Ξύλινοι ίπποι

Όταν η γλώσσα έχει κέφια, τον ίκκο, το όμορφο ζώο το οποίο ίκει κίον, εκείνο που έρχεται σπεύδον δηλαδή, το μετατρέπει σε ίππο, και εμείς το δεχόμαστε για λόγους ευηχίας. Αλλά τον ίππο άλογο, δηλαδή ον χωρίς λογική τον έκαναν κάποιοι αγράμματοι, αρκούντως βλάκες που αποστήθιζαν τους στρατιωτικούς καταλόγους εφοδίων, χωρίς να κατανοούν το περιεχόμενο.

Ξύλινο ήταν το πρώτο αλογάκι που καβάλησα. Είχε και δυο χερούλια στην θέση των αυτιών για να κρατιέμαι να μην πέσω όταν κουνιόμουν. Ξύλινος ήταν και ο ίππος με τον οποίο οι Αχαιοί κορόιδεψαν τους Τρώες. Ο δούρειος ίππος και έκτοτε δούρεια είναι και τα γαϊδούρια που πουλάνε την πατρίδα τους για να εξυπηρετήσουν ξένα γνωστά και άγνωστα συμφέροντα. Ξύλινα και τα καλάμια που καβαλάνε μερικοί (κάλα + αμός = συστάδα ξύλων) και καμαρώνουν γιατί κοιτούν τον ίσκιο τους στην δύση και νομίζουν ότι ψήλωσαν.

Βάλθηκαν να κάνουν όλοι μαζί ζημιά στον κύριο Μητσοτάκη ή στον τόπο μας; Φταίει μια εξόχως επιτυχημένη εξωτερική πολιτική που δεν είχαμε ποτέ όμοια της; Φταίει μήπως μια επαρκής και αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων μας, στο Έβρο και στην θάλασσα; Φταίνε μήπως τα επιτεύγματα στην οικονομία εις το μέσον μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης ή μήπως η αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας; Κι αν φταίνε όλα αυτά μαζί ποιον ενοχλούν πολιτικά ή μάλλον ποια συμφέροντα θίγονται και μεθοδεύουν την πτώση του πλέον επιτυχημένου Πρωθυπουργού του αιώνα που διανύουμε;

Ο κύριος Αντώναρος του οποίου το μεγαλύτερο προσόν είναι ότι είναι γιος του υπέροχου γελοιογράφου μας Αρχέλαου, κατηγορεί τον Κυριάκο ότι μετέρχεται μεθόδων Πολωνίας και Ουγγαρίας. Πρόκειται για Τουρανοσλαβική σύγκρουση ή συμφωνική αντιπαράθεση; Οι Κοζάκοι του Τάρας Μπούλμπα εναντίον των Πολωνών Καθολικών ή ο Φρεντερίκ Σοπέν εναντίον του Φρανς Λιστ;

Και ο άλλος ο κύριος Κύρτσος. Βάζει σε όλα μαύρο. Παντού προσωπική αποτυχία του Πρωθυπουργού ενός κράτους με τριτοκοσμικές μεθοδεύσεις. Καραγκιοζιλίκια σε Οπ Άρτ. Έλεος κύριε ευεργετημένε από το σύστημα. Δεν πρέπει κανείς να δαγκώνει το χέρι που έγλειφε κάθε φορά που τον χάιδευε.

Μόλις προχθές ένας άλλος ευεργετημένος, ο κ. Δούκας έδωσε ρεσιτάλ αμετροέπειας και δίπλα του ο κ. Λιβανός χασκογελούσε. Ίτε παίδες του κομματικού σωλήνα. Ποιος έχει σειρά τώρα;

Μα όντως κάποιοι έχουν καβαλήσει το καλάμι ή μήπως κάποια συμφέροντα ετοιμάζονται να συγκρουστούν με μια ενοχλητική κυβέρνηση;

Ανατρέχω στο αρχείο μου και εντοπίζω ένα δημοσίευμα του Κώστα Κούρου, από το όχι και τόσο μακρινό 2003. «Σχεδιασμοί για το μέλλον της Ελλάδας» και ανατριχιάζω. Ξεπηδάει μπροστά μου το όνομα εκείνου του απίθανου τύπου Σ. Χάντιγκτον που μας ήθελε ανατολίτες και αμέσως τον συνδέω με τον εξ ίσου απίθανο νυν Δήμαρχο της Νέας Υόρκης κ. Έρικ Άνταμς ο οποίος μας εντυπωσίασε με το ανιστόρητο, πρόσφατο φιλοτουρκικό παραλήρημά του.

Γεωπολιτικά παιχνίδια, σκέφτομαι και πάει το μυαλό μου στους δικούς μας στην Μαριούπολη. Όποιος και να κερδίσει στην εκεί αντιπαράθεση πάλι κάποιοι δικοί μας θα την πληρώσουν κι εμείς εδώ θα πληρώσουμε ακριβότερα το φτηνό φυσικό αέριο, την ηλεκτρική ενέργεια και την βενζίνη.

Άρχισε πάλι το τσάμικο και επειδή αυλή δεν έχουμε πια ούτε χωράφι στο χωριό βάλτε στο μπαλκόνι καμιά γλάστρα με κουκιά, γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται.