Η Παναγία μάς οδηγεί στο ανηφορικό μονοπάτι, που σε βγάζει στην επιτυχία και στη νίκη της ζωής. Και αυτή τη νίκη, την πνευματική νίκη, την έχουμε ανάγκη σε μια εποχή σαν τη δική μας, που μοιάζει σαν ταραχώδης ωκεανός, τόσο βαθύς και μεγάλος, που να μην μπορεί κανείς πια να περάσει με τη σχεδία του λογικού του…
Και εδώ χρειάζεται να αγκαλιάσει κανείς την Αλήθεια της Παναγίας, ώστε τα όνειρά του, που τα ζέστανε στις χούφτες της καρδιάς
του έως τώρα, να ’ρθει η ώρα να επαληθευτούν και να γίνουν όχι φανταστική και με ονειρικές ψευδαισθήσεις κατάσταση, αλλά ωφέλιμη και ονειρεμένη πραγματικότητα…
Οι πιστοί έχουν αποδώσει πολλά ονόματα στην Παναγία, ταυτίζοντάς τη με την ίδια τη ζωή τους και βάζοντάς τη στην καθημερινότητά τους μέσω συμβολισμών. Και υπάρχουν πολλές εικόνες της. Η Παναγία, ωστόσο, είναι μία. Υπολογίζεται ότι έχουν αποδοθεί περίπου 500 προσωνύμια στην Παναγία, που μερικά προέρχονται από ύμνους, μερικά από τον τόπο που τιμάται, μερικά από τη σχέση της
με τον Χριστό, μερικά από τον τρόπο εικονογράφησής της και μερικά από τα αισθήματα των ορθοδόξων προς αυτή.
Ένα από τα προσωνύμια που έχουν αποδοθεί στην Παναγία είναι και αυτό της Αρβανίτισσας, που δεν είναι ευρέως γνωστό. Στη Χίο, κατά τα χρόνια 1042-1054, έφτασαν πετράδες που ήταν αρβανίτικης καταγωγής (οι Αρβανίτες είναι γνήσιο και καθαρόαιμο ελληνικό φύλο και δεν πρέπει να συγχέονται με τους Αλβανούς), για να χτίσουν τη Νέα Μονή.
Οι απόγονοί τους εγκαταστάθηκαν στο νησί και ασχολήθηκαν με την κτηνοτροφία. Κάποιοι από αυτούς, που διέμεναν στην ονομαζόμενη σήμερα τοποθεσία «Παναγία Αρβανίτισσα» της Χίου, έβλεπαν μια λυγερόκορμη κοπέλα με αρβανίτικη φορεσιά να περιδιαβαίνει στις κορυφές.
Κατάλαβαν ότι είναι η Παναγία και από την ενδυμασία της την αποκάλεσαν Παναγία Αρβανίτισσα. Το 1905 βρέθηκε εικόνισμα της
Παναγίας και χτίστηκε εκεί εκκλησία. Η Παναγία η Αρβανίτισσα, που δεν τιμάται μόνο στη Χίο, αλλά και σε άλλες περιοχές
της Ελλάδας, όπου, κυρίως, ζουν Αρβανίτες, στις ψυχές των πιστών έχει τα χαρακτηριστικά της ανεξίκακης, της μακρόθυμης, της πολυέλεης. Έτσι θέλει και τα παιδιά της.
Ο καρπός της πίστης
Η αγάπη, η επιείκεια, η ανεξικακία και η προθυμία μάς αποδεικνύουν γνήσιους ακόλουθους του Θεού.
Απλές αλήθειες, που, όμως, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα του συμφέροντος και των ψεύτικων «σχέσεων» μας κάνει να ξεχνάμε.
Η Παναγία είναι σαν το κατάφορτο από καρπούς δένδρο. Στη φύση, για να έχουμε
καρποφορία, είναι απαραίτητο οι θρεπτικοί χυμοί από τις ρίζες να διαχυθούν στα κλωνάρια, ώστε να έλθει η συγκομιδή.
