Οι Ένοπλες Δυνάμεις ως εγγυητής ασφάλειας και προστασίας

«Δεν πρέπει ποτέ να αφήνει κανείς να συνεχίζεται μια ανωμαλία για να αποφύγει έναν πόλεμο, γιατί δεν τον αποφεύγει, αλλά μόνο αλλάζουν οι συνθήκες προς όφελος των αντιπάλων του.»

Niccolo Machiavelli, 1469 – 1527, Ιταλός πολιτικός, ιστορικός & φιλόσοφος

Η καταλυτική πρόοδος των επιστημών σε συνδυασμό με την ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη παρέχουν στον άνθρωπο την δυνατότητα να αναβαθμίσει και συνεπώς, εξελίξει τις δεξιότητές του, ώστε με σχετική άνεση να καταφέρνει να ικανοποιεί τις προσωπικές βασικές του ανάγκες κι επιδιώξεις. Ο άνθρωπος, ως νοήμων – και κατά συνέπεια – ανώτερο έλλογο ον που είναι, επικράτησε πάνω στον πλανήτη Γη, αναπτύσσοντας ικανότητες μέσα από ένα πολυφασματικό πρίσμα γνώσεων κι αντιλήψεων, οι οποίες του συνέστησαν την υπεροχή έναντι των υπολοίπων έμβιων όντων και κατ’επέκταση, την επικράτηση εκείνου. Οι πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες που δημιουργήθηκαν, εμβάθυναν στην αναζήτηση και μελέτη νέων, καινοτόμων τεχνολογιών, οι οποίες στάθηκαν ορόσημο για την ξεδίπλωση νέων ατραπών γνώσης και σκέψης, με αποκλειστικό γνώμονα, την οικονομική, πολιτισμική και κοινωνικό-πολιτική ευμάρεια των κρατών, καθώς και την ανόρθωσή ενός καίριου γοήτρου απέναντι σε λοιπές χώρες.

Οικοδομήθηκαν σπουδαίοι πολιτισμοί, αυτοκρατορίες που, με τη σειρά τους, δημιούργησαν υλικό κι άυλο πλούτο, εμβάθυναν στις διπλωματικές τους σχέσεις με χώρες του εξωτερικού τους περιβάλλοντος και κατέστησαν σαφή τα κυριαρχικά τους δικαιώματα. Αυτό όμως δημιούργησε κι ορισμένου τύπου αντιζηλίες μεταξύ κρατών που δεν είχαν τη δυνατότητα να κατέχουν συγκεκριμένου τύπου πόρους, τεχνολογία κι εδάφη κι εκείνων που την κατείχαν – όπως και την πυροδότηση του βορβορώδους συναισθήματος του φθόνου απέναντι σε κράτη που μπορούσαν να διαχειρισθούν την οικονομική και τεχνολογική τους υπεροχή.

Το συγκεκριμένο όμως, στάθηκε η αιτία για διαφόρων τύπων προστριβών και διενέξεων μεταξύ των, οι οποίες εγκαθίστανται στους κόλπους της γεωπολιτικής ιδεολογίας και στρατηγικής. Τα παραδείγματα άπλετα ανά τους αιώνες! Διπλωματικές διαμάχες και πολιτικές ίντριγκες, επεκτατικές βλέψεις και ποικίλων ειδών πόλεμοι συνθέτουν το προφίλ της ανθρωπογεωγραφίας διαφορετικών εθνοτήτων της εκάστοτε εποχής και των αναγκών που διακατέχει εκείνες. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην περίπτωση της Ελλάδος με την γειτονική της χώρα, την Τουρκία.

