Χωρίς αιδώ - Λαϊκισμός και Δημοκρατία

Οι συνήθεις ύποπτοι. Στόχος τους είναι το κοινό των Ελλήνων ήθος και η Δημοκρατία, που όμως φοβάται να τους αντιπαρατεθεί. Ναι, δυστυχώς η Δημοκρατία διστάζει να αντιμετωπίσει αυτήν την γελοία νεοφασίζουσα αριστερά που προσβάλλει την κοινή λογική και επιχειρεί στην πολιτική με χυδαίο λαϊκισμό, πρόστυχες συκοφαντίες και απηρχαιωμένες αμαρτωλές ιδεοληψίες, χωρίς κανένα πραγματικό ιδεολογικό υπόβαθρο, χωρίς επιχειρήματα, χωρίς ήθος και χωρίς αιδώ. Μόνη εξαίρεση το ΚΚΕ του συμπαθούς κ. Κουτσούμπα, που όσο και αν απορρίπτεις τις απηρχαιωμένες αντιλήψεις του δεν μπορείς παρά να τους αναγνωρίσεις μια λογικά συμβατή με την ιδεολογία τους συμπεριφορά και στάση.

Κάποτε, στην Ιταλία οι φασίστες αυτοαποκαλούντο Compagni, οι ναζί στην Γερμανία Comrade και οι κομμουνιστές στην Ρωσία Tovarishch, σύντροφοι δηλαδή όπως αυτοαποκαλούνται ακόμη και σήμερα οι δικοί μας κομμουνιστές ορθόδοξοι και ρεβιζιονιστές που αποτελούν τις 41 συνιστώσες της σημερινής Αριστεράς.

Τότε είχαμε το σύμφωνο Molotov Ribbentrop κάτι αντίστοιχο του Σύριζα που κατάφερε να συγκεντρώσει 17 από τις συνιστώσες των ρεβιζιονιστών σε έναν κομματικό σχηματισμό. Δυστυχώς γι’ αυτούς ήλθε η ώρα του διαζυγίου όπως και τότε, αφού τα ατομικά προσωπικά συμφέροντα και οι ιδεοληπτικές παραμορφώσεις των μελών υπερισχύουν τελικά του κοινού συμφέροντος και τορπιλίζουν την ενότητα.

Όλοι τους γεννήματα ενός αρρωστημένου σοσιαλισμού που αποφάσισε κάποτε να σώσει με το ζόρι την ανθρωπότητα. Τα έβαλαν τότε, οι μεν με τους ευάλωτους και έστρεψαν το μίσος τους και κατά ενοχλητικών μειονοτήτων και ασθενών ομάδων του πληθυσμού, οι δε με τους νοικοκύρηδες και το απάνθισμα της κοινωνίας και φυσικά και οι δυο κατά των πολιτικών τους αντιπάλων. Τα έσπασαν όμως κάποια στιγμή και με άκρατο πάθος και ουτοπικές υποσχέσεις που εύκολα πείθουν και οδηγούν στο τυφλό μίσος τους φτωχούς στο πνεύμα, οδήγησαν την ανθρωπότητα σε έναν φρικτό πόλεμο με εκατομμύρια νεκρούς.
Σήμερα στον τόπο μας το μικρό κακέκτυπο αντίγραφο εκείνης της εποχής, αφού διαλύθηκε το αριστερό του σκέλος, τα κομματάκια του επιχειρούν, μαζί με την ερμαφρόδιτη αποτυχημένη αλλαγή των μιζών, και την ομόφυλή τους ακροδεξιά που πουλάει θρησκεία και Ελληνικό ήθος, να διαλύσουν την Δημοκρατία χωρίς πρόταση για το άλλο αύριο το οποίον δήθεν επαγγέλλονται.

Πέρασαν κιόλας 80 χρόνια κι ακόμη δεν λένε να ησυχάσουν τα παιδιά και τα εγγόνια του ΕΑΜ και τα αντίστοιχα των Ναζί. Ψάχνουν προσχήματα και χτίζουν σκάνδαλα ενώ παράλληλα υπόσχονται διανομή του πλούτου που δεν υπάρχει. Θυμάστε τις παρακολουθήσεις που τελικά ήταν μόνο μία, εις βάρος του Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, η τα μούφα σκάνδαλα του Βατοπεδίου, της Ζήμενς και της Νοβάρτις, που πρόσφατα ομολογήθηκε από τον Πρώην; Τώρα βέβαια έχουμε άλλα. Ας τα δούμε ένα ένα.

Παρακολουθήσεις:
Ναι παρακολουθήσεις τηλεφώνων γίνονται πάντοτε. Αλλοίμονο στην χώρα που δεν παρακολουθεί εκείνους που διαχειρίζονται σημαντικά τμήματα του κοινού πλούτου και συμφέροντος. Ειδικά στην περίπτωση του μονίμως αγέλαστου και θυμωμένου που παριστάνει τον καουμπόη της πολιτικής, είναι γνωστό ότι η παρακολούθησή του έγινε για λίγο διάστημα με αίτηση ξένης δύναμης, για κάτι Αραβικές αρπαχτές και δύστροπα γκομενιλίκια κι ας κάνει πως δεν ξέρει τίποτα.

Ασφάλεια:
Ένας βλάκας μπάτσος υπό απόταξη που δεν κουνήθηκε να σώσει μια γυναίκα που την σκότωσε ο φίλος της μπροστά του και ένας άλλος που αντί να βοηθήσει είπε το αμίμητο «το περιπολικό δεν είναι ταξί» που θα μείνει ως σλόγκαν, δημιουργούν πολιτικό θέμα. Φταίει ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως αλλά και ο Πρωθυπουργός που δεν τον καρατόμησε αυτοστιγμή. Εις το πυρ το εξώτερον αμφότεροι.

Το έγκλημα των Τεμπών:
Το διαμάντι του λαϊκισμού είναι η τυμβωρυχία στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών. Ένα δυστύχημα που οφείλεται σε ανθρώπινα λάθη έγινε έγκλημα της Κυβέρνησης και του Υπουργού της και μάλιστα με δόλο. Εκατοντάδες τα δυστυχήματα με νεκρούς σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο, με τρένα, αεροπλάνα και πλοία, όπως και στον τόπο μας στο παρελθόν, αλλά αυτό το κακό που γίνεται τώρα δεν έχει ξαναγίνει. Δυστυχώς ενέπλεξαν και κάποιους από τους δυστυχείς συγγενείς των νεκρών. Το δράμα γίνεται όμως κωμωδία, όταν η προετοιμασία του χώρου προς διευκόλυνση της απομάκρυνσης των εκτροχιασμένων βαγονιών ονομάζεται «Μπάζωμα» που θέλει να κρύψει κάτι και «Μονταζιέρα», η δημοσίευση στα ΜΜΕ μέρους των διαλόγων μεταξύ των πρωταγωνιστών της τραγωδίας κι αυτά την στιγμή που η δικαιοσύνη δια των αρμοδίων οργάνων της έχει συλλέξει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που χρειάζεται για να κάνει την δουλειά της.

Τον ρόλο του πολιτικού Εισαγγελέα έχουν αναλάβει από κοινού, όλοι όσοι βρίσκονται στην δυσάρεστη θέση να πρέπει να αντιπαρατεθούν στον Κυριάκο Μητσοτάκη χωρίς προσόντα και ειδικά χωρίς επιχειρήματα. Έτσι τουλάχιστον μαρτυρούν οι δημοσκοπήσεις.

• Ένας πάμπλουτος αλαζόνας ομοφυλόφιλος που για να διασκεδάσει την ανία του μας ήλθε από την Αμερική και αγόρασε ένα κόμμα και το παίζει αριστερός.

• Ένας μόνιμα συνοφρυωμένος που επιχειρεί ανορθόδοξα να αναστήσει την πεθαμένη Αλλαγή κι απάνω τούρλα όπως μας τραγούδησε κάποτε ο μεγάλος Λουκιανός.

• Ένας καραφλός που πουλάει φάρμακα για την καράφλα και αλληλογραφεί με τον Χριστό.

• Ακολουθεί ένα πλήθος μικρότερων θαυματοποιών προφητών και γελωτοποιών που επιδίδονται σε φραστικές ακροβασίες εντός και εκτός Βουλής. Όλοι μαζί βλέπουν τα ίδια φανταστικά σκάνδαλα και τις ίδιες εξωφρενικές συνωμοσίες.

