Θέατρα κακομοιριάς

Τι θυμήθηκα πάλι!

Ήταν αρχές του 1997, όταν για τις ανάγκες του ρεπορτάζ και μετά από προγραμματισμένο ραντεβού, επισκέφθηκα πολύπειρο στα αυτοδιοικητικά δήμαρχο της παραλιακής ζώνης στο γραφείο του.

Περιμένοντας να μπω, είδα να βγαίνει από μέσα ένας εκ των πλέον σκληρών αντιπάλων του, υποψήφιος και αυτός για τον δημαρχιακό θώκο και με πολυετή παρουσία στα δημοτικά έδρανα, πολιτικά προσκείμενος σε άλλο, αντίπαλο, μεγάλο πολιτικό χώρο.

Όταν βρέθηκα με τον δήμαρχο, και χωρίς να έχω καμία πρόθεση να ρωτήσω, μόνος του γύρισε και μου είπε: "Τον είδες; Μέσα στην κακομοιριά συνέχεια.Ήρθε και με παρακάλεσε να τον αφήσω το βράδυ στο Δημοτικό Συμβούλιο να μιλήσει αρκετά για ένα θέμα της γειτονιάς του, κάνοντάς μου και μία, δήθεν, σκληρή κριτική, γιατί θα έχουν έλθει να παρακολουθήσουν την συνεδρίαση αρκετοί από τους γείτονές του. Επειδή με έχει ζαλίσει εδώ και καιρό για ένα ζήτημα, συμφώνησα, υπό την προϋπόθεση να μην ξεφύγει των ορίων και να μην επαναληφθεί άλλη φορά κάτι τέτοιο." 

Δεν χρειάζεται να σας πω βέβαια, πως ήμουν παρών εκείνο το βράδυ και παρακολούθησα τα όσα συνέβησαν. Θέατρο η κατάσταση! Ο "δυνατός" και "σκληρός" αυτός "μαυρογιαλούρος" αντιπολιτευτής της Διοίκησης, με ύφος δέκα καρδιναλίων και άλλων τόσων εισαγγελέων, μιλούσε επί ένα τέταρτο, με στόχο να εισπράξει στο τέλος, κάτι που έγινε, το έντονο χειροκρότημα των ανθρώπων της περιοχής του και, αυριανών, πιθανόν, νέων ψηφοφόρων του, αν και στις εκλογές που ακολούθησαν έχασε και πάλι, με ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό, κάτι που τον υποχρέωσε, σιγά σιγά, να εγκαταλείψει τον δημοτικό στίβο οριστικά και αμετάκλητα. 

Από τότε, και έχοντας κατά νου αυτό το γεγονός, πάντοτε στέκομαι με αρκούντως μεγάλη επιφύλαξη, ζυγίζοντας κάθε φορά, και όσο μπορώ, μετά μεγίστης προσοχής στα όσα λέει ή, ισχυρίζεται, η κάθε πλευρά της μείζονος, αλλά και της ελάσσονος αντιπολίτευσης, αφού το ίδιο θέατρο, την ίδια φαρσοκωμωδία, έχω δει να παίζεται με διάφορες παραλλαγές στο σενάριο ασφαλώς, και σε άλλους δήμους, σε αυτά τα κοντά τριάντα χρόνια, που παρακολουθώ με συνέπεια από κοντά τα δημοτικά δρώμενα, και όχι μόνο αυτά βέβαια. 

Και επειδή η ιστορία έχει αποδείξει ότι τις περισσότερες φορές, "θέατρα" και κακομοιριές, με τις όποιες παραλλαγές τους, τα συναντάμε σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής, μετά τις καταιγιστικές και συγκλονιστικές αποκαλύψεις, για τα "'εργα και τις ημέρες" διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά και με αυτά που κατέθεσε ενώπιον της Δικαιοσύνης ο κακομοίρης  κάργα αριστερός, Χρήστος Καλογρίτσας για τον ... "Λευκό Οίκο" των Αθηνών και τον μεγαΥπουργό του τότε, Νίκο Παππά, όπως και τα όσα είχε καταγγείλει δημοσίως, πολύ νωρίτερα, ο εφοπλιστής και Πρόεδρος του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης, για τα 20 (και πλέον;) εκατομμύρια που του ζήτησαν οι κακομοίρηδες και αθώοι συριζαίοι, προκειμένου να πριμοδοτηθεί το αποκαλούμενο "ΣΥΡΙΖΑ TV"!

Και αυτή η υπόθεση με τα ιλιγγιώδη ποσά που, σύμφωνα με τους καταγγέλοντες ζητούσαν οι μούφα αριστεροί από μεγαλοεπιχειρηματίες διεθνούς διαμετρήματος, βγήκε στη φόρα την ημέρα που η κυρία Περιστέρα Μπαζιάνα έχει δηλώσει στο πανελλήνιο πως θα κλαίει κάθε τέτοια μέρα, σχετικά με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου του 2015, ενός "γελοίου δημοψηφίσματος επικίνδυνων ανθρώπων", όπως ακούστηκε από πολύ κόσμο και εγράφη από μερίδα των ΜΜΕ.

Και θα κλαίει, η κακομοίρα, για το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ, μετά την γνωστή μεγαλοπρεπέστατη κωλοτούμπα τους, και όχι γιατί με το "ΝΑΙ" τους εκείνο μας καλημέρισε το τρίτο μνημόνιο που μας "φόρεσε" στενό κορσέ το Υπερταμείο για 99 χρόνια, τους αβάσταχτους φόρους, τις μειώσεις συντάξεων, την λεηλασία των επικουρικών κ.λπ.

Ο τίτλος αυτού του μελοδράματος θα μπορούσε να είναι, "Το κλάμα της Πρώτης Κυρίας" (του WHITE HOUSE ...).

Για να ξανάρθουμε στα των πρόσφατων αποκαλύψεων, Παπαγγελόπουλου, Καμμένου, Καλογρίτσα και άλλων, βλέπουμε τους εμπλεκόμενους συριζαιοανελίτες να προσπαθούν να δικαιολογηθούν με αστείους ισχυρισμούς, που παραπέμπουν σε φαρσοκωμωδία. 

Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, ας θυμηθούμε την παράσταση που έδωσαν στο Μάτι την ώρα που καιγόντουσαν οι άνθρωποι ζωντανοί και καταστρέφονταν περιουσίες . Θρίλερ...!

Τελικά, και χωρίς να χρειάζεται να αναφερθείς και σε άλλα παραδείγματα, εύκολα καταλήγει κάθε εχέφρων πολίτης που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ (και ΑΝΕΛ), στο συμπέρασμα πως, επί τεσσεράμιση χρόνια, οι πρωταγωνιστές του θεάτρου "WHITE HOUSE" έπαιξαν όλα τα είδη του ρεπερτορίου. Μελόδραμα, Κωμωδία, Θρίλερ, Όπερα Μπούφα, Κατασκοπεία, Μυστήριο ...

Απ' όλα είχε ο μπαξές της πρώτης φοράς [ψευτο] αριστεράς, γαρνιρισμένη με ολίγη από τους ΑΝ - εξάρτητους (μα εντελώς εξαρτημένους), ΕΛ - ληνες του μεγάλου στρατηγού Πάνου.

ΥΓ. Λέτε να μην έχουμε δει ακόμη τίποτα; Λέτε να ακολουθήσουν κι άλλα; Υπομονή ...