Μας επιτρέπεται να αναφέρουμε ότι, η γεωγραφική τοποθέτηση της χώρας μας στον παγκόσμιο χάρτη χαρακτηρίζεται από μία αρκετά υψηλή ρευστότητα κι αστάθεια. Τόσο σε εδάφη της Βαλκανικής Χερσονήσου, όσο και σε εκείνα που έχουν να κάνουν με τις αντιμαχόμενες θαλάσσιες ζώνες στο ανατολικό Αιγαίο και στην Νότιο-ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Οι διπλωματικές και κατ’επέκταση, γεωπολιτικές σχέσεις με την γείτονα χώρα (Τουρκία) συνεχίζουν να κυριαρχούν στην ατζέντα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, μονοπωλώντας το διπλωματικό ενδιαφέρον και των υπολοίπων χωρών που τοποθετούνται γεωγραφικά στην Λεκάνη της Μεσογείου. Συνεχείς εκτιμήσεις αναφέρουν ότι, οι διπλωματικές σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας θα εξακολουθήσουν να παραμένουν κορυφαία προτεραιότητα, ως φλέγον ζήτημα εθνικής ασφάλειας και προστασίας, όπως και πρωτεύουσα πηγή ανησυχίας για την άσκηση επικερδούς εξωτερικής πολιτικής και την ικανότητα πραγματοποίησης πολιτικής εθνικής ασφαλείας για τα αμέσως επόμενα χρόνια.

Η πολιτικά και κοινωνικά απομονωμένη (από τους θεσμούς και την κοινωνία της Δύσης), κι επομένως «ανεξέλεγκτη» Τουρκία, συνιστά μία συνεχή πρόκληση για την αναδιάρθρωση και χάραξη σημαντικών πτυχών της ελληνικής αμυντικής μηχανής και εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, ώστε η προώθηση των εθνικών συμφερόντων της χώρας να καταστεί βιώσιμη. Για τον συγκεκριμένο λόγο, προκειμένου η χώρα μας να προβεί αποκλειστικά στην διαφύλαξη των συνόρων, των πολιτών εκείνης, καθώς και στην κατασκευή μίας καίριας εθνικής ασπίδας ασφαλείας και προστασίας, η συνιστώμενη κι αποτελεσματικότερη επιλογή για μία χώρα status quo όπως η Ελλάδα, συγκροτεί η ενδελεχής διερεύνηση και μελετώμενη εμβάθυνση δημιουργίας κραταιών δεσμών με χώρες – μέλη του ευρωπαϊκού συνασπισμού, καθώς κι οργανισμών, όπως εκείνου της Βόρειο-ατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ). Η πρόκληση λοιπόν, συγκροτεί την διαμόρφωση μίας πολιτικής συμφέρουσας, η οποία θα προωθεί αφενός τα κυριαρχικά μας δικαιώματα (μέσα σε θεμιτά πλαίσια) με επακριβή τρόπο, αφετέρου, την εναρμόνιση με τις πολιτικές της Κομισιόν (ΕΕ) και του ΝΑΤΟ.

Η πατρίδα μας η Ελλάδα και συνεπώς, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) διάγουν μία μεταβατική φάση, η οποία χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα ευοίωνες εξελίξεις τη χρονική αυτή περίοδο! Κατατάσσοντας σε σημαντικό βαθμό προτεραιότητας την εθνική μας κυριαρχία και θεμιτή επικράτηση σε εδάφη της ελληνικής παραμεθορίου του Έβρου, όπως και των θαλασσίων ζωνών του Αιγαίου, η ελληνική αμυντική μηχανή της χώρας μας επιδιώκει την συνεχή επαγρύπνηση σταθεροποίηση Στη συγκεκριμένη δυσοίωνη χρονική συγκυρία, στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζουν οι δύο Μεσογειακές χώρες (Ελλάδα – Τουρκία) και η πολυετής διαμάχη τους, δημιουργείται το έναυσμα για την σύναψη επωφελών συμμαχιών που θα προσδώσουν στην Ελλάδα θετικό πρόσημο και την δυνατότητα να αξιοποιήσει σε βάθος μία ποικιλία από – υψηλής στρατηγικής σημασίας – διπλωματικές κινήσεις και μυστικά, με μοναδικό γνώμονα την κατασκευή ενός πλαισίου προστασίας στην θαλάσσια επικράτεια του Αιγαίου Πελάγους και στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Οφείλουμε να μην παραλείψουμε το γεγονός ότι, τον χρήσιμο γεωστρατηγικό ρόλο αναλαμβάνει αυτή την φορά – και με δυναμικό τρόπο – να διεκπεραιώσει ο κλάδος των ελληνικών ΕΔ, που υπακούει στην ονομασία: Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ).

Η απόκτηση των δεκαοκτώ (18) γαλλικών πολεμικών αεροσκαφών τύπου Rafale (της γαλλικής εταιρείας Dassault), θα προσδώσει ένα αναβαθμισμένο αμυντικό και τεχνογνωσιακό συγκριτικό πλεονέκτημα στην ΠΑ μας έναντι της αντίστοιχης τουρκικής. Παράλληλα, η ενδεχόμενη απόκτηση των εικοσιτεσσάρων (24) υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-35A, τεχνολογίας χαμηλής παρατηρησιμότητας (stealth) από την αμερικανική εταιρεία Lockheed Martin, καθώς και η προσοδοφόρα προσπάθεια μετατροπής ογδοντατεσσάρων (84) ελληνικών μαχητικών τύπου F-16 σε επίπεδο F-16 Block72 Viper (με επίσης χαρακτηριστικά τύπου stealth), θα ανατρέψουν τις γεωστρατηγικές ισορροπίες στην Βαλκανική Χερσόνησο και τη θαλάσσια Λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου (Θάλασσα της Λεβαντίνης). Από την άλλη πλευρά, οι περιορισμοί εξοπλιστικών προγραμμάτων, δυσχεραίνουν τις επεκτατικές βλέψεις του "Σουλτάνου" και της κυβερνήσεώς του. Με την αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F-35 μαζί με άλλες χώρες (λόγω προμήθειας του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400), της προβλεπόμενης μη ολοκλήρωσης της εγχώριας παραγωγής 5ης γενιάς τουρκικών αεροσκαφών TAI TF-X, ο δυσχερής εκσυγχρονισμός του υπάρχοντος στόλου πολεμικών αεροσκαφών της, η σταδιακή έλλειψη ανταλλακτικών ζωτικής υλικοτεχνικής σημασίας, καθώς και η μη προμήθεια άλλων αεροσκαφών από χώρες εκτός συνασπισμού ΝΑΤΟ, όπως η Ρωσία την ίδια περίοδο, θα δημιουργήσουν αρνητικό κλίμα και στασιμότητα στην πολεμική μηχανή εκείνης.

Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται σαφές ότι, η ΠΑ της Ελλάδος συνιστά - για ακόμη μία φορά - την "αιχμή του δόρατος" των Ελληνικών ΕΔ, παρέχοντας στην Ελλάδα εθνική ασφάλεια, στρατιωτική αξιοπιστία, ακεραιότητα, καθώς και την δυνατότητα να ανατρέψει τις ισορροπίες στην Ευρώπη, το Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, Κύπρο και Εγγύς Μέση Ανατολή! Με τα συγκεκριμένα προγράμματα εξασφαλίζονται η μελλοντική εθνική της κυριαρχία κι ο πάγιος ρόλος της σε ζητήματα σταθερότητας και αρμονικής γειτνίασης με φίλιες χώρες. Ενώ, διάγει συμβατά κι επωφελή βήματα καθοριστικής και βιώσιμης συμμαχικής προοπτικής για τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών, απαλείφοντας σε σημαντικό βαθμό τη δυσκολία λύσης μίας περίπλοκης γεωπολιτικής εξίσωσης πολλών συντελεστών, που ταλαιπωρεί για δεκαετίες την ελληνική πλευρά. Τα ίδια ακριβώς βήματα και πρακτική ακολουθούν το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) κι ο Ελληνικός Στρατός – Πεζικό (ΕΣ) της χώρας με αντίστοιχη έρευνα, μελέτη, για ενδεχόμενη υλικοτεχνική και ηλεκτρονική αναβάθμιση υπαρχουσών φρεγατών, όπως και πιθανή προμήθεια καινούργιου τύπου με χαρακτηριστικά χαμηλής παρατηρησιμότητας και πολλαπλού ρόλου σκαφών, αρμόδια για την τέλεση ηλεκτρονικού πολέμου σε ιδιαίτερα απαιτητικές συνθήκες. Η ενδεχόμενη παροχή αντιαρματικών και λοιπών τύπων βλημάτων, καθώς και συστημάτων υποστήριξης εκείνων θα ενισχύσει το δυναμικό και την μαχητική αξιοπιστία του ΕΣ, αναβαθμίζοντας το τεχνογνωσιακό πολεμικό του επίπεδο ένα σκαλοπάτι παραπάνω.

