Δεν τα πήγαμε καλά στην ειρήνη

Μετά την ήττα το '74 στην Κύπρο, με επακόλουθο της τον ακρωτηριασμό της Κύπρου, ο Ελληνισμός στο σύνολο του απέτυχε να εξαγάγει τα ορθά συμπεράσματα του και να προετοιμαστεί , εξοπλισμένος και αποφασισμένος , με σωφροσύνη και ετοιμότητα , δεν επιδόθηκε σε καμιά προσπάθεια για τη ρεβάνς , όπως κάθε σοβαρό έθνος που σέβεται την ιστορία του και τις παραδόσεις του θα έκανε..

Σύμπας ο πολιτικός κόσμος καλλιέργησαν την πεποίθηση ότι με την διπλωματία , τις συμμαχίες ,το διεθνές δίκαιο δεν πρέπει να ανησυχούμε, για τα εθνικά μας θέματα , η Τουρκία έχει εσωτερικά προβλήματα που τα διοχετεύει στο Αιγαίο και γενικότερα στο εξωτερικό και πνέει τα λοισθια και άλλες ανοησίες και μπουρδολογίες ..!

Και όλα αυτά με μοναδικό σκοπό να παραγκωνίσουν και να παραμερίσουν, την ουσία και την μεγάλη αλήθεια , πως εδώ στην άκρη της γης που βρεθήκαμε για να επιβιώσουμε σαν έθνος είναι οι ισχυρές ΕΔ κατάλληλες για κάθε αποτροπή, οπότε χρειαστεί και με συνεχή προβολή της αποφασιτικότητας και της ισχύος μας , να διεκδικήσουμε τα δίκαια μας με τις κατάλληλες συνθήκες που θα φανούν...

Στην εθνική και ομόθυμη πορεία μας αυτή, απαραίτητα είναι που και που γερά χαστούκια για να τους δείχνουμε ότι, ούτε παίζουμε ούτε ψοφοδεείς είμαστε και να μαζευτούν...

Αν αναλογιστούμε σήμερα ποιες , μικρές -μικρές ήττες έχουμε υποστεί στα εθνικά μας θέματα από την ακολουθούμενη πολιτική μας, θλίψη μόνο και απογοήτευση θα μας διαπεράσει για να μην υιοθετήσω άλλες ακραίες θεωρίες περί προδοσίας που γράφονται...

Για να μην προστρέξει κάποιος και αρχίσει τα μεγάλα λόγια για τις πολιτικές που ακολουθήσαμε μεταπολιτευτικά, δεν είμαι σίγουρος αν ο μέσος Έλληνας θα είχε στερηθεί τις λελογισμένες απολαύσεις του μέχρι σήμερα, αν είχαμε πορευτεί αλλιώς και με διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης της άμυνας της χώρας...