"Θάνατος των ανήκεστων κακών ιατρός"

Τα αθεράπευτα κακά, μόνο ο θάνατος μπορεί να τα γιατρέψει. Που να φανταζόταν ο μεγάλος σοφός ότι στις μέρες μας ο Θάνατος δεν θα μπορούσε να γιατρέψει το σάπιο και επάρατο, γιατί αφήνει διαδόχους ικανούς να το διαιωνίσουν και γιατί επιτρέπει στους νεκρούς να βρίσκονται ανάμεσά μας, να προσποιούνται αδιάφορα ότι ακόμη ζουν και εμείς να τους πιστεύουμε και να τους προσκαλούμε να διαφεντέψουνε το βιος μας, να γαλουχήσουν τα παιδιά μας και να οδηγήσουνε τα όνειρά μας επάνω σε τυφλά γαϊδούρια στις άκρες των γκρεμών, εκεί που με ένα μόνο φύσημα θα φύγουμε κι εμείς μαζί τους, σαν φουσκωμένοι ασκοί!

Μας λένε τάχατες οι χρησμοί πως οι μεγάλοι δημιουργοί σπάνια ή ποτέ, αφήνουν πίσω τους αντάξιους διαδόχους και μάλλον λένε αλήθεια όταν πρόκειται για το καλό. Για το κακό όμως δεν ισχύει γιατί οι κακοί και άχρηστοι αφήνουν πίσω τους αντικαταστάτες με κουσούρια, ικανότερους και πιο αποτελεσματικούς.

Στην οικονομία και στην πολιτική η μοίρα των κληρονόμων των σπουδαίων ανδρών είναι σχεδόν πάντοτε η ίδια. Αποτυχία και παρακμή. Οι μεγάλες τεχνικές εταιρείες, οι βιομηχανίες, οι εμπορικές επιχειρήσεις ακόμη και τα κόμματα τα οποία έπαιξαν κάποιο σημαντικό ρόλο στον τόπο μας, μετά τον πόλεμο και ειδικά στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, εξαφανίσθηκαν μετά τον θάνατο των δημιουργών τους ή φθίνουν μέσα σε μια τραυματική παρακμή και στον επιθανάτιο ρόγχο τους.

Δεν χρειάζεται να πάω πίσω στο χρόνο. Αρκούν αυτά που έχουμε σήμερα μπροστά μας:
Ποια είναι σήμερα εκείνη η ΝΔ που ήλθε κάποτε για να εγκαθιδρύσει στον τόπο μια νέα δημοκρατία μετά από μια επτάχρονη δικτατορία. Το κόμμα αυτό το δημιούργησε ένας μεγάλος των Ελλήνων για να εξυπηρετήσει ένα συγκεκριμένο σκοπό και του έδωσε το κατάλληλο όνομα που περιγράφει με τον πλέον αξιόπιστο τρόπο τις προθέσεις του εγχειρήματος. Νέα Δημοκρατία!

Ολοκλήρωσε την αποστολή του με τη εγκαθίδρυση και εδραίωση μιας νέας δημοκρατικής περιόδου και παρέδωσε την εξουσία ομαλά σε εκείνους που έλεγαν πως έφερναν νέες ιδέες για την περαιτέρω προώθηση και πρόοδο της δημοκρατίας. Κατόπιν κάποιοι πίστεψαν, μετά τον θάνατο του ιδρυτού του, ότι μπορούσαν να του αναθέσουν νέους ρόλους και το επεχείρησαν ανεπιτυχώς. Σήμερα είναι ένα κόμμα νεκρό που εξυπηρετεί μονάχα προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες, ενίοτε ίσως αλλά όχι πάντα αξιόλογες. Οι στόχοι και τα οράματα του δεν είναι του λαού που το στηρίζει αλλά του εκάστοτε αρχηγού που τα παίρνει μαζί του όταν φεύγει.

Φτάνει να δούμε που βρίσκεται σήμερα εκείνη η ανάγκη της ανασυγκρότησης του κράτους που στήριξε με έμφαση ο Κώστας Καραμανλής, για να πεισθούμε. Το κακό κράτος , που είναι άλλωστε η βασική αιτία των δεινών μας, θεραπεύτηκε ή δεν μας νοιάζει πια; Γιατί ο νέος αρχηγός δεν μιλά γι’ αυτό;

Ποιο είναι επίσης το ΠΑΣΟΚ σήμερα, που ήλθε κι αυτό κάποτε να πραγματοποιήσει την αλλαγή, την αναδιανομή του εθνικού προϊόντος και την απαλλαγή της πατρίδας από τους δυνάστες της. Θυμάστε τα συνθήματα : ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο. Έξω οι βάσεις του Θανάτου. Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και τόσα άλλα φαιδρά που τα έχαψαν οι εγχώριοι χάνοι.