Ρε δεν ντρέπεστε λιγάκι; Τι είναι αυτά που τσαμπουνάτε; Έρχονται Ευρωεκλογές και αντί πολιτικών προτάσεων προσπαθείτε να προσεταιριστείτε ψηφοφόρους με την προσφιλή σας μέθοδο της παραπλάνησης:

Μην ψηφίζετε τους άλλους που είναι κακοί άνθρωποι. Ψηφίστε εμάς που είμαστε καλοί και θέλουμε το καλό σας.

Ρε γίνεστε γελοίοι, δεν το καταλαβαίνετε; Περισσότεροι ήσαν οι νεκροί στην Μάντρα και στο Μάτι αλλά τότε δεν έγιναν αυτά τα έκτροπα. Αφέθηκε η Δικαιοσύνη να κάνει την δουλειά της ανεπηρέαστα. Έλα όμως που χρειάζεστε νεκρούς για να τους κάνετε ήρωες. Κάποτε είχατε τον Πέτρουλα, ένα άτυχο παλικάρι που έφαγε μιαν αδέσποτη σε κάποια διαδήλωση. Μετά τον Γρηγορόπουλο, έναν νεαρό που έφαγε κι αυτός μια αδέσποτη από έναν ανόητο αστυφύλακα που το έπαιξε νταής, κατόπιν τον άτυχο Φύσσα που τον έσφαξαν οι νεοναζί και τέλος ο ναρκομανής ομοφυλόφιλος Ζακ που επεχείρησε να ληστέψει ένα κοσμηματοπωλείο και έπεσε δυστυχώς νεκρός από το ξύλο που έφαγε.

Δεν διστάσατε τότε να εκμεταλλευτείτε τον ανθρώπινο πόνο και βγάλατε στο σεργιάνι τις δόλιες μάνες τους για να κερδίσετε από την οδύνη τους. Το ίδιο κάνετε και τώρα με ξένους νεκρούς. Ντροπή σας.

Μα μια και τα είπαμε όλα αυτά ας πούμε και κάτι παραπάνω. Υπάρχουν και άλλοι νεκροί που πέθαναν από το χέρι και με την βούληση δικών σας οπαδών και φίλων. Αυτοί μανάδες δεν είχαν. Εκείνο το ανύποπτο παλικάρι, ο Αξαρλιάν που έφαγε μια μπόμπα στο κέντρο της Αθήνας. Ο Επαμεινώντας Τσάκαλης, η Παρασκευή Ζούλια και η Αγγελική Παπαθανασοπούλου με το μωρό στην κοιλιά που τους έκαψε μια φιλική σας μολότοφ μέσα στην Μαρφίν, καθώς και οι νεκροί Φουντούλης και Καπελώνης που εκτελέστηκαν έξω από τα γραφεία της χρυσής αυγής. Τέλος τι να πούμε για τον νεκρό αστυνομικό Γιώργο Λυγγερίδη από την φωτοβολίδα κάποιου ένθερμου διαμαρτυρόμενου. Αυτούς δεν τους έκλαψαν μανάδες; Νεκροί ήρωες και θύματα εκδίκησης. Κάποιοι Ψάχνουν για νεκρούς αλλά σκοτώνουν κιόλας...

Φτάνει πια. Ξεχάστε το Χθες και ελάτε στο Σήμερα. Σεβαστείτε τους ανθρώπους. Σεβαστείτε τον πόνο τους. Σεβαστείτε την Δημοκρατία. Σεβαστείτε τον Πολιτισμό μας. Είμαστε όλοι αδέλφια και για την ίδια Πατρίδα νοιαζόμαστε. Δεν χρειάζονται ψεύτικοι οδυρμοί, νεκροί ήρωες και σκάνδαλα. Ξεκινήστε ανακοινώνοντας και αναλύοντας τις προτάσεις σας για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για την σχέση μας μαζί της. Ευρωεκλογές έρχονται. Αποδεχθείτε να κριθείτε για τις προθέσεις και τις ιδέες σας.

Αφήστε επιτέλους τον λαϊκισμό και κάνετε πολιτική για να γίνει καλύτερη η Δημοκρατία μας.