Οδεύοντας προς την ουσιαστική ισότητα των φύλων στην κοινωνία

Η ισότητα των φύλων μπορεί να έχει καταχωρηθεί συνταγματικά, όμως χρειάζονται βήματα προκειμένου να εφαρμοστεί στην πράξη ουσιαστικά, λειτουργικά, και απρόσκοπτη διαφόρων εμποδίων.

Αυτό θα επιτευχθεί με την δημιουργία πραγματικών ισότιμων συνθηκών, προκειμένου και τα δύο φύλα να έχουν ίσα δικαιώματα, ίσες ευκαιρίες, αλλά και ίση πρόσβαση σε όλα, ενάντια σε κάθε διάκριση με βάση το φύλο.

Στον σύγχρονο κόσμο έχει εμπεδωθεί στην συνείδηση των πολιτών η ίση παρουσία και συμμετοχή των γυναικών σε όλες τις δραστηριότητες. Όμως, χρειάζονται ακόμα ενέργειες για να επιτευχθεί η αρμονικότερη ποσοστιαία αναλογία στην συμμετοχή ανδρών -γυναικών στα πεδία της καθημερινότητας. Δηλαδή στην επαγγελματική, κοινωνική, και οικονομική ζωή.

Η υφιστάμενη δυσαναλογία είτε ως "εικόνα" είτε αριθμητικά -στατιστικά είναι εμφανής.

Διότι μπορεί να μην υπάρχουν "άβατες" περιοχές όμως υπάρχουν γκρίζες ζώνες, όπου είτε τα στερεότυπα του παρελθόντος, είτε η "εθιμική" ή καθιερωμένη τάξη πραγμάτων δημιουργεί εμπόδια, δυσκολίες, ή πρόσθετες δυσχέρειες στην διακριτή -συμμετοχή των γυναικών σε ανάλογη ποσόστωση με αυτή των ανδρών.

Στο πλαίσιο αυτό σε διεθνές επίπεδο αναπτύσσεται πρωτοβουλία ενδυνάμωσης της παρουσίας των γυναικών, περαιτέρω άμβλυνσης των δυσχερειών ή εμποδίων στην ταυτόχρονη, ίση και ανεπηρέαστη, από το φύλο, προσέγγιση- αντιμετώπιση των ανθρώπων.

Ειδικά στην Ελλάδα στο εργασιακό περιβάλλον οι συνθήκες που επικρατούν σύμφωνα με έρευνα της βρετανικής εταιρείας Reboot Online, υπάρχει έλλειμμα. Η χώρα μας καταλαμβάνει την 20ή θέση μεταξύ 34 χωρών στην Ευρώπη σε ό,τι αφορά τις συνθήκες εργασίας για μια γυναίκα, λαμβάνοντας συνολική βαθμολογία 120,7 σε μια κλίμακα από το 1 έως το 300, βαθμολογία δηλαδή κάτω από τη βάση.

Η παγκόσμια εξέλιξη εστιάζει στο να εξαλειφθούν οι αντιλήψεις που διαμορφώνονται, λαμβάνοντας ως κριτήριο άμεσο ή έμμεσο την διάκριση με βάση το φύλο. Διότι όσο συνεχίζεται αυτή η διακριτική προσέγγιση δε θα αναπτύσσεται η έννοια του "ανθρώπου" η οποία και είναι η μόνη που πρέπει να ισχύει ως αντίληψη στην σύγχρονη κοινωνία.

Θα αναφερθώ χαρακτηριστικά σε μια δράση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όπου αξιολογήθηκε η πρόοδος που σημειώθηκε στα δικαιώματα των γυναικών τα τελευταία 25 χρόνια και οι προκλήσεις που εξακολουθούν να υπάρχουν.

Διαπιστώθηκε ότι κανένα κράτος μέλος της ΕΕ δεν έχει επιτύχει πλήρως τους στόχους που ορίζονται στην Διακήρυξης της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνου (BPFA), όπως δείχνει η 5η επισκόπηση του BPFA που δημοσίευσε το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων το 2020.

Στο ίδιο ψήφισμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς τα κράτη μέλη της Ε.Ε. να ξεμπλοκάρουν την Οδηγία για τις γυναίκες στα διοικητικά συμβούλια και να ασκήσουν πιέσεις για στόχους, σχέδια δράσης, χρονοδιαγράμματα και προσωρινά ειδικά μέτρα της ΕΕ για την επίτευξη ισόρροπης εκπροσώπησης σε όλες τις εκτελεστικές, νομοθετικές και διοικητικές θέσεις.

Η πραγματική ισότητα των φύλων προϋποθέτει όμως πάνω από όλα την αλλαγή της κοινωνίας και την αλλαγή της πολιτικής μας κουλτούρας για τον τρόπο που πραγματώνουμε την ισότητα των φύλων στην καθημερινή πολιτική, οικονομική, επιχειρηματική, αλλά και κοινωνική ζωή μας. Προϋποθέτει ένα περιβάλλον που δεν θα αναπαράγει παρελθοντικές «φυλετικές» αντιλήψεις και αρνητικές πρακτικές, ένα περιβάλλον που δεν θα ανέχεται το ρατσισμό και οποιαδήποτε μορφή βίας κατά των γυναικών.