Μακεδόνες Έλληνες και ελόβιοι Σλάβοι

Οι πολιτικές σκοπιμότητες των ισχυρών δεν επιτρέπουν στα Βαλκάνια να ηρεμήσουν.

ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ:
Οι Μακεδόνες, όταν πρωτοεμφανίζονται στον ιστορικό ορίζοντα, είναι λαός νομάδων κτηνοτρόφων που κατοικούν στα Πιέρια όρη. Η κοινωνική τους οργάνωση στηρίζεται σε μικρές αλλά ισχυρές Πατριαρχικές αυτοδιοικούμενες ομάδες – οικογένειες, όπως άλλωστε και των λοιπών νομαδικών λαών της ηπειρωτικής Ελλάδος.

Αρχηγός της κάθε φατρίας είναι ο Πατριάρχης της, ο «Μακός» , δηλαδή ο υψηλός. Αυτός ασκεί την υπέρτατη εξουσία εντός της ομάδος και την καθοδηγεί στην βοσκή, στο κυνήγι και στον πόλεμο. Ο τίτλος «Μακός», εντός της κοινωνικής ομάδος έδωσε και το προσωνύμιο «Μακεδνός» στον νομαδικό αυτό λαό, που στην συνέχεια εξελίχθηκε σε «Μακεδών», με συγκοπή του (ν).

Ετυμολογικά προσεγγίζουμε την λέξη ως ακολούθως :
Μακός – δανός > Μακεδανός > Μακεδνός > Μακεδών : ο ασκών εξουσία επί τμήματος γης. Πρβλ Δα > γα > γη και Δαναός, Δανάη, δανός.

Μυθολογικά ο «Μακεδών» είναι γενάρχης των Μακεδόνων. Αναφέρεται από τον Ελλάνικο ως γιος του Αίολου και αδελφός του Μάγνητος αλλά στις Ηοίες ο Ησίοδος τον αναφέρει ως γιο του Διός και της Θυίας κόρης του Δευκαλίωνος και αδελφής του Έλληνος.
Η αναφορά του ονόματος «Μακεδών» στις Ηοίες, το αρχαιότερο Ελληνικό κείμενο που αναφέρεται στα γένη των Ελληνικών Βασιλικών οικογενειών, αποδεικνύει και σηματοδοτεί το πόσο μακριά στον χρόνο γίνεται χρήση αυτής της λέξης από τον Ελληνικό κόσμο.

Η χρήση του τίτλου «Μακός» ή «Μακρός», στις μικρές πατριαρχικές οικογένειες και η ενσωμάτωση της λέξης στα τοπωνύμια της καταγωγής τους, απαντάται σε πολλές περιοχές, σε μεγάλο βάθος του ιστορικού χρόνου, αλλά και πέραν αυτού στον χρόνο της εξάπλωσης του μυθικού κόσμου του «Κρόνου» και του «Διός» :

Στον Ελληνικό χώρο απαντώνται ονομασίες χωριών ως «Μάκρη» , «Μάκιστος», «Μακράδες» , «Μακράτα» , «Μακούντα» , «Μακράσυκα», «Μάκρενα» , «Μάκρες» , «Μακρίνα» , «Μάκριση» κλπ.

Έξω από τα σημερινά σύνορα του Ελληνικού κόσμου , απαντάμε:
• «Μακράν», διοικητική υποδιαίρεση της επαρχίας του Βελουχιστάν στην Περσία και το Πακιστάν.
• «Μάκες» , νομαδικός λαός που κατοικεί στην Βόρεια Αφρική στον κόλπο της Σύρτεως, στην Λιβύη.
• «Μακκαίοι» , αρχαίος νομαδικός λαός της βόρειας Αφρικής που κατοικούσε στην περιοχή της Τύνιδας.
• «Μακ» , πρόθεμα των οικογενειακών επωνύμων της Σκοτίας.

Οι Μακεδόνες στην συνέχεια της ιστορίας τους κατεβαίνουν στα πεδινά της Ημαθίας δημιουργούν αστικές εγκαταστάσεις και επεκτείνουν το Βασίλειό τους σε όλη την βόρια Ελλάδα που ακόμη και σήμερα φέρει το όνομα Μακεδονία. Στους χρόνους του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Μακεδονία έχει ως βόριο σύνορο της, τον Δούναβη.

ΣΛΑΒΟΙ:
Οι Σκλάβοι και με συγκοπή του (κ) Σλάβοι είναι ελόβιοι και παραποτάμιοι πληθυσμοί (sklav = έλος) συγγενείς γλωσσικά των Ελλήνων και εντοπίζονται από τον Ηρόδοτο βορείως των Καρπαθίων. Στους Βυζαντινούς χρόνους, νομάδες κτηνοτρόφοι, εξαπλώνονται βορείως του Δουνάβεως και ενσωματώνονται με τους άλλους λαούς που κατοικούν στην περιοχή και στην συνέχεια κινούνται προς νότον, εντός της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, υπό την ασφυκτική πίεση των Φράγκων.

Στην Μακεδονία φτάνουν τον 6ο μΧ. αιώνα. Αργότερα κατά τον τον 8ο αιώνα Σλάβοι κτηνοτρόφοι μετακινούνται προς νότον και απαντώνται ακόμη και στην Πελοπόννησο (Στεμνίτσα, Χρυσοβίτσι, Λεμποβίτσι, Αράχοβα κλπ) , στην προσπάθεια να αποφύγουν την βουκολική πανώλη.

Μεταγενέστερα τα νότια φύλλα ονομάστηκαν και «Σέρβοι» που σημαίνει περιπλανώμενοι – νομάδες – υπηρέτες – σέμπροι.

ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ:
Είναι γνωστό ότι Σλαβικό φύλο που κατοικεί σήμερα, κατά πλειοψηφία, τα Βυζαντινά Σκόπια, ομιλεί ένα ιδίωμα της Σλαβικής της Βουλγαρίας και για τον λόγο αυτό μεγάλο τμήμα του τάχθηκε στο πλευρό των Βουλγάρων στους Βαλκανικούς πολέμους.

Η Γιουγκοσλαβία (Ενωμένη Σλαβία) του Τίτο, μετά την προσάρτησή της περιοχής των Σκοπίων, την ονόμασε αρχικά Vardarska Banovina και στην συνέχεια Macedonia, για να απομονώσει τις συμπάθειες του πληθυσμού της, προς την Βουλγαρία. Ακολούθως αυτό χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα για να δημιουργηθεί διέξοδος της Γιουγκοσλαβίας στο Αιγαίο, εις βάρος της Ελλάδος, προσπάθεια που στήριξε η Σοβιετική Ένωση και το ΚΚΕ.

Στην επιδίωξη της να βρει μια ταυτότητα η μικρή αυτή κοινότητα των Σλάβων, έπεσε θύμα της πολιτικής σκοπιμότητας Ρώσων, Σέρβων και Βουλγάρων.

Χρησιμοποιήθηκε προς τούτο μια ανιστόρητη προπαγάνδα με την οποίαν γαλουχήθηκαν τρεις γενιές Σλάβων και τελικά φτάσαμε στο σημείο να πιστεύουν και να ισχυρίζονται, ότι αυτοί, οι Βορειοευρωπαίοι ελόβιοι του χθες, είναι οι γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων.

Άθλιες πολιτικές σκοπιμότητες και ηλίθιες Ιστορικές γελοιότητες εξακολουθούν και σήμερα να δημιουργούν προβλήματα και τριβές στον Ευρωπαϊκό Νότο. Το ΝΑΤΟ και ο σημερινός Τσάρος της Ρωσίας τσακώνονται σε ξένο αχυρώνα κι εμείς αμφιταλαντευόμαστε συνθλιβόμενοι ανάμεσα σε ισχυρά ξένα συμφέροντα.

Αγαπητοί γείτονες. Ας μην ξεχνάτε ότι κάποτε σας καλοδεχτήκαμε, σας φιλοξενήσαμε, σας εκχριστιανίσαμε και σας εκπολιτίσαμε. Συμφωνήσαμε να πάρετε το όνομα «Βόρειος Μακεδονία» μετά την απελευθέρωσή σας από τους Σέρβους που σας σκλάβωσαν το 1912 ακριβώς διότι σε αυτή την Βόρεια πλευρά της μεγάλης Μακεδονίας του Φιλίππου και του Μεγαλέξανδρου βρεθήκατε να κατοικείτε σήμερα με την ανοχή μας.

Σας ανοίξαμε την πόρτα του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να εξασφαλίσετε την ανεξαρτησία και την ευημερία σας. Σήμερα όμως διαπιστώνουμε ότι κάναμε λάθος..

Αποδειχθήκατε ανάξιοι της εμπιστοσύνης και της αγάπης που σας δείξαμε. Απαιτείτε το παραπάνω που δεν δικαιούσθε με χυδαία σκοπιμότητα και μας προσβάλετε.

Δεν θα το ανεχθούμε αυτό και αφού δεν είστε ικανοί να βρείτε στην γλώσσα σας ένα όνομα συμβατό με την καταγωγή σας και την ιστορία σας νομίζω πως έφτασε η ώρα να σας αντιμετωπίσουμε σαν ένα κοπάδι ελόβιων βατράχων.

Έτσι λοιπόν δικαιούμαστε να σας ονομάσουμε «Κουάξ-κουάξ».