Γιώργος Μαυρωτάς
Αναπλ. Καθηγητής ΕΜΠ, πρώην αρχηγός εθνικής πόλο, βουλευτής με Το Ποτάμι (Περιφέρεια Αττικής)
Αναπλ. Καθηγητής ΕΜΠ, πρώην αρχηγός εθνικής πόλο, βουλευτής με Το Ποτάμι (Περιφέρεια Αττικής)
Είμαι πρωτάρης στο Kοινοβούλιο και αν υπάρχει κάτι που με έχει εντυπωσιάσει περισσότερο είναι η χαλαρότητα απέναντι στην έννοια του χρόνου. Και αναφέρομαι κυρίως στον χρόνο έναρξης των συνεδριάσεων και στον χρόνο αγόρευσης των διαφόρων ομιλητών.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο, έχει γίνει καθεστώς το μισάωρο και πάνω της καθυστέρησης στις συνεδριάσεις της ολομέλειας. Η συνέπεια στην ώρα έναρξης είναι κάτι το οποίο έχει συμβολική αλλά και ουσιαστική σημασία όταν πρόκειται για το ανώτατο πολιτικό όργανο της χώρας. Αν η τήρηση της ώρας έναρξης τείνει να γίνει η εξαίρεση κι όχι ο κανόνας, περνάει τα λάθος μηνύματα.
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, τα πράγματα έχουν ως εξής: Ενώ ο κανονισμός της Βουλής δίνει συγκεκριμένη διάρκεια αγόρευσης σε κάθε ομιλητή (και μάλιστα για τον λόγο αυτό υπάρχει και εμφανές χρονόμετρο), πολύ σπάνια αυτός γίνεται σεβαστός. Κι εδώ μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχει και η Πρόεδρος που δεν τηρεί (έστω και με κάποια ανοχή 1-2 λεπτών) αυτούς τους χρόνους. Προφανώς από «υπερβάλλουσα δημοκρατικότητα» αφήνει τον ομιλητή να μιλάει όσο θέλει κι εκ των υστέρων συνήθως τον παρατηρεί που δεν τήρησε τον χρόνο.
Το κακό είναι ότι αυτό έγινε εξαρχής και τώρα, τηρουμένης της ίσης μεταχείρισης, θεωρεί ότι δεν μπορεί να αλλάξει τον άτυπο αυτό κανόνα που καθιέρωσε. Πάντα όμως υπάρχει ο καιρός για μια «νέα συμφωνία» προς όφελος των πολλών.
Κατά τη γνώμη μου ο περιορισμένος χρόνος αγόρευσης δεν είναι έλλειμμα δημοκρατίας όπως πιθανώς νομίζει η Πρόεδρος της Βουλής. Αντίθετα, θεωρώ ότι είναι σεβασμός των δημοκρατικών διαδικασιών γιατί δίνει έτσι τη δυνατότητα σε περισσότερους βουλευτές να μιλήσουν. Στην τελευταία συνεδρίαση της ολομέλειας για τον σχηματισμό της εξεταστικής επιτροπής δεν μίλησε ούτε ένας από τους βουλευτές που ήταν εγγεγραμμένοι στον κατάλογο ομιλητών. Μίλησαν μόνο αρχηγοί κοινοβουλευτικών ομάδων, εισηγητές, υπουργοί και κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι.
Πολλοί δε από τους ομιλητές μίλησαν το διπλάσιο από τον χρόνο ομιλίας που δικαιούνταν. Κι όταν ο ένας βλέπει τον προηγούμενο να μιλάει παραπάνω, με την ανοχή πάντα της Προέδρου, παίρνει το μήνυμα ότι υπάρχει ασυδοσία ως προς την διαχείριση του χρόνου και θεωρεί τον εαυτό του «κορόιδο» αν μείνει στο χρονικό πλαίσιο. Έτσι βλέπουμε ακόμα και οι ομιλητές που έχουν ετοιμάσει την ομιλία τους π.χ. για 10’ ή 7’ ή 18’ να πλατειάζουν προκειμένου να εκμεταλλευτούν κάποια παραπάνω λεπτά προσοχής και δημοσιότητας.
Είμαι ο τελευταίος που θα πω εγώ στην Πρόεδρο της Βουλής πώς θα ασκεί τα καθήκοντά της, αλλά νομίζω ότι αν υπάρχει κάτι στο οποίο πάσχουμε στην Ελλάδα είναι η χαλαρότητα απέναντι στην τήρηση των κανόνων και των διαδικασιών. Κι ενώ η Πρόεδρος έχει δείξει ότι σε άλλα σημεία είναι υπέρ της πιστής εφαρμογής τους, στο συγκεκριμένο της τήρησης του χρόνου είναι ουσιαστικά απούσα. Δείχνει μια -διακομματική είναι η αλήθεια- ανοχή στους ομιλητές, με αποτέλεσμα να το εκμεταλλεύονται οι πιο εξοικειωμένοι και να αδικούνται οι απλοί βουλευτές που μάταια περιμένουν τη σειρά τους, που πολλές φορές ποτέ δεν έρχεται.
Και η λύση της παράτασης των εργασιών στις μεταμεσονύκτιες ώρες είναι δώρο-άδωρον γιατί εκλαμβάνεται τελικά ως «αγγαρεία» και «τιμωρία» το να μιλάει κάποιος σε άδεια έδρανα. Εν κατακλείδι, ο χρόνος είναι ένας σπάνιος πόρος που πρέπει να τον αξιοποιούμε στο βέλτιστο βαθμό για να είμαστε αποδοτικοί, ακόμα και στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.
Πιστεύω ότι κανένας δεν πρόκειται να παραπονεθεί στην Πρόεδρο αν, τηρώντας τους κανόνες, διακόψει έναν ομιλητή που πλατειάζει επικίνδυνα. Αρκεί βέβαια να ισχύουν οι ίδιοι κανόνες για όλους, οι κανόνες που ήδη υπάρχουν.
Γενικά η τήρηση των κανόνων είναι αναγκαία συνθήκη της δημοκρατίας, αλλιώς επωφελούνται όσοι έχουν την άνεση να τους παραβαίνουν σε βάρος των υπολοίπων. Και αυτό το βλέπουμε πολλές φορές στη σημερινή, κοινωνική μας πραγματικότητα. Ας αρχίσουμε λοιπόν να το αντιμετωπίζουμε ξεκινώντας –γιατί όχι- από το Κοινοβούλιο.
Σχόλια Αναγνωστών
0 Προσθήκη σχολίουΔεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.
Σας ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας.