Επενδύοντας στο Περιβάλλον

«Να ξέραμε αφεντικό τι λένε οι πέτρες, τα λουλούδια, η βροχή! Μπορεί να φωνάζουν, να μας φωνάζουν, κι εμείς να μην ακούμε.» («Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά»)

Νίκος Καζαντζάκης, 1883 – 1957, Έλληνας συγγραφέας & μυθιστοριογράφος

«Σε όλη την διάρκεια της Ιστορίας, ο άνθρωπος έπρεπε να παλεύει με τη Φύση για να επιβιώσει. Σ'αυτόν τον αιώνα, έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι για να επιβιώσει, πρέπει να την προστατέψει»! Δεν θα μπορούσε να υπάρχει πιο κατατοπιστικό και παραστατικό σχόλιο από εκείνο που ανέφερε ο διάσημος Γάλλος ωκεανογράφος, εξερευνητής και θαλασσοπόρος Jacques-Yves Cousteau. Πράγματι! Η σύγχρονη εποχή, μέσα στην οποία δραστηριοποιείται ο άνθρωπος του «τώρα» και του «αύριο», σηματοδοτεί το ξεκλείδωμα της επιστημονικής γνώσης πάνω σε ένα σύνολο από τομείς που άπτονται της καθημερινότητας, αλλά και της ραγδαίας τεχνολογικής ανόδου. Η μεθοδικότητα και η πρακτική, πάνω στις οποίες εδράζεται το ανθρώπινο πνεύμα και σκέψη παράγουν αναμφισβήτητες προοπτικές για μία πορεία προς την άμβλυνση του ανθρωπίνου νου στην διεξαγωγή θετικών αποτελεσμάτων και δράσεων, που με τη σειρά τους, θα αποδώσουν επωφελείς καρπούς.

Η επιβίωση και ποιότητα ζωής για τον σύγχρονο άνθρωπο συνιστά καταλυτική ανάγκη να κατασκευάσει, αναπτύξει κι, εν συνεχεία, εφαρμόσει μεθοδολογίες για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος, να δημιουργήσει συνθήκες ασφάλειας σε δομές της Φύσης και να ενθαρρύνει προτάσεις για την επίτευξη του κοινού «καλού». Με λίγα λόγια, να προστατέψει την οντότητα εκείνη που τον περικυκλώνει, την ίδια τη Φύση.

Μέσα από αυτό το πρίσμα, η ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου για συνεχή καλυτέρευση των προσδοκιών του για ένα προηγμένο βιωτικό επίπεδο, δημιούργησε και την δίψα να προσεγγίσει την ευημερία και, κατά συνέπεια, την τελειότητα που την πρεσβεύει. Μόνο, που το συγκεκριμένο συνεπάγεται και μία σειρά από παρενέργειες – τολμώ να το εκφέρω κι έτσι – οι οποίες έχουν επιπτώσεις – είτε βραχυχρόνιες, είτε μακροχρόνιες – στον τρόπο ζωής του. Οι συνεχείς γραμμές παραγωγής νέων – καινοτόμων προϊόντων σε εργοστάσια και μεγάλους βιομηχανικούς κολοσσούς, κατασκεύασε ένα πλαίσιο τεχνολογικής προόδου, εξέλιξης των κοινωνιών και των υπηρεσιών ως προς εκείνες, αλλά και την ανάδυση του άκρατου καταναλωτισμού. Η βιομηχανική ακμή δημιούργησε λύσεις σε μία ευρεία ποικιλία απαιτήσεων του σύγχρονου ανθρώπινου βίου, αλλά κι ορισμένες συνέπειες, οι οποιες μπορούν να χαρακτηρισθούν ως επιβαρρυντικές για το φυσικό και ανθρωπογενές Περιβάλλον και συνεπώς, για την υγεία των έμβιων όντων στο σύνολό τους.

Όταν το όξινο διάλυμα συνδυάζεται με το βασικό, τότε δημιουργείται το άλας και το ύδωρ – όπως κάλλιστα εκείνο συγκροτεί μία από τις θεμελιώδεις αρχές της επιστήμης της Χημείας. Διαφορετικά, για κάθε μία δράση που παράγεται υπάρχει και η αντίστοιχη αντίδραση. Έτσι λοιπόν, και στους σύγχρονους βιομηχανικούς κλάδους η παραγωγή άρτιων προϊόντων που υπακούουν σε άριστο βαθμό στην βελτίωση, την εφευρετικότητα και την τεχνολογική ακμή, δημιουργεί και τα αντίστοιχου τύπου παραπροϊόντα. Ή, όπως αλλιώς προτιμάτε, απόβλητα. Εκείνα με τη σειρά τους, ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις να προκαλέσουν ρύπανση σε χερσαίους (έδαφος, επίγειους ιζήματογενείς σχηματισμούς και πρανή) και υδάτινους αποδέκτες (υποθαλάσσιους πυθμένες, δέλτα ποταμών, λίμνες), στην ατμόσφαιρα (δημιουργία όξινης βροχής), καθώς να αποδειχθούν και μολυσματικοί παράγοντες – σε εξαιρετικά υψηλό ποσοστό – για την ανθρώπινη υγεία και τα λοιπά έμβια όντα.

Γίνεται κατανοητό το γεγονός ότι, πολλάκις, έχουμε γίνει μάρτυρες του φαινομένου που υπακούει στο όνομα: ρύπανση. Από την ακατάπαυστη παραγωγή πλαστικών προϊόντων – ποικίλων τύπων – για οικιακές και βιομηχανικές χρήσεις, παραπροϊόντα από διαφόρων ειδών χημικών παρασκευασμάτων από φαρμακευτικές εταιρίες και βιομηχανίες τροφίμων, τις μεγάλες γραμμές παραγωγής οχημάτων και παντώς τύπου ηλεκτρονικών εξαρτημάτων, αμυντικών εξοπλισμών, ατμοηλεκτρικούς σταθμούς καύσης γαιανθράκων, εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, μέχρι και την κατακόρυφη εξέλιξη παραγωγής υπηρεσιών στο τομέα των διεθνών μεταφορών με μεγάλα παντοπόρα πλοία κι αεροσκάφη, συγκροτούν έναν υπέρμετρο κίνδυνο που θα έχει επιβαρυντικές συνέπειες στην οικολογία του πλανήτη, στα έμβια όντα, αλλά και το κυρίαρχο ον της μεγάλης τροφικής αλυσίδας που είμαστε εμείς.

Η ρύπανση έχει τοποθετήσει παντού τις εστίες της, σε ένα μεγάλο μέρος του φυσικού περιβάλλοντος, γεγονός που την καθιστά απειλή μείζονος σημασίας, τόσο για το Περιβάλλον και τις συνιστώσες του, όσο και για τον ίδιο τον άνθρωπο. Η αντίληψη και η σοβαρότητα που οφείλουμε να επιδείξουμε πάνω στο συγκεκριμένο καίριο ζήτημα, παράγει μία ευθεία ατραπό άμεσης εξέτασης των επί μέρους στοιχείων που συγκροτούν τον πυρήνα του υπερμεγέθους προβλήματος που μαστίζει τον σύγχρονο κόσμο, καθώς και την ανοδιοργάνωση του τρόπου σκέψης κι εφαρμογής πρακτικών μεθόδων. Μα αυτό τον τρόπο, θα κατορθώσουμε – μακροπρόθεσμα – να οχυρώσουμε ένα άτεγκτο τείχος προστασίας, που θα παροτρύνει την οντότητα του Περιβάλλοντος να αναπτύξει τις ρίζες ενός επωφελούς γνωσιακού περιεχομένου, να επικρατήσουν οι θετικές επιταγές του και να απομακρύνει τις απειλές των καταστρεπτικών συνεπειών της ρύπανσης.

Όταν διαθέτουμε – ακόμη και σε αρκετά μικρό βαθμό – παρατηρητικότητα, θα έχουμε την δυνατότητα, σε ένα σημαντικό ποσοστό, να καταλάβουμε ότι για να κατορθώσουμε να επιτύχουμε μία ειρηνική διπλωματική οδό και λύση με την Φύση και συνεπώς, το περιβάλλον που την αντιπροσωπεύει, οφείλουμε να κατανοήσουμε την σοβαρότητα της επικείμενης κατάστασης. Να προβούμε στις αναγκαίες ενέργειες, με μοναδικό γνώμονα, την προστασία του Περιβάλλοντος και της φυσικής μας κληρονομιάς.