Οι ΕΔ της χώρας μας, εμβαθύνουν την αναζήτηση πάγιων στρατηγικών σχεδιασμών, οι οποίοι θα τους επιτρέψουν να αμβλύνουν το τεχνογνωσιακό τους επίπεδο, την υλικοτεχνική τους υποδομή, να υποστηρίξουν την αποκλειστική οργάνωση και διοίκηση επιχειρησιακών αποστολών και να εξιδανικεύσουν το εθνικό φρόνημα κι ελληνική αξιοπιστία. Στέκοντας αρωγός στην προστασία αδιαμφισβήτητων εθνικών δικαιωμάτων που παρέχονται αβίαστα στους Έλληνες πολίτες, κατορθώνουν να συντελέσουν έναν σημαντικό παίκτη και πολύτιμο σύμμαχο στη γεωπολιτική σκακιέρα της Νότιο-ανατολικής Ευρώπης κι Εγγύς Μ. Ανατολής. Θα εντρυφήσουν στην αναζήτηση διπλωματικών προσεγγίσεων με ΕΔ λοιπών φίλιων χωρών, επιχειρώντας την επικερδή ανταλλαγή απόψεων κι άρτιων επιστημονικών γνώσεων, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα στρατηγικών – γεωπολιτικών σχεδιασμών, δημιουργώντας – με αυτόν τον τρόπο –πρόσφορο έδαφος για την καλλιέργεια επωφελούμενων συμμαχιών, καθώς και την διπλωματική και στρατηγική αναβάθμιση του εθνικού κύρους και υπόστασης μέσα στον γεωπολιτικό χώρο που ορίζει η παγκόσμια σκακιέρα. Κατά τον Καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Σικάγο, Hans J. Morgenthau στο σύγγραμμά του: “Politics among Nations – the Struggle for Power and Peace”, η ισχύς των ενός κράτους, συνιστά – υπό στρατιωτικούς επιτελικούς όρους – άμεση εξάρτηση με το μέγεθος των ΕΔ που διαθέτει και σε επόμενη φάση, την εύθετη διανομή του αναγκαίου επιτελικού προσωπικού στις μονάδες που τις απαρτίζουν. Και σε συνδυασμό με το ρηξικέλευθο τεχνογνωσιακό επίπεδο, ικανότητα κι άρτια στρατιωτική εκπαίδευση, θα στέκονται ικανές να ανταπεξέλθουν – εν ευθέτω χρόνο – στις επιχειρησιακές τους αποστολές, αλλά και να ανταποκριθούν με συνέπεια και σύνεση στις εκάστοτε ανάγκες της κοινωνίας τους, ενισχύοντας τους δεσμούς αμοιβαίας κατανόησης κι αλληλεγγύης.

Οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι, σε ένα περιβάλλον, το οποίο υποστηρίζει την δημιουργία έκρυθμων καταστάσεων με τη μορφή πολεμικών συρράξεων, την εκκόλαψη μεθόδων και πρακτικών αποσταθεροποίησης – διαμέσου της αναρχίας και του προβοκατορισμού – των συνεκτικών ιστών μίας κοινωνίας, που λογίζονται ως η εθνική συνείδηση, η πίστη στο κράτος – έθνος, στα έθιμα και παραδόσεις, καθώς και την αλλοίωση υγιών και πάγιων δημοκρατικών θεσμών που διέπουν την άρτια οργάνωση των λειτουργιών μίας πολιτείας, οι χώρες επαφίενται στις δικές τους πηγές και θεμιτά μέσα για να διασφαλίσουν την ομαλή συνέχειά των. Και τους παραπάνω κινδύνους (δυνητικούς ή μη) και δυσμενείς περιπτώσεις στέκονται ικανές να τα αναχαιτίσουν, ως ultima ratio, οι ΕΔ μίας ευνομούμενης χώρας, με το καίριο επίπεδο οργανωτικής και διοικητικής δομής, ως ένα ύστατο μέσο προώθησης της ασφάλειας και προστασίας των εθνικών συμφερόντων και εικόνας της εθνικής υπόστασης, αυτοκυριαρχίας και συνέχειας προς τις αλλοεθνείς χώρες. Όπως υποστηρίζει κι ο Καθηγητής Διεθνούς Ασφάλειας του Πανεπιστημίου του Bristol και Διευθυντής του Παγκόσμιου Κέντρου Ασφαλείας, Timothy Edmunds στο σύγγραμμά του: “What are Armed Forces For? – The Changing Nature of Military Roles in Europe”, σε μία ορισμένη ή/και μακροχρόνια χρονική περίοδο, στην οποία εντάσσονται εξωτερικής φύσεως φυσικές απειλές, που ολοένα επιθυμούν την κατάλυση θεμιτών νόμων και κανόνων που διέπουν την εδαφική ακεραιότητα ενός κράτους, οι ΕΔ συγκροτούν το βασικότερο κι ενδεχομένως, αποκλειστικότερο θεσμικό όργανο, ως υπεύθυνο και πολύτιμο για την ασφάλεια και προστασία ολάκερης της πολιτειακής κοινωνίας, των δημοκρατικών θεσμών που την διέπουν, όπως και του εθνικού της εδάφους και υφαλοκρηπίδας, πάνω στα οποία εδράζονται. Ένα εργαλείο, το οποίο συγκροτεί το εγγυητήριο εισιτήριο για μακροημέρευση κι αναβάθμιση της εθνικής ασπίδας σωτηρίας, του εθνικού γοήτρου και κύρους. Κάλλιστα όμως μπορούμε να κάνουμε λόγο και για τον διττό και πολύπτυχο χαρακτήρα που εστιάζουν οι ΕΔ!

Αφενός, η ύπαρξη ισχυρών κι άριστα εκπαιδευμένων, στελεχωμένων κι οργανωμένων ΕΔ, με την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή και τεχνογνωσία, ευνοεί την πολυεπίπεδη οικοδόμηση ενός καλά οχυρωμένου, αμυντικού κράτους – έθνους, ανθεκτικού απέναντι σε ζοφερές, εχθρικές προκλήσεις και δοκιμασίες που θέτει το εξωτερικό περιβάλλον στον σύγχρονο γεωπολιτικό χώρο. Ωστόσο, σε περιόδους, στις οποίες επικρατεί η ειρηνική συνιστώσα, το έργο που καλούνται να εκπληρώσουν οι ΕΔ μετουσιώνεται στην αποστολή κοινωνικού κι ανθρωπιστικού τύπου προσφοράς – χωρίς βεβαίως το συγκεκριμένο να εμποδίζει το κύριο επιχειρησιακό τους έργο κι επιδίωξη. Με αυτό τον τρόπο, σύμφωνα με το Φυλλάδιο Κοινωνικής Προσφοράς Ενόπλων Δυνάμεων του έτους 2016, οι Ελληνικές ΕΔ συμβάλλουν ετησίως στην έρευνα και την διάσωση, συμμετέχοντας στον εντοπισμό ατόμων, την περισυλλογή και διάσωση εκείνων από ναυάγιο πλοίου, απεγκλωβισμό από εγκαταστάσεις κτιρίων έπειτα από σεισμό και πυρκαγιά, στο ύπαιθρο ή/και σε ορεινούς δύσβατους όγκους έπειτα από διάφορα κατολισθητικά φαινόμενα, χιονοστιβάδες και πλημμύρες. Σε αποστολές γοργών αεροδιακομιδών για μεταφορά ασθενών σε μεγάλα αστικά κέντρα, με εύκολη πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στην πρόληψη και καταστολή σοβαρών κι επίμονων περιστατικών.

Στην παροχή υγειονομικής φροντίδας και προσφοράς, με την διάθεση έμπειρου κι αξιόμαχου στρατιωτικού ιατρικού προσωπικού ενός εύρους ειδικοτήτων, καθώς και κινητών ιατρείων, ώστε να καταστεί εφικτή και προσβάσιμη η ιατρική διάγνωση κι εξέταση και η άμεση παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε κατοίκους ορεινών απομακρυσμένων περιοχών, αλλά και στα ακριτικά νησιά της ελληνικής επικράτειας (παράδειγμα: Σύμη, Καστελόριζο, Οθωνοί, Ερεικούσα). Ενώ, η στρατιωτική συμβολή των ως προς την ανάπτυξη άρτιας μεθοδολογίας και διεργασιών για την εξουδετέρωση πυρομαχικών – όπως διαφόρων τύπων χερσαίων και θαλάσσιων ναρκών, βλημάτων και βομβών – τα οποία κρίνονται ιδιαίτερα επικίνδυνα, προσδίδουν θετικό πρόσημο, τονίζοντας την αξιοπιστία και τον πάγιο επαγγελματισμό που διαθέτουν οι Ελληνικές ΕΔ!

Ιδιαίτερη αναφορά οφείλουμε να προσδώσουμε στην συνδρομή των Ελληνικών ΕΔ στην επιτυχή αντιμετώπιση ποικίλων τύπων φυσικών καταστροφών, κατασκευάζοντας ειδικά έργα υποδομής και διαθέτοντας ένα σημαντικό εύρος εργαλείων κι ειδικευμένων μηχανημάτων (παράδειγμα: ρυμουλκά οχήματα κι οδοστρωτήρες, φορτωτές γαιών κι εκσκαφείς τάφρων διαφόρων μεγεθών, προωθητές και ισοπεδωτές γαιών, πύργους φωτισμού, ανυψωτικά οχήματα και λοιπά μηχανήματα). Τα παραπάνω παρέχουν την δυνατότητα να εφαρμόσουν διάνοιξη και συντήρηση ποικίλων τύπων αντιπυρικών ζωνών – ανάλογα με το γεωμορφολογικό ανάγλυφο της περιοχής, διάνοιξη και διευθέτηση δρομολογίων διάνοιξης, την διεξαγωγή εργασιών συντήρησης του δασικού κι αγροτικού δικτύου και διάνοιξης καναλιών νερού για τροφοδοσία αυτού, την αποκλειστική εκτέλεση διαφόρων τύπων έργων αντιπλημμυρικής προστασίας με εκτέλεση χωματουργικών δραστηριοτήτων για την επιτυχή διευθέτηση ροής των υδάτων, καθώς κι εργασίες κατασκευής ειδικών οικίσκων διαμονής για την ανακούφιση πληγεισών περιοχών. Ενώ, η αρωγή και η επαγγελματική υποστήριξη που παρέχουν σε λοιπούς κρατικούς φορείς σε περιστατικά που αφορούν διαχείριση καταστροφών από σεισμούς, τονώνουν την εθνική συνεργασία κι αλληλεγγύη, οικοδομώντας ένα σκαλοπάτι επωφελούς σχεδιασμού κι οργάνωσης.

Ειδικότερα, η δασοπροστασία – δασοπυρόσβεση, συνιστούν δύο από τα κυριότερα μελήματα των ΕΔ της χώρας μας, διότι οι καταστρεπτικές πυρκαγιές που σημειώνονται σε διάφορα σημεία του ελληνικού εδάφους, συγκροτούν αδιασάλευτη πρόκληση για το ηθικό ανάστημα, την παγιότητα και αξιοπιστία αυτών. Διαθέτοντας ένα αξιόπιστο, αξιόμαχο και συνεπώς, κατάλληλα εκπαιδευμένο έμψυχο δυναμικό και υλικοτεχνική υποστήριξη, συνδράμουν επιτυχώς στην κατάσβεση πυρκαγιών, περιορίζοντας την έκτασή τους, επανδρώνουν πυροφυλάκια έγκαιρης προειδοποίησης και πρόληψης ενδεχόμενης εστίας δημιουργίας πυρκαγιών ή/και αναζωπύρωσης, όπως και την πραγματοποίηση εξειδικευμένων στρατιωτικών περιπόλων για την επιτήρηση συγκεκριμένης δασικής – αγροτικής περιοχής τους θερινούς μήνες του έτους. Ιδιαίτερη μνεία συνιστά το γεγονός ότι, η χώρα μας συμμετέχει ενεργά στην αποστολή αξιόμαχων δυνάμεων αεροπυρόσβεσης σε χώρες του εξωτερικού που μαστίζονται κι εκείνες από την πύρινη λαίλαπα.

Οφείλουμε να μη λησμονήσουμε το γεγονός ότι, οι Έλληνες, πιστοί λάτρεις κι αναβιωτές του κοινωνικού βίου, των εθίμων και της παράδοσης, των ιστορικών δρώμενων και του ελληνικού λαογραφικού στοιχείου, παρέχουν το έναυσμα για την πραγματοποίηση ποικίλων τύπων πολιτιστικών – κοινωνικών εκδηλώσεων, που σκοπό έχουν να εξοικειώσουν τις μεταγενέστερες γενεές στην καλλιέργεια εθνικής συνειδήσεως και ταυτότητος.

Με τον συγκεκριμένο τρόπο λοιπόν, κατόπιν σχετικών αιτημάτων φορέων – κρατικών ή/και μη – οι οποίοι υπάγονται στο ελληνικό κράτος ή εξυπηρετούν εθνικά συμφέροντα με τον ιδιωτισμό των, πραγματοποιούνται διαφόρων τύπων πολιτιστικά δρώμενα ψυχαγωγικού, στρατιωτικού και θρησκευτικού χαρακτήρα, καθώς κι αποδόσεως τιμών σε εθνικές εορτές ανά την ελληνική επικράτεια. Κι αυτό το κατορθώνουν, με τη διάθεση στρατιωτικής φιλαρμονικής ορχήστρας εκτέλεσης εμβατηρίων, στρατιωτικών αγημάτων απόδοσης τιμών σε μνημεία πεσόντων ηρώων, ανωτάτου ιερατικού κλήρου και ανωτάτων στρατιωτικών και πολιτικών, στρατιωτικών λεσχών, διάθεσης έμψυχου προσωπικού, καθώς και στρατιωτικού υποστηρικτικού υλικού, όπως πολεμικών πλοίων κι οχημάτων, πολεμικών ελικοπτέρων μεταφοράς προσωπικού.

Ενώ, ιδιαίτερα σπουδαίο ρόλο διαδραματίζουν οι ΕΔ της Ελλάδος σε αγαστή συνεργασία με τον κλήρο ως προς την τέλεση ιερών μυστηρίων και μεγάλων εορτών της Ελληνικής Ορθόδοξης Πίστεως (όπως το Άγιον Πάσχα, η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου) με την παρουσία αγημάτων και στρατιωτικής συνοδείας, τονίζοντας την ευσέβειά και κατανόησή των στα Ιερά κι Άγια αυτού του τόπου – μιας και στην συντριπτική πλειονότητα διαθέτουμε έντονο κι ανόθευτο το στοιχείο της λατρευτικής μας παράδοσης προς τα Θεία! Επιπρόσθετα, πρωτοστατούν κι εμβαθύνουν με τη στάση τους στην ελληνική Παιδεία και τον Αθλητισμό, εστιάζοντας στην διεξαγωγή επισκέψεων σε μειονοτικά σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και νηπιακούς σταθμούς, τη δωρεάν διάθεση κατάλληλου εκπαιδευτικού – υποστηρικτικού υλικού, όπως βιβλία, χαρτική και γραφική ύλη. Παράλληλα, με την αρωγή του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και σε συνεργασία με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ), πραγματοποιούνται ειδικού τύπου ενημερώσεις και εξειδικευμένες ημερίδες από τις ΕΔ που αφορούν μαθητές και σπουδαστές, με σκοπό, την αναγνώριση της αποστολής και συμβολής που έχουν στην ιστορική πορεία του ελληνικού κράτους – έθνους, αλλά και στον συνεκτικό ιστό της ελληνικής κοινωνίας.

