Απλή αναλογική, το απόλυτο φασιστερομπάχαλο

Αρπάζουν με ψέματα την εξουσία με την ενισχυμένη αναλογική και όταν έλθει η ώρα να την χάσουν επιλέγουν την απλή αναλογική, για να μην μπορέσει να κυβερνήσει ο αντίπαλός τους. Στόχος και αυτοσκοπός η εξουσία, με χυδαία πολιτική αυθάδεια που ξεπερνά κάθε όριο λογικής. Ούτε ο νόμος τους εμποδίζει ούτε το κοινό ήθος. . Για την ζημιά που προκαλούν στην κοινωνία και στο κράτος δεν νοιάζεται κανείς τους.

Ζούμε σε χρόνους έντονης παρακμής: Το έκανε ο Αντρέας στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Το έκανε ο Κώστας Σημίτης στον Κώστα Καραμανλή και τέλος έκανε το ίδιο ο Αλέξης στον Κυριάκο.

Σήμερα όμως τα πράγματα φαίνεται να είναι διαφορετικά από εκείνη την εποχή που επικρατούσε η «Αλλαγή κι απάνω τούρλα», που την τραγούδησε ο αείμνηστος Λουκιανός ή της επόμενης των εκσυγχρονιστών της «αρπαχτής», της παρέας του Άκη.

Σήμερα έχουμε πρωταγωνιστή στον χώρο της αριστεράς έναν ομορφονιό, με περιορισμένες καθώς φαίνεται ικανότητες, που μας έχει φλομώσει στο ψέμα και στην μπαρούφα. Οι ομιλίες του μοιάζουν με κωμικές θεατρικές παραστάσεις.

Προσπαθεί μάλιστα μάλλον ανεπιτυχώς να μιμηθεί τον Αντρέα και υποστηρίζει ότι μετέχει δικαιωματικά στην πολιτική κληρονομιά εκείνου που κάποτε ο ίδιος κατηγορούσε ως καταστροφέα της Ελλάδας. Βλέπεις το παλικαράκι δεν κρατάει σημειώσεις και δεν θυμάται τις κοτσάνες που κατά καιρούς εκστομίζει με περισσή αλαζονεία. Τι είναι αυτό; πολιτική τυμβωρυχία ή φτηνός λαϊκισμός;

Άντε πάλι λοιπόν μια από τα ίδια: «Αλλαγή κι απάνω τούρλα» ξανά μανά. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά αυτή τη φορά έχουμε δύο χορωδούς που τσακώνονται μεταξύ τους. Την «Primadona» Αλέξη και τον παραπονιάρη Νίκο που τόλμησε να φορέσει κι αυτός λάθος κοστούμι. Vesti la giubba για να μας ξεγελάσεις ή Ridi pagliaccio.

Φλύαρη κι ανιστόρητη αριστερά. Έχουν μπερδευτεί. Δεν ξέρουν πια τι θέλουν. Χάθηκαν κάπου στην διαδρομή. Χωρίσανε τον κόσμο στα δύο. Στην από δω μεριά οι αριστεροί, οι καλοί, οι τίμιοι, οι πατριώτες, οι Δημοκράτες και οι προοδευτικοί.

Στην από κει μεριά οι δεξιοί, ότι κακό μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου. Προδότες, λαμόγια, υπηρέτες του κεφαλαίου και ανίκανοι. Από κει, με τους κακούς, φορτώσανε και κάποιους δικούς τους, παλιούς σοσιαλιστές που ταλαιπώρησαν την ανθρωπότητα στο πρόσφατο παρελθόν. Οι Φασίστες του Μουσολίνι και οι Ναζί του Χίτλερ. Μόνο οι κομμουνιστές γλυτώσανε, από εκείνους που έκαναν ζημιά στο παρελθόν. Γλύτωσαν μόνο και μόνο επειδή αυτοί αποτελούν την ιστορική αφετηρία όλης αυτής της πανσπερμίας των ιδεολογικών παραλλαγών που φθάνει μέχρι την αναρχία του Μπούκτσιν.

Απλή αναλογική λοιπόν και συνεχίζουν: είναι το δικαιότερο και καλύτερο εκλογικό σύστημα. Δικαιότερο γιατί το κάθε κόμμα αντιπροσωπεύεται στην Βουλή ακριβώς ανάλογα με τις ψήφους που έλαβε και καλύτερο διότι μπορεί να δώσει κυβερνήσεις συνεργασίας, όπως γίνεται σε πολλές άλλες χώρες, που είναι και καλύτερες. Ανιστόρητες μπούρδες λέω εγώ.

Στην Ιταλία π.χ. έχουμε 74 ασταθείς κυβερνήσεις από το 1943 μέχρι σήμερα. Μια κυβέρνηση κάθε 13 μήνες κατά μέσο όρο, στα τελευταία 80 χρόνια.

Βάζω μπροστά μου τον πίνακα των αποτελεσμάτων των εθνικών εκλογών του 2019 κι ανατριχιάζω. Στα έξι κόμματα που μπαίνουν στην Βουλή τα τέσσερα δηλώνουν αριστερά, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ που εξασφαλίζει το 31,53%. Όλοι μαζί όμως παίρνουν 48,37% αλλά κυβέρνηση γίνεται η Νέα Δημοκρατία με μόλις 39,85% των ψήφων. Κοιτάζω και πιο κάτω στην λίστα εκείνων που δεν εξασφάλισαν ποσοστό μεγαλύτερο από το 3% και δεν εκλέγουν Βουλευτές και βρίσκω ακόμη δέκα (10) παρεούλες της αριστεράς που παίρνουν αθροιστικά το 5,10% των ψήφων. Τι γίνεται εδώ ρε παιδιά. Πήρατε όλοι μαζί 53,47% και χάσατε τις εκλογές; Πως τα καταφέρατε; Φταίει ο εκλογικός νόμος, μας απαντά ο περισπούδαστος τιποτολόγος. Και ποιος σας απαγόρευσε ρε παιδιά να ενωθείτε προ των εκλογών. Πρέπει ντε και καλά να ενωθείτε μετά τις εκλογές; γι’ αυτό χρειάζεστε την απλή αναλογική; Αφού δεν σας βγαίνει, γιατί το επιχειρείτε και δεν πάτε στα σίγουρα.

Ακολουθεί βέβαια εύλογη μούγγα αλλά τα συμπεράσματα βγαίνουν εύκολα. Επικρατεί κι εκεί στα χαρακώματα της αριστεράς, μίσος. Πολύ μίσος. Τέσσερα τα αριστερά κόμματα στην Βουλή εκ των οποίων ο Συνασπισμός έχει 16 επίσημες συνιστώσες (καφενεία στα Εξάρχεια) και μια ακόμη ανεπίσημη, επί συνόλω 17, τουτέστιν 20 συνολικά και δέκα (10) στην απέξω, γενικό σύνολον τριάντα (30) και θα ήταν αρκετά μόνο τα τέσσερα να συμφωνήσουν για να κερδίσουν τις εκλογές αλλά δεν τα κατάφεραν. Κοιτάζω αμέσως μετά την λίστα με τα κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές τις 21ης Μαΐου και με πιάνουν τα γέλια. Σαράντα μία γίνανε οι παρεούλες της αριστεράς που διεκδικούν εφέτος την εξουσία, ένδεκα (11) παραπάνω. Αντί να τα βρουν μεταξύ τους σκορπίσαν κι άλλο. Για γέλια και για κλάματα μαζί. Η αγωνία της καρέκλας χαλάει σπίτια.

Έστω λοιπόν απλή αναλογική. Προ των εκλογών δεν μπορείτε να τα βρείτε ώστε να εξασφαλίσετε την απόλυτη πλειοψηφία, αλλά μετά κι αν ακόμη τα βρείτε δεν θα έχετε πάλι μέσα στην Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία, όπως στις εκλογές του 2019 και η σχετική δεν φτάνει με την απλή αναλογική. Αυτό δεν το κατανοείτε;

Ποιον προσπαθείτε να κοροϊδέψετε καλόπαιδα; Η απλή αναλογική δεν δίνει λύση, απλά απαγορεύει στους άλλους να κυβερνήσουν. Απαγορεύει στην χώρα να έχει κυβέρνηση, εκτός πια αν πάμε σε τερατογενέσεις σαν αυτές που είδαμε στο παρελθόν της ΝΔ με το ΚΚΕ του Φλωράκη ή με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου ή τέλος σαν εκείνη του κ. Τσίπρα με το ακροδεξιό μόρφωμα του κ. Καμένου.

Όμως αυτό ήταν με την ενισχυμένη αναλογική. Ούτε με την ενισχυμένη μπορέσατε μόνοι σας κύριοι. Χρειαστήκατε και ακροδεξιούς για να ξεπουλήσετε την Μακεδονία. Τώρα όμως δεν σας βγαίνουν τα κουκιά και δεν θα βρείτε ακροδεξιούς πρόθυμους για να ξεπουλήσετε κάποια από τα Δωδεκάνησα και το μισό Αιγαίο, όπως κατά καιρούς σας ακούσαμε να λέτε. Τους άφησε απ’ έξω ο Κυριάκος κι εκείνος που πουλάει μαντζούνια δεν έχει την δύναμη αλλά ούτε και την διάθεση να σας στηρίξει νομίζω.

Τι επιδιώκετε λοιπόν; Την καταστροφή του τόπου μας; Γιατί τόσο μίσος; Ο τόπος μας χρειάζεται κυβέρνηση σταθερή για να είναι σίγουρη η πρόοδος και η ευημερία των ανθρώπων που ζουν εδώ σ’ αυτή την Πατρίδα. Αν δεν μπορείτε να την φτιάξετε εσείς αφήστε να το κάνουν οι άλλοι, αυτοί τους οποίους εσείς αποκαλείτε εχθρούς αλλά εκείνοι σας βλέπουν μονάχα σαν παραστρατημένα αδέλφια. Ενισχυμένη αναλογική χρειάζεται ο τόπος. Περισσότερο ενισχυμένη από αυτήν που ισχύει σήμερα. Και με την ενισχυμένη μπορούν να γίνουν κυβερνήσεις συνεργασίας για να ηρεμήσει ο τόπος, αλλά πρώτα πρέπει να ηρεμήσετε εσείς οι… προοδευτικοί.

Φτάνει πια, ηρεμήστε. Ο εμφύλιος τελείωσε προ πολλού. Εκείνοι που τον προκάλεσαν και τον έχασαν καθώς και εκείνοι που τον κέρδισαν δεν ζουν πια. Δεν χρειάζεται να ζητήσετε ούτε συγνώμη. Δώστε απλά το χέρι σε εκείνους που σας πρόσφεραν συμφιλίωση. Ζούμε επιτέλους όλοι στην ίδια αγαπημένη Πατρίδα.