ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ: 13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024, 07:19

ΑΡΘΡΑ

Αναμενόμενα

Κώστας Δημ. Χρονόπουλος 0 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2024, 18:09

Μοιάζει δύσκολο, έστω και αν προσωπικά δεν μου αρέσει, να αποφύγω την αναφορά σε εσωκομματικές αναταράξεις. Γράφω πως «δεν μου αρέσει» επειδή δεν ανήκω στους ζηλωτές του Κοινοβουλευτισμού / «Δημοκρατίας» όπως την έχει καταντήσει το κομματικό (σ.σ πρώην πολιτικό) Ιερατείο (επειδή την... υπηρετεί;).

Το παράδειγμα αλληλοεξόντωσης /συντροφικού αλληλοσπαραγμού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ δεν είναι βέβαια αποκλειστικά δικό του προνόμιο /φαινόμενο, αλλά συμβαίνει και σε άλλες καλύτερες κομματικές οικογένειες. Όμως τώρα θα αναφερθούμε στα συμβαίνοντα στον χώρο της Αξ. Αντιπολίτευσης λόγω –και – επικαιρότητας. Και όχι μόνον, αφού ο εκεί χώρος αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή , αλλά και τροφή για σκέψη για όλους τους σκεπτόμενους.

Ένα κόμμα με μικρό ποσοστό , 4% του εκλογικού Σώματος, κατορθώνει να πολλαπλασιάσει τα εκλογικά ποσοστά του και να γίνει Αξ. Αντιπολίτευση. Όμως αδυνατεί να γίνει Κυβέρνηση. Αποφασίζει λοιπόν –ο σκοπός αγιάζει τα μέσα- να απολέσει το … «ηθικό αριστερό του πλεονέκτημα», καθώς και την ταυτότητά του, και να συμμαχήσει, προκειμένου να συγκυβερνήσει , με ….ακροδεξιό κόμμα (όπως τότε το αποκαλούσε … περιφρονητικά) τους ΑΝΕΛ (!). Ταυτόχρονα αλλοιώνει εαυτό με την υποδοχή –ενσωμάτωση «Κεντρώων Πασόκων» σε μια ευκαιριακή …αντιδεξιά συστράτευση.

Ευεξήγητο το γιατί:
Ι. Η ανυπαρξία ηθικών προδιαγραφών (και βέβαια… «ηθικών πλεονεκτημάτων»).

ΙΙ. Η ανυπαρξία συγκεκριμένης κομματικής και ιδεολογικής ταυτότητας.

ΙΙΙ. Η δίψα/λαχτάρα για άνοδο και της «Αριστεράς» στην εξουσία, με όποιο κόστος, όποια μορφή, με οιονδήποτε συνονθύλευμα ή Αρχηγό.

Είχα, τότε, προβλέψει και γράψει , πως τα δύο ετερόκλιτα κόμματα της συγκυβέρνησης είναι –εξ ορισμού , προσδιορισμού, καιροσκοπισμού- καταδικασμένα. Ότι οι μεν ΑΝΕΛ θα εξαερωθούν (όπως και συνέβη), ο δε ΣΥΡΙΖΑ –Π.Σ δεν πρόκειται να μακροημερεύσει (όπερ συμβαίνει). Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη ευφυΐα , ούτε ικανότητες Πυθίας, απλώς ήταν λογικά και νομοτελειακά επόμενο να ζήσουμε το αναπόφευκτο. Τώρα κάποιοι απορούν. Άλλοι θρηνωδούν. Γιατί; Έλα ντε!.

Εκείνο όμως που προξενεί εντύπωση (στους ανόητους Δ η μ ο κ ρ α τ ι κ ο ε μ π ο τ ι σ μ έ ν ο υ ς και σε κομματικές στάνες ενταγμένους /προβατοποιημένους , είναι η αποκάλυψη των αβυσσαλέων αντιθέσεων και αντιπαραθέσεων στα πλαίσια –και στο όνομα; - της… δεδηλωμένης αγάπης και συντροφικότητας ανάμεσα στους «συντρόφους». Έπεσαν οι μάσκες, γίνονται μαχαιρώματα, όχι πλέον ύπουλα και πισώπλατα, αλλά στα ίσια, φανερά, προκλητικά (αλληλο) εξοντωτικά.

Ρίνγκ, αρένα, ανταλλαγή ύβρεων, μίσος, στον ίδιο χώρο όπου έως χθες επικρατούσε αγάπη και συντροφικότητα. Γιατί άραγε;. Τι άλλαξε; . Τι έφταιξε;. Τι συντέλεσε και μεταλλάχτηκαν οι χρηστοί , ηθικοί, ευπρεπείς, καλωσυνάτοι, έμπλεοι δημοκρατικότητας, συντροφικότητας και κατανόησης, αυτοί άνθρωποι, οι οποίοι είχαν ως έμβλημά τους το –κατά δήλωσή τους – «ηθικό πλεονέκτημα;.

Τι; … Τίποτα απολύτως. Τότε πως, γιατί όλα αυτά;. Οι άνθρωποι γενικά είναι υποκριτές. Φυσικά δεν εξαιρούνται οι ενασχολούμενοι με την πολιτική. Απλώς τα (αναπόφευκτα –μοιραία) αποκαλυπτήρια κάποια στιγμή γίνονται και προξενούν θλίψη!. Υπάρχει όμως και κάτι που επιτείνει τη θρηνωδία , εντείνει την απογοήτευση και υποβοηθεί την επιτάχυνση της εκμέτρησης του ζην του Κ.Δ.Πολιτεύματος μας. Ο τέως Αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ –Π.Σ , αφού κατ’ επανάληψη οδηγήθηκε σε πολιτικές ήττες, αποχώρησε.

Φυσιολογικό. Φυσιολογικό ;. Ε! Όχι δα και τόσο , τουλάχιστον εν Ελλάδι !.... Φρόντισε παρασκηνιακά να ενισχύσει την υποψηφιότητα και εκλογή του νέου Αρχηγού. Όμως ο τελευταίος δεν ήταν του χεριού του. Αυτονομήθηκε και χάραξε την δική του ρότα, (ασκώντας και κριτική ενίοτε στον τέως), κάτι που εξόργισε εκείνον, που αποφάσισε να τον απομακρύνει. Άραγε με ποιο δικαίωμα , ποια ιδιότητα, (ή μήπως λόγω ιδιοκτησίας;) ο προηγούμενος Αρχηγός –ο οποίος και τον στήριξε στην ανάδειξή του στην Προεδρία του κόμματος -, επιμένει να παρεμβαίνει και να μεροληπτεί;. Θεωρώ πως οι αποχωρήσαντες Αρχηγοί των κομμάτων θα μπορούν να είναι χρήσιμοι ως σύμβουλοι των κομμάτων, και μόνον.

Χωρίς παρεμβάσεις και προτιμήσεις. Όσο για την «Νέα Αριστερά» η ευχή για καλή τύχη μοιάζει ανεδαφική εν μέσω της νέας Αριστεράς ατυχίας. Δυστυχώς η τρικυμία εξελίσσεται σε τρικυμιώδη περιδίνηση για τον «ροζ» Αριστερό χώρο γενικότερα.

ΥΓ Αν η «Αριστερά» δεν αποκτήσει ταυτότητα, ήθος, συνέπεια, συνεκτικότητα, και ξεκάθαρη τοποθέτηση στο πολιτικό φάσμα (σ.σ αυτά –πρέπει να –ισχύουν και για τα άλλα κόμματα βέβαια) τότε θα … ζούμε να την θυμόμαστε !.
Ιατρού 

Σχόλια Αναγνωστών

0 Προσθήκη σχολίου

Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ!
Απάντηση σε x
* Υποχρεωτικά πεδία* Το vimaonline σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά και άσχετα με το περιοχόμενο του άρθρου σχόλια. Είναι αυτονόητο πως η ομάδα διαχείρισης φέρει ευθύνη μόνο για τα επώνυμα άρθρα των συντακτών και των συνεργατών της.

Σας ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας.