Κώστας Δημ. Χρονόπουλος
Ιατρός, Αρθρογράφος - Σχολιογράφος
Ιατρός, Αρθρογράφος - Σχολιογράφος
Α) Ο Τουρισμός –ως βαριά βιομηχανία μας (όπως, κακώς, έχει χαρακτηριστεί)- δεν αποτελεί μόνον σημαντική πρόσοδο για το ΑΕΠ μας, αλλά συμβαίνει να έχει και αρκετά προβλήματα όπως:
1. Είναι (ως … «Βιομηχανία» βαριά και ασήκωτη;) ασταθής / έωλος/ελαφρύ φτερό στον «άνεμο» συγκυριών : Σεισμοί , λιμοί, καταποντισμοί, ιοί , παντοειδείς πανδημίες, κλιματικές αλλαγές, πυρκαγιές, πόλεμοι, οικονομικά κράχ, κ.ο.κ, τον επηρεάζουν (σε βαθμό ακύρωσής του ενίοτε).
Το λίαν ευπαθές /εύθραυστο/ευαίσθητο λοιπόν αυτό προϊόν, δεν αποτελεί κάτι το σίγουρο. Αυτός είναι και ο λόγος που, κατ’ επανάληψη έχω τονίσει –μάταια βέβαια –, την επικέντρωση σε άλλους τομείς (κυρίως τον πρωτογενή).
2. Απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή , επαγγελματισμό και σοβαρότατο προγραμματισμό. Κάποτε πρέπει να αποφασίσουμε –ως χώρα- τι είδους Τουρισμό θέλουμε:
• Προσέλκυση μεγάλου αριθμού τουριστών, ώστε εν τη καταναλώσει το κέρδος;
• Προσέλκυση επισκεπτών υψηλού οικονομικού επιπέδου.
Από την απόφασή μας θα εξαρτηθούν πολλά. Κυρίως το ύψος του τιμήματος που θα –πρέπει – να καταβάλλουν οι τουρίστες. Αλλά και οι υποδομές, που πρέπει να γίνουν, η κατάλληλη εκπαίδευση του προσωπικού (οικοδεσπότη και προσωπικού) , η ανάλογη φορολόγηση και η αξιοπρεπής αμοιβή των εργαζομένων ,οι οποίοι ταλαιπωρούνται με μη αμοιβόμενες υπερωρίες.
Ι. Αν προτιμηθεί η πρώτη περίπτωση τότε:
Απλώς θα συνεχιστεί η παρούσα κατάσταση, με περαιτέρω προοπτικές επιδείνωσης.
ΙΙ. Αν τυχόν επιλεγεί η δεύτερη περίπτωση τότε:
Θα έχουμε λιγότερους τουρίστες με περισσότερα όμως έσοδα.
Αυτό θα συντελέσει και στην αποσυμφόρηση ορισμένων προβεβλημένων περιοχών (όπως τα νησιά: Μύκονος , Σαντορίνη κ.α) τα οποία αδυνατούν , όχι μόνον να φιλοξενήσουν , αλλά απλώς να χωρέσουν στο μικρό έδαφος /μέγεθός τους τόσους πολλούς ανθρώπους.
(σ.σ Λύσεις που προτάθηκαν, όπως η επιβολή 20€ στους επιβάτες κρουαζιερόπλοιων , είναι –επιεικώς - ανεδαφικές και ατελέσφορες. Αρκεί να συνυπολογίσει κανείς τα χιλιάδες ευρώ ή δολάρια που στοιχίζει το κάθε τους ταξίδι).
Τι θα επέλεγα;
Την δεύτερη περίπτωση. Αυτό όχι μόνον για αύξηση εσόδων , αλλά και γιατί είμαστε μια μικρή, σε έκταση χώρα και μελλοντικά θα αδυνατούμε να ανταποκριθούμε στην πλημμυρίδα των επισκεπτόμενων τον τόπο μας.
3. Η εκτεταμένη δυστυχώς αισχροκέρδεια των ποικιλώνυμων ατόμων και επιχειρήσεων που ασχολούνται με τον Τουρισμό, η οποία θα πρέπει να παταχθεί (σ.σ ήδη η Μύκονος και η Σαντορίνη…) εμφανίζουν μείωση λόγω υπερβολικών τιμών.
4. Η απουσία ενδελεχούς , συστηματικού ελέγχου των παρεχόμενων υπηρεσιών ώστε να ισχύει το : «value for money».
Β) Εδώ και πολλές δεκαετίες έχουμε –καλώς ή κακώς, με σύστημα /συνέπεια ή προχειρότητα –επιλέξει ως βασική μας πρόσοδο τον Τουρισμό. Αυτό δεν φαίνεται πως θα αλλάξει. Υπάρχουν βέβαια αναπόφευκτα , παρενέργειες, σε εμάς, τους μόνιμους κατοίκους του τόπου μας.
- Αρχίζουμε και ασφυκτιούμε και συνεπώς να αγανακτούμε (!). Σε ορισμένα μάλιστα μέρη είναι δύσκολο ακόμη και να κυκλοφορήσουμε.
- Οι αυξήσεις των τιμών σε μεταφορές, προϊόντα, υπηρεσίες, καύσιμα, ακτοπλοϊκό εισιτήρια, διόδια, καταλύματα, κ.ο.κ. δεν αφορούν πλέον στους ξένους, αλλά και στους ντόπιους.
- Το μειωμένο εισόδημα (μισθωτών και συνταξιούχων) δεν τους επιτρέπει να πάνε –έστω και για λίγες ημέρες –διακοπές!
- Είναι λυπηρό και άδικο να αδυνατείς να χαρείς τις ομορφιές της Χώρας σου!
- Το τραγικότερο είναι πως οι Έλληνες, σε αρκετές περιπτώσεις, πληρώνουν… περισσότερα σε ξενοδοχεία από Τουρίστες που έρχονται με groups /οργανωμένα!....
Το γεγονός πως ο κάθε Έλληνας –έμμεσα ή άμεσα- συνέβαλε στις υποδομές –δρόμους , διεθνείς διαφημίσεις κ.α. – ώστε να υφίσταται και να αποδίδει μια ξενοδοχειακή μονάδα, δεν φαίνεται να συγκινεί τον κάθε επιχειρηματία. Βέβαια το Κράτος απουσιάζει … διαχρονικά. Δεν παρεμβαίνει διορθωτικά.
- Ο καθένας (ακτοπλόος, ξενοδόχος, εστιάτορας, κ.ο.κ) αυξάνει κατά τον «ίδιον αυτού δοκούν και συμφέρειν» το προϊόν του και μάλιστα… εποχικά! Έκτακτα.
- Αντί οι Έλληνες να πληρώνουν τα ίδια ή και λιγότερα από τους ξένους , καταβάλλουν περισσότερα! Παράνοια. Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Ουδείς αρμόδιος ελέγχει /παρεμβαίνει.
Στο σημείο αυτό αισθάνομαι πως ορισμένοι αναγνώστες θα σκεφτούν πως αν επιλέξουμε τους οικονομικά εύρωστους τουρίστες, τότε τα πράγματα θα χειροτερέψουν για τους ντόπιους. Σωστά . Αυτό θα γίνει.
Όμως πρέπει να αναλογιστούμε τα εξής:
• Το τουριστικό ρεύμα θα συνεχιστεί. Δεν γυρίζει πίσω. Είτε με εύπορους ή λιγότερο εύπορους τουρίστες.
• Η νοοτροπία μας: η απουσία εννοίας συνόλου και αλληλεγγύης αναμεταξύ μας θα διαιωνίζεται.
• Μοιραία θα πρέπει (δυστυχώς) να λουστούμε και τα τουριστικά απόνερα (οικονομική δική μας επιβάρυνση, συνωστισμός, ηχορρύπανση , μεταξύ αρκετών άλλων νεόφερτων συνηθειών).
Υ.Γ.: Πάντως ο Τουρισμός δεν θα πρέπει να αποτελεί τον μοναδικό αποδιοπομπαίο τράγο /αίτιο των δεινών μας. Κάπου συνευθυνόμαστε και εμείς οι υπόλοιποι- πολίτες και πολιτικοί – για τις όποιες δυσμενείς επιπτώσεις του!
Σχόλια Αναγνωστών
0 Προσθήκη σχολίουΔεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.
Σας ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας.