Αυτό είναι το μήνυμα της Ανάστασης

Ποτέ δεν υπήρξε πανδημία στην ιστορία. Πανδημία έχουμε εξ αιτιας της παγκοσμιοποίησης. Της καλής. Της ευρείας μετακίνησης των ανθρωπων. Που είναι κέρδος για τον πολιτισμό. Επιδημίες είχαμε πολλές. Φονικότατες. Δεν ταξίδευαν οι άνθρωποι όσο τώρα για να μεταδίδουν. Πανδημία, με την εννοια του όρου, ποτέ.

Σκεφτείτε πόσο πιο ανθρώπινο θα ήταν και πόσο λιγότερα θύματα θα ΕΙΧΑΜΕ αν τα κράτη συνεργάζονταν μεταξύ τους με γνώμωνα να σώσουν όλους τους ανθρώπους και όχι το καθενα αποκλειστικά τους δικούς του. Πώς δεν θα βλέπαμε αυτές τις σιχαμερές οικονομικές κόντρες για την απόκτηση των απαραίτητων υγειονομικών υλικών. Πόσο πιο ανθρώπινο θα ήταν αν οι φαρμακευτικές και τα πανεπιστήμια δούλευαν για φάρμακα και εμβόλια που θα πουλιόνταν ευρέως σε όλο τον πληθυσμό, σε όλο τον κόσμο, με ένα εύλογο κέρδος, που θα επέτρεπε την πρόσβαση και την ποσότητα για όλους. Πώς θα ήταν λιγότερη η ανέχεια στα χτυπημένα κράτη αν όλα τα κράτη της γής συμμετείχαν με ένα παγκόσμιο ομόλογο στο κοινό πλήγμα. Αν δηλαδή ο άνθρωπος ήταν Άνθρωπος.

Αυτά όλα, όχι, δεν είναι οράματα. Είναι ο Άνθρωπος όπως έχει την ικανότητα να είναι. Κι αν δεν είναι τώρα, αν δεν είναι έτοιμος ακόμα να είναι, αυτός δεν είναι λόγος για να σηκώνουμε τούς ώμους, λέγοντας "τόσο μπορούμε". Συμβιβασμένοι με τον έναν να κλέβει τα φάρμακα του άλλου και τα λεφτά να τοκίζονται έναντι υποτέλειας. Όχι. Μπορούμε καλύτερα.
Αν δεν πιστεύετε ότι μπορούμε καλύτερα, αν δεν αγανακτείτε κι αν όλα αυτά σας φαίνονται φυσιολογικά (τέτοια είναι τηρουμένων των αναλογιών και της εξέλιξης), αν δεν μπορείτε να σηκώσετε τον άνθρωπο εκεί που είναι τα καλύτερά σας κομμάτια, τότε ο Άνθρωπος αυτός δεν θα έρθει ποτέ. Γιατί θα νικάει ο λύκος που ταϊζουμε πιο πολύ.

Αλλά, στήν ιστορία, όλες οι αλλαγές πρός το καλύτερο ήρθαν από εκείνους που αμφισβήτησαν. Που ζητούσαν κάτι καλύτερο. Και ποτέ από εκείνους που αποδέχονταν. Αυτό είναι το μήνυμα της Ανάστασης.