Οι σοσιαλιστές έβγαλαν πολύ γρήγορα το ζιβάγκο και φόρεσαν σμόκινγκ, ξενοίκιασαν τα καλύβια και μετακόμισαν σε νεοκλασικά παλάτια, άφησαν τα μηχανάκια και πήραν Μερσεντές. Κάποιοι μάλιστα άφησαν και τις γυναίκες τους και πήραν τις νεαρές γραμματείς τους και έκτοτε πάσχισαν να μην παραδώσουν σε άλλους την εξουσία με βρώμικα
τεχνάσματα και με ψέματα. Είναι η αρχή του εφιάλτη.

Οι καλές προθέσεις του πρώτου αρχηγού ξεχάστηκαν κάπου στην πορεία, σαν τις χαμένες αποσκευές ενός μεθυσμένου οδοιπόρου, που μας οδήγησε στην άκρη της αβύσσου κι εκεί μας βρήκε πρόθυμους ο δεύτερος και μας έσπρωξε στον γκρεμό, κι ο τρίτος ο χειρότερος μας έριξε μια πέτρα από πάνω για να μείνουμε εκεί, για πάντα ίσως.

Τα ίδια ισχύουν για το ΚΚΕ που εξακολουθεί να εμπνέεται από ένα νεκρό και αποκαθηλωμένο Λένιν και για τον ΣΥΡΙΖΑ που αναζητά την έμπνευσή του στα παρωχημένα συνθήματα του Μάη του 68 των τροτσκιστών και στην συνέχεια των μαοϊστών της δεκαετίας του 70, που αναφέρονται σε ξεχασμένους από την ιστορία νεκρούς που κανείς δεν θέλει πια να θυμάται.

Τα κενά που αφήνουν πίσω τους οι νεκροί, μικροί ή μεγάλοι, τα καλύπτουν μόνο οι ιδιοφυείς που τολμούν να εμφανισθούν με αποφασιστικότητα στο κατώφλι της ιστορίας, ειδικά στο πεδίο της πολιτικής. Τα πολιτικά κόμματα τα δημιουργούν εκείνοι που μπορούν να εμπνεύσουν με τα οράματά τους. Εκείνοι που έχουν την διορατικότητα να εντοπίζουν τις ανάγκες της κοινωνίας και την ικανότητα να χαράσσουν νέους αντίστοιχους επιτυχημένους δρόμους για την ικανοποίησή τους.

Τα νεκρά κόμματα εξακολουθούν να παραμένουν στην χώρα μας ως θνησιγενή Ζόμπι και να ταλαιπωρούν την κοινωνία των Ελλήνων που από αυτά αφελώς προσδοκά ακόμα. Παραμένουν διότι στην αυλαία των καιρών δεν υπάρχουν υψηλά αναστήματα ήθους, ευφυΐας, φιλοπατρίας και αυταπάρνησης. Δεν υπάρχουν πια χαρισματικοί ευέλπιδες, ούτε ιερολοχίτες πρόθυμοι.

Στην χώρα της αυλής των θαυμάτων οι πρωταγωνιστές, θαυματοποιοί, ταχυδακτυλουργοί και γελωτοποιοί δεν κάνουν για κλειδοκράτορες.
Υπάρχουν όμως ανάμεσα στο πλήθος των πτωματοφάγων τσακαλιών και διακρίνονται οι αγνοί που δεν είναι λίγοι. Σε αυτούς οφείλει να αποταθεί σήμερα η κοινωνία. Αυτοί πρέπει να πάρουν τις πρωτοβουλίες. Αυτοί μπορούν να σπείρουν την ελπίδα μέσα στην γενική απόγνωση του Έθνους.

Ο τόπος χρειάζεται νέα κόμματα με σαφή ιδεολογικό προσανατολισμό με καθαρό λόγο, καθαρούς στόχους και επιδιώξεις και προπαντός κόμματα που να λειτουργούν με καθαρές δημοκρατικές διαδικασίες, ώστε και οι ικανοί να αναδεικνύονται και οι αγαθές και χρήσιμες πολιτικές να δομούνται, να επιλέγονται και να εφαρμόζονται, προς όφελος της κοινωνίας.

Ο τόπος χρειάζεται τους αγνούς και τους αμόλυντους. Να πάνε οριστικά στα σπίτια τους όσοι διαχειριστήκανε αυτή την εξουσία που μας έφερε σε αυτό το χάλι, ακόμη κι αν αναγνώρισαν ότι έσφαλαν, ακόμη κι αν ζήτησαν συγνώμη. Δεν μας χρειάζονται όσοι έκαναν λάθη εις βάρος μας. Μπορούμε και χωρίς αυτούς.

Ας πεθάνουν οριστικά οι Βασιλείς και οι Δελφίνοι και ας φωνάξουμε επιτέλους ζήτω ο Λαός και όχι ζήτω σε έναν ακόμη φιλόδοξο γόνο ή εξ αγχιστείας απόγονο.