Αφγανιστάν της Μεσογείου η Λιβύη

Η εμπλοκή της Δύσης στην Λιβύη κάθε άλλο παρά ακίνδυνη είναι μακροπρόθεσμα. Δύο είναι τα σενάρια
Η εκδιώκουν τον Καντάφι. Η διχοτομούν την χώρα σε Ανατολικό και Δυτικό Τμήμα.

Σενάριο Α) Εάν εκδιώξουν τον Καντάφι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα για το ποιός θα τον διαδεχθεί. Δεδεμένου πως η χώρα είναι μία έρημος και ο πληθυσμός της αποτελείται κυρίως από νομαδικές φυλές βεδουϊνων δημιουργεί βάσιμες υπόνοιες πως όταν έρθει η ώρα των «κοινοβουλευτικών» εκλογών ενδεχομένως να υπάρξουν σοβαρές αψιμαχίες.
Ακόμη κι αν εκλεγεί κάποιος εκλεκτός της Δύσης, η εξουσία του ίσως περιορίζεται στην Τρίπολη και στα περίχωρα της και πέραν τούτων τον έλεγχο θα έχουν οι φύλαρχοι στο μερίδιο που τους αναλογεί.
Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη πως η Λιβύη δεν είναι όπως τα άλλα κράτη της περιοχής. Δεν έχει αστική τάξη, όπως η Αίγυπτος ή η Τυνησία, Αλγερία και Μαρόκο. Επίσης ο στρατός της δεν είναι πυρήνας συνοχής όπως στην Αίγυπτο. Ο Καντάφι ανεβοκατέβαζε επικεφαλής κατά το δοκούν, και απ όλες τις φυλές ώστε να της έχει ικανοποιημένες. Οπως κρατούσε ο Τίτο την Γιουγκοσλαβία ενωμένη. Εδινε σε κάθε φυλή κάτι.
Ο επικεφαλής των αντικαθεστωτικών δεν χαίρει καλής εκτίμησης. Θυμίζει περίπτωση Καρζάι του Αφγανιστάν.

Η Λιβύη δεν έπαψε ποτέ να είναι παρά ένα μόρφωμα φυλών, ειρηνικών προς το παρόν αλλά με όρεξη να υπερισχύσουν η μία της άλλης όταν έρθει η ώρα της νομής της εξουσίας, και δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει ένας οραματιστής Λώρενς της Αραβίας που θα τις συγκρατούσε. Οσο για την αστική τάξη, αυτή είναι σχεδόν ανύπρακτη. Αυτό το ετερόκλητο μόρφωμα, φιλοδυτικών, ισλαμιστών, νέων, γέρων, πρώην καθεστωτικών που φοβήθηκαν και εγκατέλειψαν το πλοίο, αρχηγών φυλών και ποιός ξέρει ποιών άλλων, θα κληθεί αύριο να αναλάβει τα ηνία της χώρας. Με ποιόν αρχηγό;

Σενάριο Β) θεωρείται πιο ασφαλές να διχοτομηθεί η χώρα. Ετσι παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανέπαφες οι πλουτοπαραγωγικές της πηγές που θα διανεμηθούν στον υπάρχον καθεστώς (Τρίπολη) και στους αντικαθεστωτικούς ( Βεγγάζη). Ενδέχεται επί μακρόν να παραμείνουν δυνάμεις του ΟΗΕ ώστε να φυλάσουν μία ουδέτερη ζώνη.
Σε αυτή την περίπτωση η ροή του πετρελαίου θα συνεχιστεί κανονικά και δεν θα κινδυνεύουν οι εγκαταστάσεις από τυχόν δολιοφθορές αντιμαχόμεων για την εξουσία φυλάρχων ή παρατάξεων

Ο Καντάφι έως σήμερα ακολούθησε τακτική καμένης γής. Ο λόγος είναι απλός. Περά από την πτώση του φοβάται μήπως η χώρα διχοτομηθεί De facto οπότε καταστρέφει ότι πλουτοπαραγωγικό ενδέχεται να πέσει στα χέρια του νέου σχήματος αν διχοτομηθεί η χώρα.
Ως σημάδι ενδεχόμενης διχοτόμησης εκλαμβάνεται και η εμμονή του Σαρκοζί να αναγνωρίσει μονομερώς και μόνος απ΄όλους, τους αντικαθεστωτικούς ως Αρχή. Ενδεχομένως θέλει να εξασφαλίσει για την TOTAL προνομιακή μεταχέιρηση από το νέο καθεστώς είτε της Λιβύης εξ ολοκλήρου, είτε ως αρχής του νέου σχήματος που θα προκύψει.

Τι θα γίνει στο τέλος.. Κανείς δεν ξέρει.. Αν όμως γίνει επέμβαση, πέσει ο Καντάφι και στην θέση του μπεί κάποιος ανεπαρκής, με τις ευλογίες της Δύσης, τότε το μόνο σίγουρο πως όχι μόνο δεν θα σταθεροποιηθεί η κατάσταση στην Μεσόγειο αλλά η Δύση με προεξάρχουσα την Ευρώπη θα έχει δημιουργήσει ένα Αφγανιστάν στην χειρότερη περίπτωση η ή μία Παλαιστίνη (διχασμένη μεταξύ Χαμάς και Φατάχ) στην καλύτερη, και τότε άντε να ξεμπερδέψει.