Ποιος (τάχα)... φοβάται τις εκλογές;

Επισήμως διαρρέεται ότι την Μεγάλη Τετάρτη, μαζί με την ανάμνηση της « πόρνης αλειψάσης τον Κύριον με μύρα », ο πρωθυπουργός θα επισκεφτεί τον πρόεδρο της Δημοκρατίας θα του ανακοινώσει την ολοκλήρωση του έργου που ανέλαβε και θα του ζητήσει τη διάλυση της βουλής και την προκήρυξη εκλογών.

Εντέχνως, επίσης, αφήνεται να εννοηθεί ότι…, ίσως για εθνικούς λόγους θα ήταν καλύτερη μια αναβολή των εκλογών, αν όχι μέχρι την ολοκλήρωση της παρούσης κοινοβουλευτικής θητείας, τουλάχιστον μέχρι τον ερχόμενο Σεπτέμβρη…, και πάλι βλέπουμε…!!! Προς τούτο, οι λογής-λογής παπαγάλοι των πάσης φύσεως ψιθύρων χρησιμοποιούν ως επιχείρημα την μη ολοκλήρωση του PSI, - εκτός PSI απομένουν ακόμη 8,5 δισ. ευρώ για τα οποία δόθηκε παράταση για να υπαχθούν στο πρόγραμμα ανταλλαγής έως τις 20 Απριλίου - , να αξιολογηθεί επαρκώς εάν απαιτείται ένα ακόμη κούρεμα του δημόσιου χρέους καθώς επίσης κι η ανάγκη λήψεως νέων αντιλαϊκών μέτρων.

Η ως άνω επιχειρηματολογία είναι υπαρκτή κι επαρκής. Ως τέτοια σαφέστατα κι αναμφίβολα, θα συνηγορούσε υπέρ της άμεσης διεξαγωγής των εκλογών προκειμένου μια νέα κυβέρνηση με νωπή την λαϊκή εντολή να αναλάμβανε τις τύχες της χώρας σε μια όντως δύσκολη περίοδο κατά την οποία απαιτούνται σημαντικές και καθοριστικές για το μέλλον αποφάσεις.

Άρα, τι μπορεί να συμβαίνει και παρακάμπτονται όλα τα παραπάνω καθόλα πολιτικά, λογικά, συνταγματικά και δημοκρατικά συμπεράσματα;...
Οι Γερμανοί επικυρίαρχοι, επιδιώκουν πάση θυσία η παρούσα κυβέρνηση, υπό τον καθόλα υποτακτικό και μηδέποτε αμφισβητούντα Λουκά Παπαδήμο, να λάβει όλες τις καίριες αποφάσεις και να υπογράψει τα πάντα πριν παραδώσει στην επόμενη. Γνωρίζουν οι δανειστές μας πως οι αντιμνημονιακές δυνάμεις, σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, υπερέχουν συντριπτικά των γαλαζοπράσινων προθύμων κι άρα μια αλλαγή κυβέρνησης με την βαρύτητα της κάλπης ίσως οδηγούσε σε μια επανεξέταση των όρων δανεισμού και της περαιτέρω εξυπηρέτησης αυτού.

Στην αρχή, η τρόικα κι οι πολιτικοί της προϊστάμενοι δήλωναν ευχαριστημένοι με μια απλή πλειοψηφία εδρών στο νέο κοινοβούλιο από την οποία θα προέκυπτε μια δικομματική κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ. Δεύτερες σκέψεις όμως αναθεώρησαν τις πρώτες. Μια, έστω κι άνετη, πλειοψηφία κοινοβουλευτικών εδρών που θα ήταν σε δυσαρμονία με την κοινωνία ίσως οδηγούσε σε ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη. Ακριβώς γι αυτόν τον λόγο άρχισαν να ομιλούν για άθροισμα εκλογικών ποσοστών κι όχι απλό άθροισμα εδρών. Επειδή, δε οι δημοσκοπήσεις δεν δείχνουν να επιτυγχάνεται το επιδιωκόμενο μόνον με τα ποσοστά Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, επιχειρήθηκε να συρθεί κι η ΔΗΜΑΡ στην ομάδα των προθύμων. Οι πρώτες δηλώσεις του Φώτη Κουβέλη απέκλειαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ενώ από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει αντιμνημονιακή κυβέρνηση έστω και με ψήφο ανοχής των μη συμμετεχόντων κομμάτων.

Ακριβώς, σ αυτήν την πολιτική συγκυρία, οι εγκέφαλοι των δανειστών με την σύμφωνη γνώμη των εγχώριων υποτακτικών τους σκέφτηκαν την αναβολή των εκλογών. Ωστόσο, ακόμα και μια αναβολή ολίγων εβδομάδων ή και μηνών, - σύμφωνα με τα δικά τους πάντα σχέδια - , θα οδηγούσε και πάλι σε ενδυνάμωση των αντιμνημονιακών δυνάμεων καθώς τα σκληρά κι επώδυνα μέτρα του Μαΐου και του Ιουνίου θα μεγιστοποιούσαν τον κοινωνικό θυμό και θα γιγάντωναν την λαϊκή αγανάκτηση.

Οι δανειστές κι οι εγχώριοι υποτελείς τους έχουν εγκλωβιστεί στα ίδια μεγάλα αδιέξοδα με εκείνα του ελληνικού λαού που οι ίδιοι δημιούργησαν…!!!