωάμεθ θέλησε να ταφεί σαν χριστιανός και βυζαντινός βασιλιάς, εν μέσω των άλλων συγγενών του βυζαντινών αυτοκρατόρων».
Το γεγονός συνέβη λίγο πριν το 1908 και έκτοτε απαγορεύεται η πρόσβαση και η έρευνα του χώρου που κρατά επτασφράγιστο το μυστικό του.
Μήπως θα έπρεπε το επίσημο Ελληνικό κράτος να δείξει κάποιο ενδιαφέρον για το θέμα κι να το αξιοποιήσει ανάλογα στην επιχειρούμενη προσέγγιση με την απέναντι όχθη των Μουσουλμάνων Ελλήνων. Ας ζητήσουν όλοι από την ακαδημαϊκή κοινότητα να ερευνήσει το θέμα και να δώσει απαντήσεις στις εικασίες και στα υπάρχοντα ερωτήματα.
Γράφουμε λάθος την ιστορία μας;
1
3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025, 13:00
Σχόλια Αναγνωστών
1 Προσθήκη σχολίουΣας ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας.