Αλήθεια, για ποια ανάπτυξη μας προορίζουν;

Τον τελευταίο καιρό, περίοδο βαθειάς και γενικευμένης κρίσης, πολύς λόγος γίνεται για την ανάγκη οικονομικής ανάπτυξης. Είναι αλήθεια πως η ανάπτυξη είναι όσο ποτέ άλλοτε επιβεβλημένη προκειμένου να ξεπεραστεί η πολυποίκιλη κρίση και να αποφευχθεί μια ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη με απρόβλεπτες συνέπειες.
Παρά ταύτα, ενώ όλοι μιλούν για ανάπτυξη, ουδείς εξηγεί επακριβώς, το ΤΙ…, το ΠΩΣ…, το ΠΟΥ, και το ΠΟΤΕ…, αυτής της ευλογημένης ή και καταραμένης ανάπτυξης!!!
Θεμελιώδεις αρχές της οικονομικής επιστήμης, υπαγορεύουν πως για να υπάρξει ανάπτυξη, πρέπει να συνυπάρχουν και τα εξής:

α . Χρήμα / Το οποίο θα επενδυθεί για συγκεκριμένο σκοπό!!!

β . Χρόνος / Το διάστημα (t) αναγκαίο από την ώρα επένδυσης του χρήματος μέχρι και την παραγωγή του προϊόντος ή της υπηρεσίας που θα μεταφραστεί και πάλι σε χρήμα.

γ . Θεσμός / Το νομικό πλαίσιο πάνω στο οποίο θα ρολάρει η όλη διαδικασία.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα λείπουν παντελώς και τα τρία!!!

Το ΧΡΗΜΑ δεν υπάρχει, ο ΧΡΟΝΟΣ δεν υπάρχει, οι ΘΕΣΜΟΙ δεν υπάρχουν ή λειτουργούν ελλειμματικά ή έστω προβληματικά, όπως όλοι μας γνωρίζουμε.
Αυτήν τη σκληρή πραγματικότητα την γνωρίζουν οι δανειστές μας, όπως κατά βάθος την γνωρίζουμε κι όλοι εμείς!!!

Παράλληλα, όλοι γνωρίζουν πως στην Ελλάδα του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος ( του ΕΥΡΩ ) δεν υπάρχει η ευχέρεια της νομισματικής υποτίμησης ενός εθνικού νομίσματος προκειμένου να γίνουν πιο φθηνά τα προϊόντα κι οι υπηρεσίες, άρα να γίνει ανταγωνιστική η εθνική μας οικονομία στους προμηθευτές της. Επομένως, ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας είναι η λεγόμενη ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ. Δηλαδή, η κάθετη πτώση ημερομισθίων, μισθών και εν γένει όλου του κόστους παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών με στόχο πάντα να γίνουν τα εν λόγω προϊόντα κι υπηρεσίες ανταγωνιστικά με τα άλλα παραγόμενα σε ανταγωνίστριες χώρες.

Επί του προκειμένου όμως υπάρχει μια οικονομική ειδοποιός διαφορά της εθνικής μας οικονομίας με τις υπόλοιπες οικονομίες. Η εθνική μας οικονομία δεν παράγει προϊόντα τα οποία θα εξάγει και πρέπει να είναι φθηνά για να είναι και προτιμητέα από εκείνα της άλλης ανταγωνίστριας χώρας. Αντίθετα, είναι μια οικονομία παροχής εσωτερικών ΚΥΡΙΩΣ υπηρεσιών, το κέρδος των οποίων μετακυλύεται σε πλούτο από την μία υπηρεσία στην άλλη. Υπάρχει κι ο τουρισμός κι η ναυτιλία, που προσφέρουν υπηρεσίες σε άλλες αγορές. Το συνάλλαγμα αυτών των δύο οικονομικών τομέων πολλές φορές παραμένει σε τράπεζες του εξωτερικού, δεν επενδύεται κι άρα δεν συμβάλει όπως θα έπρεπε στα δημόσια οικονομικά.

Κατ επέκταση κι αναλογία, η ακολουθούμενη από την τρόικα και δυστυχώς κι από τους κυβερνώντες οικονομική πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης το μόνο που επιτυγχάνει είναι η παντελής εξαθλίωση της κοινωνίας κι η πλήρης πτώχευση της μεσαίας οικονομικής τάξης που αποτελεί το στυλοβάτη της μέχρι τούδε γνωστής μας ευημερίας. Η εξέλιξη αυτή θα έχει κι ολέθριες πολιτικές επιπτώσεις καθώς η προ των πυλών κοινωνική έκρηξη θα επιφέρει και την αποδυνάμωση του πολιτικού μας συστήματος.
Τούτων όλων δοθέντων, εύλογα γεννάται το ερώτημα!!!

Γιατί οι δανειστές μας ακολουθούν αυτήν την ολέθρια οικονομική πολιτική…; Αγνοούν τις βασικές αρχές της οικονομίας;
Όχι βεβαίως…!!! Όχι μόνον δεν αγνοούν αλλά γνωρίζουν επακριβώς τις επιπτώσεις!!!

Απλά, στοχεύουν να κάνουν την Ελλάδα αγορά φτηνών εργατικών χεριών και χωρίς τολμηρή πολιτική ηγεσία…!!! Οι μέχρι πρότινος φτηνές αγορές εργασίας της νοτιανατολικής Ασίας έγιναν ακριβές. Άρα πρέπει να βρεθούν κάποιες άλλες που θα τις αναπληρώσουν σε φτηνά εργατικά χέρια, με πολλές εργατοώρες την ημέρα και με υπάκουη πολιτική ελίτ…!!!
Δυστυχώς, για τους έλληνες…,
τους ήθελαν μετανάστες…!!!
Τους θέλουν γκαρσόνια…!!!
Θα τους ήθελαν εργάτες…!!!

Μήπως υπάρχει Πολιτική Ελίτ να το κατανοήσει…;