Η Αυτοκρατορία αντεπιτίθεται

Τελικά λένε ότι όλοι κατανόησαν το αυτονόητο που λέει ότι στα πλαίσια μιας ελεύθερης οικονομίας δεν έχει θέση το κράτος επιχειρηματίας, το κράτος αφέντης, το κράτος δυνάστης. Στα λόγια είναι εύκολο, λες «κατάλαβα» και καθαρίζεις. Δεν είναι απαραίτητο να έχεις καταλάβει, αρκεί να το παραδεχθείς. Είναι όπως τότε με τους δηλωσίες.

Να μειώσουμε το κράτος συμφώνησαν οι περισσότεροι με τους αριστερούς να διαφωνούν αφού ακόμη και στον τόπο μας που ποτέ δεν τα κατάφερε το σοβιέτ να ασκήσει εξουσία, η αριστερά επέβαλε και επέτυχε την σοβιετοποίηση της κοινωνίας μας από την θέση της αντιπολίτευσης, με τους άπληστους συνδικαλιστές, τα λαϊκά δικαστήρια στους χώρους εργασίας για το ηθικό λιντσάρισμα των αντιφρονούντων και τα τάγματα εφόδου και λεηλασίας των μονίμως απεργούντων. Ο φόβος της αντιπαράθεσης με το αποτυχημένο χθες οδήγησε τα πράγματα στο σημερινό αδιέξοδο.

Την επιχειρούμενη προσπάθεια μείωσης του κράτους, κάποιοι την ονόμασαν νοικοκύρεμα. Έλα όμως που έκαναν το λάθος να αναθέσουν την αποδόμηση του ηλίθιου κράτους σε πρώην Κνίτες, οι οποίοι λόγω της μόνιμης εγκεφαλικής βλάβης από την οποία υποφέρουν, αδυνατούν να κατανοήσουν το εγχείρημα. Και η προσπάθεια μεταβλήθηκε σε ΔΗΘΕΝ. Αποκρατικοποίηση μαϊμού σαν τα επώνυμα μπλουζάκια που πουλάνε στις λαϊκές αγορές.

Όταν είπε ο ακατονόμαστος από το Καστελόριζο: «Λεφτά νομίζαμε ότι υπήρχαν, ελάτε να μας σώσετε γιατί δεν υπάρχει ούτε σάλιο για τα γραμματόσημα», μας απήντησαν: «Διώχτε 120.000 δημοσίους υπαλλήλους και το πρόβλημά σας θα λυθεί», κι εμείς κάναμε πως δεν ακούσαμε και προτιμήσαμε να στείλουμε στην ανεργία 2.000.000 μη δημόσιους υπάλληλους αλλά το πρόβλημα αντί να λυθεί έγινε οξύτερο, αφού έκλεισαν επιχειρήσεις και ξεχαρβαλώθηκε όλο το πλέγμα της οικονομίας του τόπου.

Μετά μας είπαν να διώξουμε λιγότερους και εμείς εφεύραμε την «διαθεσιμότητα» σαν να λέμε τώρα τους γράφουμε και θα τους διώξουμε αργότερα. Μα όταν αγρίεψαν οι συνδικαλιστές βγήκαν οι Υπουργοί και τους καθησύχασαν : «Τι φωνάζετε ρε παιδιά, δεν θα χάσει κανείς την θέση του»

Τώρα τι είδους απολύσεις είναι αυτές που κανείς δεν χάνει την θέση του, όποιος το καταλάβει να το εξηγήσει και στους άλλους.

Μας είπαν ακόμη: «Πιάστε την φοροδιαφυγή». Μα δεν μπορέσαμε να την πιάσουμε γιατί είναι γλιστερή και μας ξεφεύγει και αρχίσαμε τις αρπαχτές. Πάει το αφορολόγητο του φτωχού, το έφαγε η μαρμάγκω. Μετά αυξήσαμε τους φόρους δυσανάλογα με την φοροδοτική ικανότητα του καθενός, βάλαμε και νέους φόρους μόνιμους και προσωρινούς που μετά τους κάναμε μόνιμους, και οδηγήσαμε στην εξαθλίωση και στην απελπισία τον μισό πληθυσμό της χώρας που όχι μόνο δεν μπορεί πια να αντιμετωπίσει τις ανάγκες επιβίωσης αλλά χρωστάει κι από πάνω στο κράτος και στις τράπεζες.

Το εισόδημα μας μειώθηκε δραματικά. Όσοι χρωστούν δεν μπορούν να πληρώσουν. Τα δάνεια τα πληρώνουν προσωρινά, μόνο όσοι έχουν ακόμη από τα έτοιμα μέχρι να τους τελειώσουν και να περάσουν και αυτοί στο κόκκινο μαζί με τους υπόλοιπους.
Τώρα θα μας πάρουν τα σπίτια, τα οικόπεδα και τα χωράφια. Για τους τάφους ρε παιδιά μήπως άκουσε κανένας τίποτα;

Λεηλάτησαν τις αποταμιεύσεις των Ασφαλιστικών μας Ταμείων και στην συνέχεια έβαλαν χέρι και στις συντάξεις μας. Πάει περίπατο η 13η και η 14η , που τις λέγαμε δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και επίδομα αδείας. Πάει και ένα καλό κομμάτι του μηνιάτικου, πάνε περίπατο και οι επικουρικές και τα Εφ’ άπαξ. Αλτ, ψηλά τα χέρια. Και συ κακόμοιρο ανθρωπάκι σηκώνεις τα χέρια και σου πέφτει το παντελόνι. Η ζωή είναι ωραία ακόμη και μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ακόμη και χωρίς τον Ρομπέρτο να σου δίνει κουράγιο.

Δεν κατάλαβα. Υπάρχει χειρότερο σοβιέτ από αυτό που ζούμε σήμερα;
Χωρίς λεφτά, χωρίς δουλειά και χωρίς σπίτι θα γίνουμε όλοι προλετάριοι, ίσοι απέναντι ίσων, πρόθυμα ζώα για ζάλωμα ή αντάρτες στο βουνό;

Δεν χρειαζόμαστε το ΚΚΕ ούτε τους τριτοκοσμικούς των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ για να εγκαταστήσουμε ένα νέο μεγαλειώδες σοβιέτ στη χώρα μας. Ήλθε μόνο του, το έφεραν οι νεοφιλελεύθεροι Κνίτες.

Οι knight – ες της αυτοκρατορίας των ηλιθίων που αντεπιτίθεται.