Η ύπαρξη κατάλληλων μεθόδων και πρακτικών ευαισθητοποίησης συνιστά μονόδρομο σε ένα κόσμο που επικρατεί η μανία υποβάθμισης των φυσικών πόρων του – δίχως μέτρο στις περισσότερες των περιπτώσεων. Η αντιληπτική νοοτροπία μίας υγιούς, αρτιμελούς ισορροπίας μεταξύ Φύσης – ανθρώπου (ή Περιβάλλοντος – ανθρώπου, αν προτιμάτε) θα βοηθήσει καταλυτικά στην ανάπτυξη ενός πλαισίου συμμετρίας των αναγκών, ώστε, εν συνεχεία, να χαραχθούν οι αρμόζουσες γραμμές διευθέτησης ζητημάτων που αφορούν στην διάσωση εκείνης και των φυσικών διεργασιών που επιτελεί, με την επίτευξη ρηξικέλευθων πολιτικών άσκησης πίεσης σε συμφέροντα που αποζητούν το σαθρό οικονομικό κέρδος και την καταπάτηση θεμελιωδών αξιών.

Θα μου πείτε ότι, σε μία εποχή όπου επικρατούν οι διεθνείς γεωπολιτικές εξελίξεις, τα ραγδαία επιστημονικά άλματα και η εξέλιξη των ηλεκτρονικών συστημάτων θεωρείται, αν όχι, κοινότοπο, τουλάχιστον «περιττό» να ανοίγουμε συζήτηση για την οικολογία του περιβάλλοντος και να ομιλούμε για την προστασία εκείνου. Θα μου επιτρέψετε, λόγω της ιδιότητάς μου ως επιστήμονα Περιβαλλοντολόγου, να σας εξηγήσω ότι, ο όρος «Περιβάλλον» στις θετικές και τεχνολογικές επιστήμες, σημαίνει τον καθορισμό ενός μεγάλου συνόλου από βιοτικούς, κλιματικούς, εδαφικούς και κοινωνικούς παράγοντες, οι οποίοι δρουν σε έναν οργανισμό και δύνανται να επηρεάσουν τον τρόπο συμπεριφοράς, την ανάπτυκη κι επιβίωσή του.

Ακόμη και στον άνθρωπο, καθώς και στον κοινωνικό ιστό, μέσα στον οποίο είναι οργανωμένος κι αλληλεπιδρά. Το Περιβάλλον θεωρείται οτιδήποτε έξω από τα όρια ενός υπό μελέτη συστήματος, που όμως περιέχει και δικά του δεδομένα και παραμέτρους, ικανά να ασκήσουν αλληλεπίδραση με εκείνο (το μελετούμενο σύστημα ή/και αντικείμενο), ώστε να επιτευχθεί ένα μοντελικό σύμπλοκο ενώσεων παροχής νέων δεδομένων, με δυνατότητα προβολής επιπρόσθετων πληροφοριών για περαιτέρω επεξεργασία, ανάλυση και κατανόηση. Κάλλιστα παρατηρούνται μεταξύ μελετούμενου συστήματος και περιβάλλοντος «ζυμώσεις», οι οποίες έχουν να κάμουν με ενδεχόμενες ανταλλαγές ύλης (έμβιας, αλλά κι άβιας), ενέργειας (θερμικής, κινητικής, ηλεκτρικής, ηλεκτροχημικής, βιοχημικής) και πληροφοριών με άλλα μελετούμενα συστήματα (τμήματα του κόσμου), καταστάσεις κι οργανισμούς.

Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο, κατά γενική ή/και ειδική έννοια, με αντικείμενα και συστήματα που μελετάμε, διότι απλούστατα, τα περιβάλλει και συνεπώς, τα ενσωματώνει σε μία ευρύτερη περίμετρο μελέτης και ευρυμάθειας. Τα εγκιβωτίζει σε μία σφαίρα του υπαρκτού που κινείται στους συρμούς της ρεαλιστικής επιστημονικής προσέγγισης, παρατήρησης και μεθόδου. Ασκεί επιρροή – άμεση ή έμμεση – ικανή να μεταβάλλει τις συνθήκες διαβίωσης κι εξέλιξης δρώντων έμβιων οργανισμών στο υπό μελέτη τμήμα ή περιοχή. Είτε βρίσκονται σε κοντινή απόσταση, είτε σε μακρυνή. Μη ξεχνάμε το γεγονός ότι, το Περιβάλλον και η γήινη ψυχοπνευματική αύρα που εκπέμπει, στάθηκε επιπλέον αφορμή να αποτελέσει τον κινητήριο μοχλό και μούσα σε ένα σύνολο πασίγνωστων ζωγράφων (Claude O. Monet με τον «Σικουάνα στο Jeufosse κοντά στο Vernon», το «Γέφυρα πάνω από τη λίμνη με τα νούφαρα», τις «Παπαρούνες στο Αρζαντέιγ», Pierre A. Renoir με την «Γέφυρα στο Argenteuil το Φθινόπωρο», Vincent W. van Gogh με το έργο του «Κόκκινο Αμπέλι»), ποιητών (Ο. Ελύτης, Δ. Σολωμός, Κ. Παλαμάς, Ζ. Παπαντωνίου, Γ. Βιζυηνός), συγγραφέων (Ν. Καζαντζάκης, Α. Παπαδιαμάντης, Η. Βενέζης), ηθοποιών του θεάτρου, γλυπτών, συνθετών (A. L. Vivaldi με τις «4 Εποχές», Π. Ι. Τσαϊκόφσκι με τη «Λίμνη των Κύκνων», J. Strauss με τον «ωραίο γαλάζιο Δούναβη») και τραγουδοποιών, εμπνέοντάς τους άρωμα ρηξικέλευθης δημιουργίας, εμβαθύνοντας το ρεύμα της καλλιτεχνικής ακρίβειας κι αναβάθμισης του κάλλους σε άλλο επίπεδο.

Αξίζει να επενδύσουμε στο Περιβάλλον και την χαρακτηριστική οικολογία που το διέπει! Τα οφέλη θεωρούνται αρκετά και ιδιαίτερα σημαντικά. Η σύγχρονη τεχνολογία, στηριζόμενη στους πυλώνες της περιβαλλοντικής αειφορίας και βιωσιμότητας, έχει σημειώσει πρόοδο στον συγκεκριμένο τομέα, αφήνοντας μίας βαρύνουσας σημασίας παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές, με σπουδαίο επιστημονικό και γνωσιακό υπόβαθρο, ώστε να την επεξεργαστούν με άρτιο και κοινοφελή σκοπό. Τεχνολογίες μείωσης εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, του θορύβου και καλυτέρευσης των διαδικασιών παραγωγής και διανομής του ηλεκτρισμού με τη χρήση καινοτόμων μονάδων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), όπως χαρακτηριστικά αποτελούν η αιολική, ηλιακή και υδροηλεκτρική, και τεχνολογιών παραγωγής υδρογόνου. Ενώ, βαρύνουσας σημασίας καινοτομία συνιστά το γεγονός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από την μηχανική διαδικασία από ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, την ανάπτυξη ειδικών φίλτρων για έλεγχο ρυπογόνων θυσσάνων καπνού (αποτελούμενου από τοξικά μικροσωματίδια) από τις μεγάλου διαμέτρου καμινάδες βιομηχανιών, ατμοηλεκτρικών σταθμών και πυρηνικών εργοστασίων, καθώς και υπερσύγχρονα συστήματα επεξεργασίας ποιότητας νερού κι επικίνδυνων αποβλήτων – υγρών και στερεής φύσης.

Αξιοσημείωτη είναι η προσπάθεια της σύγχρονης επιστήμης να σημειώσει πρόοδο στο τομέα που έχει να κάμει με μία μεγάλη ποικιλία φυσικών βοτάνων. Το φυσικό περιβάλλον προμηθεύει «απλόχερα» τα συγκεκριμένου τύπου βότανα, τα οποία με την αρμόζουσα επιστημονική επεξεργασία και συνταγογράφηση ειδικών, ευνοούν – με καταλυτικό τρόπο – στην καταπολέμηση διαφόρων τύπων παθήσεων που μαστίζουν την υγεία και τρόπο ζωής του σύγχρονου ανθρώπου. Με θετικό πρόσημο συμβάλλουν σε: παθήσεις του αναπνευστικού (αμυγδαλίτιδας, άσθματος, βρογχίτιδας, βραχνάδας και βήχα, κοινού κρυολογήματος, πονόλαιμου, συναχιού, λόξυγκα, ρινορραγίας), του μυοσκελετικού (πρησμένα πόδια, μυϊκοί πόνοι, πόνοι στη πλάτη και τη μέση, κράμπες, διάστρεμμα), του νευρικού (άγχος, αϋπνία, ημικρανία,κόπωση, πονόδοντος, πονοκέφαλος), για δερματικά προβλήματα (αιμορραγία, πόνοι στα μάτια, βλεφαρίτιδα, έγκαυμα, έκζεμα, κρυοπαγήματα, ερεθισμοί ματιών, εξανθήματα, μώλωπες και ξεραμένα χέρια). Τα παραπάνω συγκροτούν ένα μικρό κομμάτι από τις ρηξικέλευθες επιστημονικές ανακαλύψεις κι εφευρέσεις που τάχθηκαν στο πλευρό της ευημερίας του ανθρώπου, στην προσπάθειά του να βοηθήσει αποκλειστικά στην προστασία του Περιβάλλοντος, να επεξεργαστεί τις οικολογικές νόρμες του, αλλά και να βοηθήσει στην ασφάλεια του ίδιου του εαυτού.

Δεν πρέπει να παραλήψουμε το γεγονός ότι, η ειδική προστιθέμενη αξία που παρέχει το Περιβάλλον, ως έννοια κι ως τρόπος συμπεριφοράς – σε ευρύ πλαίσιο, για μία κοινωνία που επιθυμεί να προσθέσει λιθαράκια βελτίωσης στον ιστό της, δημιουργεί ένα πάθος για εξέλιξη κι ανάδειξη της καλής πλευράς της. Μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε έναν εξερευνητή της ζωής και του μυστηρίου, ενώ λαξεύει την πορεία εκείνου στο να συμβάλλει στην αειφορία ενός οικολογικού αποτυπώματος, ικανού να συντονίσει τον τρόπο, αλλά και την πρακτική, που θα του εξασφαλίσει τα μέσα για να κατορθώσει να αντιμετωπίσει τον εφιάλτη της ρύπανσης που έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη. Δημιουργεί νέου τύπου τεχνογνωσίες, βοηθάει στην προσωπική εξέλιξη του ανθρώπου με συλλογικό αντίκτυπο στον κοινωνικό ιστό. Η «μαγεία» και η γοητεία που ασκεί το φυσικό περιβάλλον, όπως επίσης και οι συνάνθρωποί του ως μέρος αυτού, του επιτρέπει να γίνει κοινωνός σε μία ευγενική προσπάθεια ολιστικής διευθέτησης του συγκεκριμένου ζητήματος που θα επιφέρει τους ποθητούς καρπούς. Την μέση οδό για την έναρξη ενός τρόπου ζωής που θα επικαλύπτεται με ανθρωπιστικό – περιβαλλοντικό χαρακτήρα και ιδεώδη.

Για να επενδύσεις στο Περιβάλλον, καθώς επίσης στις έννοιες και τις αξίες που το αντιπροσωπεύουν, θα πρέπει να ενστερνιστείς τους τρόπους, με τους οποίους εκείνο έχει εισβάλλει – να μου επιτραπεί αυτή η λέξη – στους βίους όλων μας, μέσω της συνεχούς ενημέρωσης και προτροπής στο να το προσέξουμε και να το προστατεύσουμε. Να κατανοήσεις τους ιδιαίτερους μηχανισμούς και τις λειτουργίες που επιτελεί στην οικολογία που το διέπει, ώστε να αντικρίσεις τους ορίζοντες της αλήθειας και γνώσης με καρτερία, σύνεση, βαδίζοντας στους συρμούς της πραγματικότητας, της ορθολογικής σκέψης και μεθοδικής διαχείρισης. Να μεριμνήσουμε για τη διάσωσή του, ως ένα κομμάτι πολύτιμο κι απαραίτητο για τον σύγχρονο τεχνολογικό πολιτισμό, το οποίο δεν θα ανήκει σε έναν αυστηρά περιορισμένο πυρήνα δράσεων, αλλά σε ευρύτερο κύκλο σκέψεως και ολιστικής αξιολόγησης περιβαλλοντικών ζητημάτων που επιθυμούν να εναρμονισθούν με την βιωσιμότητα και την εξέλιξη της ποιότητας ζωής – ανθρώπινης κι άγριας. Με το τελευταίο, θα προβούμε σε μία διαδικασία επανατοποθέτησης της λογικής, της ανθρώπινης κρίσεως και του συναισθήματος όσον αφορά την ορθή κι άρτια διαχείριση της οικολογίας του πλανήτη, έτσι όπως ακριβώς συμπίπτει με τις επιταγές που ορίζει η Φύση του Περιβάλλοντος.