Σαν θρεπτικός χυμός στον πνευματικό τομέα λειτουργεί η Παναγία. Η μυστική επικοινωνία μαζί της είναι η προϋπόθεση για την καρποφορία.
Τα πολλά θαύματα της Παναγίας απαλλαγμένα από καθετί εγωιστικό και ιδιοτελές δεν έχουν καμία σχέση με την επίδειξη και την
εκμετάλλευση, που οδηγεί στη γελοιοποίηση, αλλά είναι καρπός της πίστης.
Υπάρχουν μαρτυρίες για παρεμβάσεις της Παναγίας σε προβλήματα υγείας. Εμφανιζόταν, όπως η ΕΚ διηγήθηκε, στον ύπνο της η Παναγία η Αρβανίτισσα με λευκή αρβανίτικη στολή, την περίοδο που έπασχε από αιμάτωμα στον εγκέφαλο και όλα εξελίχθηκαν ομαλά.
Τη δεκαετία του 1950, σύμφωνα με όσα διέσωσε η ΔΚ, που η ασθένεια της ψωρίασης (σήμερα έχει εξαφανισθεί ή είναι αρκετά περιορισμένη) ήταν σε έξαρση, οι ψωριασμένοι, που προσκυνούσαν στη χάρη της, θεραπεύονταν.
Ο αείμνηστος ταγματάρχης του στρατού ΠΜ είχε αφηγηθεί ότι σε μια μάχη στο αλβανικό μέτωπο ένιωσε να τον πλησιάζει η Παναγία σε σχήμα μοναχής και αστραπιαία εξαφανίστηκε. Πρόλαβε να προσέξει το κατατρυπημένο από τις σφαίρες ένδυμά της. Δεν πέρασαν παρά λίγα λεπτά για να διαπιστώσει ότι κανένας από τους στρατιώτες του δεν είχε τραυματισθεί.
Τα θαύματα της Παναγίας και γενικά τα θαύματα, για τα οποία δεν υπάρχουν «λογικές» αποδείξεις, τα αναγνωρίζουν οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι, εκεί που οι άλλοι δεν θέλουν να τα δουν. Εκεί που οι άλλοι, εγκλωβισμένοι στον ορθολογισμό, τα απορρίπτουν,
βλέποντας ψυχοπάθειες, συμπτώσεις, φαντασιώσεις και συγκυρίες.
Η απάντηση του ουρανού στα δάκρυα της γης
Η πίστη φέρνει το θαύμα και όχι το θαύμα την πίστη. Για τον πιστό, το θαύμα είναι ένα ανοιχτό παράθυρο προς τον ουρανό, από
όπου κανείς μπορεί να δει στιγμές από τον κόσμο του Θεού, που είναι υπερβατικός.
Είναι ένας κεραυνός στο αδιέξοδο της λογικής και της φθαρτής πραγματικότητας, που μας επιτρέπει, έστω και ελάχιστα, να αντικρίσουμε κατάματα αυτό για το οποίο δημιουργηθήκαμε και αυτό στο οποίο πρέπει να φθάσουμε.
Είναι η απάντηση του ουρανού στην αγωνία και στα δάκρυα της γης. Με το θαύμα, ξεπερνάμε προσωρινά το πρόβλημα, αφού μπορεί να μας ξανασυμβεί οτιδήποτε κακό, ωστόσο από αυτό παίρνουμε δύναμη να συνεχίσουμε, συνειδητοποιώντας ότι είναι αποτέλεσμα της προστασίας και της σοφίας του Θεού.
Μπορεί αυτή τη σοφία και αυτή την προστασία να μην την καταλαβαίνουμε πολλές φορές και να αδυνατούμε να την ερμηνεύσουμε, καλούμαστε, όμως, να την πιστεύουμε.
του Ηλία Μάκου από την εφημερίδα political
Τα ονόματα και τα θαύματα της Παναγίας
0
15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2023, 11:50

Σχόλια Αναγνωστών
0 Προσθήκη σχολίουΔεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.
Σας ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας.