Τα στερνά τιμούν τα πρώτα

Άκουσα από την τηλεόραση τα υβριστικά συνθήματα κατά των επισήμων στην Θεσσαλονίκη λίγο πριν αρχίσει η καθιερωμένη παρέλαση. Είναι γεγονός ότι τα συνθήματα ακούστηκαν από οργανωμένες ομάδες, όπως άλλωστε γίνεται σε όλες τις διαδηλώσεις. Το γεγονός το επεσήμανε με ιδιαίτερη πίκρα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που επικαλέσθηκε το αντιστασιακό παρελθόν του. Όλοι όμως πρέπει να γνωρίζουν, χωρίς εξαιρέσεις, ότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα και κανείς δεν πρέπει να διαμαρτύρεται κατά της λαϊκής διαμαρτυρίας.

Πράγματι, μαζί με τις ολιγοπληθείς αυτές ομάδες που αναφέρονται συνήθως και εκφράζουν μειοψηφικούς πολιτικούς χώρους, συνυπήρχε και πλήθος αυθόρμητων διαδηλωτών που με τον τρόπο και την στάση τους εξέφρασαν την αγανάκτησή τους κατά της πολιτικής των στερήσεων και της στάσης πολιτικών ανδρών που καλύπτουν θεσμικές θέσεις και όχι κατά των ιδίων των θεσμών όπως προσπάθησαν μερικοί επώνυμοι πολιτικοί και όχι να μας πείσουν για να υποβαθμίσουν και να αναθεματίσουν τα περιστατικά που τελικά έλαβαν χώρα σε όλες τις πόλεις της χώρας.

Αυτό το ακούσαμε μπροστά στις κάμερες της τηλεόρασης από μεμονωμένους αγανακτισμένους πολίτες. Είναι οι ίδιοι πολίτες που δηλώνουν αγανακτισμένοι και κατακλύζουν κατά χιλιάδες την Πλατεία Συντάγματος και άλλες πλατείες της χώρας. Δεν είναι τσόντες όπως τους θέλουν κάποιοι. Στο κάτω κάτω και αυτές οι μικρές ομάδες κομμάτι του ίδιου λαού είναι και η εξουσία οφείλει να τις σέβεται. Το απαιτεί η Δημοκρατία μας.

Ασφαλώς τα γεγονότα αυτά ενόχλησαν την επέτειο ενός λαμπρού ΟΧΙ που είπε ο λαός μας στον κατακτητή πριν από 72 χρόνια αλλά επανέλαβαν όπως υπογράμμισε ο Μανόλης Γλέζος ένα ακόμη ΟΧΙ στους νέους επίδοξους οικονομικούς κατακτητές της ίδιας πατρίδας που κατά διαβολική σύμπτωση είναι παιδιά των προηγούμενων που εξασφάλισαν μάλιστα εγχώριους συνεργάτες, όπως και την πρώτη φορά.

Εγώ θα έλεγα ότι την ημέρα την αμαύρωσαν περισσότερο οι ατυχείς εκφράσεις και η υπεροψία ανθρώπων που τόλμησαν να ταυτίσουν τους εαυτούς τους με τους θεσμούς και να αμφισβητήσουν το δικαίωμα του λαού στην διαμαρτυρία. Κανείς δεν μπορεί να βάλει τον εαυτό του στο απυρόβλητο όταν απέναντί του είναι ο λαός. Κανείς δεν είναι πάνω από τον λαό. Κανείς δεν μπορεί να μιλά με απαξία για τον λαό και να υποτιμά την δύναμη του.

Ο κ. Δήμαρχος στην Θεσσαλονίκη απεκάλεσε τους διαδηλωτές χαβαλέ, ο έτερος δε κ. Δήμαρχος στην Αθήνα ακούσαμε ότι απείλησε τους εργαζόμενους ότι θα υπάρξουν κυρώσεις για απρεπή συμπεριφορά αν δεν παρελάσουν κόσμια και καθώς πρέπει. Ακούσαμε πολιτικούς άνδρες να ομιλούν για αμαύρωση του εορτασμού της Εθνικής Επετείου. Ακούσαμε επίσης τον κ. Πρόεδρο να λέγει ότι: ο λαός μας γνωρίζει που πηγαίνει και αποδέχεται τις θυσίες τις οποίες είναι υποχρεωμένος να υποστεί.

Δυστυχώς και ατυχώς ο Πρόεδρος των Ελλήνων ταυτίστηκε με το κόμμα που κυβερνά και την πολιτική που αυτό το κόμμα εφαρμόζει. Αυτή η άποψη δεν με εκφράζει και δεν εκφράζει τους περισσοτέρους των Ελλήνων όπως μαρτυρούν τα ευρήματα των πλέον πρόσφατων δημοσκοπήσεων. Η θέση του κ. Προέδρου υπήρξε αν μη τι άλλο τουλάχιστον απρόσεκτη.

Τελικά φαίνεται από τις δηλώσεις τους ότι οι πολιτικοί σε αυτή τη χώρα δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί το μέγεθος της αγανάκτησης των Ελλήνων πολιτών. Το επεσήμαναν άλλωστε στις εκπομπές τους με έμφαση έγκριτοι δημοσιογράφοι όπως ο κ. Παπαδάκης αλλά και μεμονωμένοι πολιτικοί άνδρες.

Αυτό με φοβίζει καθώς και εκείνο το ντροπή που απηύθυνε ο κ. Πρόεδρος προς τους διαδηλωτές, δηλαδή προς τον λαό που βρισκόταν εκεί για να διαμαρτυρηθεί και να γιορτάσει. Γιατί τελικά ο λαός γιόρτασε αφού στάθηκε με σεβασμό στις άκρες του δρόμου και παρηκολούθησε την παρέλαση εκείνων που έμειναν και δεν αρνήθηκαν να παρελάσουν.

Δεν γιόρτασαν κανένα από τα δύο ΟΧΙ όσοι έφυγαν γιατί δεν ανέχθηκαν την λαϊκή οργή, σε όσες πόλεις της ταλαίπωρης πατρίδας αυτό συνέβη!