Θα χρειασθεί να ξεκλειδώσεις υγιείς συνιστώσες, οι οποίες θα συγκροτούν φάρους αξιοπιστίας και σωστής καθοδήγησης μέσα σε έναν κυκεώνα άγνοιας και πονηρών συναισθημάτων που αποσκοπούν στην ρίψη ανείπωτων ευθυνών, την αποσάθρωση, την υποβάθμιση της οικολογικής συνειδήσεως και την διάβρωση των πυλώνων της περιβαλλοντικής πολιτικής που προσδοκά σε ένα αειφόρα αύριο. Η περίπλοκη και πολύπλοκη εξίσωση που υπακούει στην οικολογία που συστήνει κι ορίζει το Περιβάλλον, η ίδια η Φύση, επιθυμεί να ενστερνιστείς το σκοπό, με τον οποίο εξυπηρετεί την ίδια την ύπαρξή της, ώστε να ξεκινήσεις να αποκωδικοποιείς μία προς μία τις ποικίλες παραμέτρους που την συγκροτούν. Δεν απαιτεί ιδιαίτερο κόπο, όσο η θέληση και το μεράκι που είναι να διαθέσεις, ώστε να υπηρετήσεις την συγκεκριμένη επικερδή προσπάθεια και να αρχίζεις να ανακαλύπτεις καινούργιες διεξόδους επιλύσεως προβλημάτων, τα οποία θα προκύπτουν από την περιπλοκότητα των υπό εξέταση συμβάντων. Θα αποκτήσεις μία επιπρόσθετη γνωσιακή αξία, αρμόδια να τοποθετήσει σωστές βάσεις στους κρυπτογραφημένους όρους που συστήνει το Περιβάλλον και η οικολογία του, ώστε να διαθέτεις την ικανότητα άρτιας αφομοίωσης και διαχείρισης δεδομένων, έτοιμων να καταστείλλουν επιβλαβείς συνιστώσες που αποζητούν την αγκύλωση στην μέγγενη ενός ρυπαρού παρελθόντος, δίχως συναισθήματα συνειδητότητας κι αγάπης προς το Περιβάλλον.

Οφείλουμε να καταλάβουμε ότι, το Περιβάλλον συνιστά έναν πολύτιμο σύμμαχο του ανθρώπου – και δη του σύγχρονου – ενάντια σε μία μάστιγα άγνοιας κι αφέλειας που αποζητούν την απαξίωση της ομορφιάς και απαράμιλλης σπουδαιότητας που εκπέμπει για την ααναβάθμιση της σωματικής, ψυχικής και πνευματικής υγείας του ανθρώπου. Η προτροπή για την προστασία του δεν θεωρείται μία κοινότοπη πολιτική που κρύβει υφάλους χειραγώγησης της υγιούς σκέψης και γνώσης. Δεν αποζητείται μία μάταιη δημοσιότητα για επιφανειακή κατανάλωση που θα αποσκοπεί μονάχα στην επίτευξη του υλικού κέρδους και στην δημιουργία πλασματικών εντυπώσεων, αναδύοντας τον κενό θαυμασμό και τις πλασματικές εντυπώσεις. Αντιθέτως, υποδηλώνει μία στάση ζωής που κρύβει ένα κοινοφελές μυστικό, έτοιμο να αντικρούσει και καταστείλει δυνάμεις που ορέγονται την συκοφάντηση και την στρέβλωση των επιταγών που συστήνει η άρτια περιβαλλοντική ευσυνειδησία και η απλότητα των βιώσιμων οικολογικών δομών.

Και το συγκεκριμένο δεν λογίζεται άλλο από την σωστή εκμάθηση κι αγωγή που έχουμε πάρει από την οικογένειά μας, τη σωστή ενημέρωση, την γνώση και παιδεία από πηγές αξιοπιστίας κι άρτιας επιστημονικής ειδίκευσης. Τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης και ύπαρξης κοινωφελούς σκοπού. Βοηθάμε όλοι στην αποκατάσταση γεφύρων επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων που οραματίζονται ένα «πράσινο», αειφόρο αύριο και της ίδιας της οντότητας της Φύσης που εκφράζεται μέσα από το Περιβάλλον και την οικολογία του – ο καθέις από το δικό του μετερίζι, όσο δύναται. Το Περιβάλλον και η οικολογία του είναι υπόθεση όλων μας! Και σθεναρά την διεκδικούμε για να την εξελίξουμε σε ένα επικερδή κόμβο βιωσιμότητας. Γιατί; Διότι: «στο διαστημόπλοιο Γη δεν υπάρχουν επιβάτες. Είμαστε όλοι πλήρωμα», όπως χαρακτηριστικά είχε αναφέρει ο Καναδός φιλόσοφος κι επικοινωνιολόγος Herbert M. McLuhan.