Όταν η επιτυχία συναντά την ποιότητα

Στο πλαίσιο των Πολιτιστικών εκδηλώσεων Σεπτεμβρίου του Δήμου Γλυφάδας την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου συναντήσαμε τους δημοφιλείς ερμηνευτές λίγο πριν την έναρξη της συναυλίας-Αφιέρωμα στα 100 χρόνια από την γέννηση του Νίκου Γκάτσου και μοιραστήκαμε μερικές από τις σκέψεις τους.

Ραντεβού στην 3η Μαρίνα Γλυφάδας με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Γκάτσου.Πως προέκυψε η μεταξύ σας συνεργασία;

-Α.Μ: Είμαστε πολλά χρόνια φίλοι και έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές..Kαι πολύ φυσικά σκεφθήκαμε ο ένας τον άλλο..

Επιλέγετε συνήθως ως χώρους εμφάνισής σας μουσικές σκηνές,μικρότερους χώρους ..Τι είναι αυτό που κερδίζετε και τι εκλείπει,αν υπάρχει κάτι, σε σχέση με την εμφάνιση σ’ένα μεγαλύτερο χώρο;

-Α.Μ: Μεγαλύτερος χώρος σημαίνει περισσότερος κόσμος και περισσότερα χρήματα..Αλλά αυτό δεν είναι αυτοσκοπός για μας..Πρωταρχικό θέμα είναι η επαφή με τον κόσμο,να περνάμε καλά εμείς με αυτό που κάνουμε και φυσικά να έχουμε την αίσθηση ότι ο κόσμος το απολαμβάνει..

-Κ.Μ Στους μικρότερους χώρους υπάρχει μεγαλύτερη αμεσότητα..Ουσιαστικά απευθύνεσαι στον καθένα προσωπικά..Και αν κάτι μας λείπει από τους μικρότερους χώρους το εισπράτουμε από τις συναυλίες,όπου εκεί είναι εντελώς διαφορετικά,είναι άλλη η αίσθηση..Είναι άλλη η πρόθεση και η πρόθεση κάνει πάντα την διαφορά..

Σπουδάσατε Ανωτάτη Βιομηχανική ..Αγαπάτε ιδιαίτερα τις πτήσεις…Πολλοί θα σκέφτονταν πως δεν σπουδάσατε αρχικά κάτι ανάλογο…Υπήρξε κάποιο καθοριστικό γεγονός στην ζωή σας που σας επηρέασε θετικά ως προς τις πτήσεις;

-K.M : Είναι πολύ αστεία αυτή ιστορία..Είναι κάτι που αγαπούσα πάρα πολύ..Παράλληλα με την μουσική,κάτι που γίνεται όλα τα χρόνια της ζωής μου..Αλλά όταν το ανέφερα στους δικούς μου η μάνα μου ως έξυπνη μάνα μοναχογιού με έπεισε πως όταν είσαι μοναχοπαίδι δεν σε προσλαμβάνουν, λόγω του ότι υπάρχει περιορισμός.. Σαν έφηβος και εγώ τσίμπησα και το έσβησα από το μυαλό μου..Το επιβεβαίωσαν και δυο-τρεις συγγενείς από στενό κύκλο οπότε..Α πλά κάποια στιγμή είπα ότι θα το κάνω έστω ερασιτεχνικά για το κέφι μου.. . Δυστυχώς ή ευτυχώς ήταν κάτι χωρίς το οποίο δεν θα μπορούσα να ζήσω..

Είστε αντικειμενικά ενας πολύ επιτυχημένος καλλιτέχνης..Υπάρχει κάτι στις πτήσεις που εκπληρώνει κάτι τόσο βαθύ μέσα στην ψυχή σας;

-Κ.Μ: Είναι κάτι που μ ‘αρέσει πολύ και με ηρεμεί.Ήταν μαγική η στιγμή όταν μπήκα πρώτη φορά ,στο αεροπλάνο σε ηλικία 12-13 ετών και είπα ότι αυτό που είδα σήμερα δεν θέλω να σταματήσω να το βλέπω σ’όλη μου την ζωή.

΄Άκόμη  ένα ταλέντο σας που αρκετός κόσμος δεν γνωρίζει είναι η ιδιότητα σας να γράφετε στίχους..Έχετε συνεργαστεί με πολλούς καλλιτέχνες στιχουργικά όπως: Μιχάλη Ρακιντζή, Γιάννη Σαββιδάκη, Λία Βίσση και σε δικές σας δουλειές..

-Α.Μ: Ναι... Και σε κάποια τραγούδια σε προσωπικούς μου δίσκους..:«Γυάλινα παλάτια»(1998), “Shopping Therapy”(2004)…

Άλλη μια πλευρά σας είναι και η ενασχόληση με τα κοινά στον Πειραιά..Πιστεύετε πως βοηθά στην επικοινωνία με τον κόσμο ως προς το επάγγελμα του καλλιτέχνη και επίσης,πως αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο χώρο;

Α.Μ: Όχι δεν βοηθά ίσα ίσα απαιτεί αρκετό χρόνο.Απλά θέλησα να στηρίξω τον φίλο μου Γιάννη Μίχα και από τον τομέα Πολιτισμού,όπου τοποθετήθηκα, είχα την ευκαιρία να κάνω πράγματα ουσιαστικά σε ένα αντικείμενο που γνωρίζω..Επίσης,ζω από τα 15 μου στον Πειραιά και είναι πια τόπος μου.. Και επειδή στον Πειραιά λίγο πολύ γνωριζόμαστε ο ένας με τον άλλο μεταξύ μας ,είναι εύκολο για κάποιον που νοιάζεται να βοηθήσει..Αυτό προσπάθησα να κάνω.. Είναι η γειτονιά μου και με νοιάζει..

Τα επόμενα δισκογραφικά σας σχέδια και εμφανίσεις:

K.M: Τον Απρίλιο κυκλοφορήσαμε τον δίσκο ‘Αντικριστά’σε συνεργασία με τον Γιώργο Θεοφάνους και τον Νίκο Μωραίτη…Για τις εμφανίσεις του χειμώνα είμαστε σε συζητήσεις...Είναι ένας χειμώνας περίεργος φέτος... Στόχος μας είναι μια συνεργασία ασφαλής οικονομικά, μιας και από το επάγγελμα αυτό βιοποριζόμαστε.. και φυσικά καλλιτεχνικά ποιοτική.