Τα παιδιά με το μαρκούτσι

Τα λένε ανταποκριτές και τα στέλνουνε παντού, νέα παιδιά, με μια κάμερα και ένα μικρόφωνο στο χέρι, στους τόπους όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα της καθημερινής επικαιρότητας. Βιντεοσκοπούν και σχολιάζουν και η κοτσάνα πάει σύννεφο. Δεν θα σταθώ στις ασυνταξίες, στις φλύαρες επαναλήψεις, σε κάποιες γελοίες κοινοτυπίες και στις άνοστες αγγλικούρες. Θα περιοριστώ σε εκείνα που ενοχλούν ειδικά όταν αλλοιώνεται η αλήθεια λόγω σκοπιμότητας ή ανικανότητας του σχολιαστή:

Καμιά εικοσαριά καλόπαιδα με τις μασκούλες τους λόγω κορωνοϊού και όχι για να μην τους αναγνωρίζουν οι γκεσταπίτες της ασφάλειας, με τα σακίδια στην πλάτη που περιέχουν βέβαια μόνο τα βιβλία τους και όχι πέτρες ή μολότοφ όπως λένε οι κακεντρεχείς παλιόγλωσσες και με τις κόκκινες σημαιούλες τους πάνω σε άκακα στειλιάρια για γκασμάδες, στέκονται απέναντι από τους αστυνομικούς που βρίσκονται νόμιμα μέσα στον χώρο του Αριστοτελείου και τους λένε ερωτικά ποιήματα από γνωστές συλλογές.
Και το σχόλιο του νεαρού μαρκουτσοφόρου:

Οι φοιτητές διαμαρτύρονται για την παρουσία της αστυνομίας εντός του Πανεπιστημίου.

Μια χούφτα παραβατικοί γνωστής ιδεολογικής απόκλισης με αντιδημοκρατική συμπεριφορά ονομάζονται «οι φοιτητές» και λερώνουν το ήθος και την υπόληψη των 100.000 περίπου φοιτητών, του εν λόγω πανεπιστημίου.

Καμιά πενηνταριά διαμαρτυρόμενοι με τα πανό τους ανοιγμένα έχουν μπλοκάρει το κέντρο της Αθήνας, καλοπροαίρετα εννοείται, έτσι για να μας ενημερώσουν με τα μεγάφωνα που τους συνοδεύουν για την υπέρμετρη κακία και ανικανότητα των κυβερνόντων, με γνωστά ομοιοκατάληκτα συνθήματα γνωστά από την εποχή των Δεκεμβριανών.
Και το σχόλιο του νεαρού μαρκουτσοφόρου:

Οι καθηγητές διαμαρτύρονται για τον νέο εκπαιδευτικό Νόμο της Κυβέρνησης.

Άλλη μια χούφτα που αν τους φωτογραφίσεις θα δεις πολλές ίδιες φάτσες σε όλες τις διαδηλώσεις που ακινητοποιούν την Αθήνα και κάνουν την ζωή μας δύσκολη.

Είναι πράγματι εξοργιστικό. Πενήντα νοματαίοι δεν είναι κάποιοι έστω καθηγητές, ή οι εκπρόσωποί τους, αλλά οι καθηγητές. Σήμερα είναι οι καθηγητές, αύριο είναι οι δάσκαλοι μεθαύριο οι νοσηλευτές την άλλη εβδομάδα οι νοσοκομειακοί γιατροί και πάει λέγοντας.

Έτσι λοιπόν η κοινή γνώμη πληροφορείται κάθε φορά, ότι οι φοιτητές ή οι δάσκαλοι, οι γιατροί ή οι νοσηλευτές, οι συνταξιούχοι ή οι δημόσιοι υπάλληλοι καθώς και κάθε άλλη επαγγελματική ομάδα, ή ευκαιριακή «μάζωξη» διαμαρτύρεται δια τα κακώς κείμενα ή δια τις κακές προθέσεις μιας ανίκανης και μισητής κυβέρνησης δωσιλόγων που εκπροσωπεί επάξια το αντιδραστικό κατεστημένο της πλουτοκρατίας και της λαϊκής εκμετάλλευσης. Φτου σου βλάκα, πως δεν το είχες καταλάβει τόσα χρόνια.

Οι παρεούλες των Εξαρχείων και των καφενείων των πάσης λογής και φύσεως αποχρώσεων της αριστεράς, μέχρι τα μπουλούκια κάποιων κομμάτων που αποτελούνται πάντοτε από τα ίδια άτομα σε όλες τις διαδηλώσεις, με παραβατική συμπεριφορά και σπανίως νόμιμα, δεν χάνουν ευκαιρία να διαμαρτυρηθούν στα κέντρα των πόλεων και μέσα στα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα. Παρακωλύουν την λειτουργία των Πανεπιστημίων παραβιάζοντας το εκπαιδευτικό άσυλο, ακινητοποιούν την κυκλοφορία των οχημάτων και δυσκολεύουν τις ζωές μας. Η χειρότερη μορφή προπαγάνδας όργανο ενός φασιστικού λαϊκισμού και της παρακμής από την οποία μαστίζεται ο τόπος μας.

Αλλά τα παιδιά με τα μαρκούτσια γιατί δεν λένε αυτά που βλέπουν και μαζί με αυτούς τα βλέπουν και οι τηλεθεατές; Φοβούνται να πουν την αλήθεια μην γίνουν στόχος της «δημοκρατικής» οργής κάποιων διαδηλωτών; Μήπως είναι μυστικοί πράκτορες του μπάχαλου και της λαϊκίστικης παραβατικότητας; ή μήπως είναι ηλίθια και δεν καταλαβαίνουν τι λένε.

Όπως και να έχει όμως οι Διευθυντές ειδήσεων των διάφορων τηλεοπτικών σταθμών δεν τα βλέπουν και δεν τα ακούνε αυτά τα ηλίθια αίσχη;

Ο αρμόδιος υπουργός της Κυβέρνησης δεν τα ακούει ούτε αυτός;

Η επιχειρούμενη παραπληροφόρηση δεν αποτελεί μήπως αδίκημα δια το οποίο θα έπρεπε να επέμβει κάποιος αρμόδιος Δημόσιος Λειτουργός. Λέω μήπως.