Μέσα από όλο εκείνο το συνονθύλευμα κοινωφελών δράσεων, από τις οποίες, οι Ελληνικές ΕΔ καταφέρνουν να ανταπεξέρχονται στον ύψιστο βαθμό και να έχουν την δυνατότητα να καταστούν ως «παράδειγμα προς μίμηση» για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και πολιτικού βίου του τόπου, εντούτοις, εντοπίζονται από το στόχαστρο ιδεοληπτικών θεωρήσεων και μισαλλόδοξων απόψεων που επιβάλλει η σύγχρονη «πολιτική ορθότητα». Οι ΕΔ των χωρών και δη της Ελλάδος, αντιμετωπίζονται με έναν βορβορώδη και περιφρονητικό τόνο από τις επιταγές διαφόρων τύπων ομάδων και συντεχνιών που αποζητούν να επιβάλλουν κοινότοπες κι αβάσιμες απόψεις γύρω από την αξιοπιστία και το αρτιμελές Δόγμα, με τα οποία διέπονται τα ένοπλα σώματα. Με συχνό τρόπο και μέθοδο αποζητούν να υλοποιήσουν τον αποπροσανατολισμό του ελληνικού κοινού, οικοδομώντας εχθρικό κλίμα, μεταβάλλοντας την ιδιοσυγκρασία εκείνου, ώστε να βλάψουν τα ανδραγαθήματα και της υψηλού επιπέδου υπηρεσίες που προφέρουν τα ένοπλα σώματα στην πατρίδα και κατ’επέκταση στον συνεκτικό ιστό της χώρας που λογίζεται ως η ίδια η ελληνική κοινωνία.

Εκκολάπτουν επικίνδυνα κι αποσυνάγωγης φύσεως στερεότυπα, με σκοπό να πλήξουν την παγιότητα και το κύρος των στρατιωτικών σωμάτων, ενώ συνεχώς αναζητούν εναλλακτικές διεξόδους κατασκευής ιδεοληπτικών πρακτικών, ώστε να κάμψουν το εθνικό φρόνημά των, όπως κι εκείνο των Ελλήνων κατοίκων σε μία ευνομούμενη πολιτεία. Έτσι, η πιθανότητα, η χώρα να γίνει βορά σε ξένες κυριαρχικές βλέψεις, παίρνει σάρκα κι οστά. Κι αυτό, επειδή θα ευρίσκεται ανοχύρωτη και συνεπώς, αδύναμη να υπερασπισθεί τα ελεύθερα και δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών εκείνης από τις ποικίλου τύπου εχθρικές προκλήσεις του εξωτερικού της περιβάλλοντος που αποζητούν να υφαρπάξουν και να καπηλευτούν αναζητήσεις ειρηνικής και βιώσιμης γειτονίας. Έτσι λοιπόν, η χώρα μετατρέπεται σε έρμαιο, οδευμένο στα νύχια συντεχνιών που αποζητούν να εκμεταλλευτούν το αξιακό της κώδικα και να ρημάξουν όλες τις θεμιτές προσπάθειες για ένα ισχυρό κι άτεγκτο κράτος – έθνος.

Όμως, σε αυτήν τους την αδιέξοδη αναζήτηση πλανώνται! Και το συγκεκριμένο, διότι, οι Ελληνικές ΕΔ εγκιβωτίζουν το ακατάπαυστο εθνικό φρόνημα, το αγαστό θάρρος και μαχητικότητα, υπηρετώντας υπεραξίες κι ανώτερα άυλα αγαθά, καθώς μέσα από την έκβαση σπουδαίων ιστορικών συμβάντων, από τα οποία – τις περισσότερες – φορές βγήκαν νικηφόρες, προκάλεσαν σχόλια θαυμασμού κι επιδοκιμασιών από τις ηγεσίες χωρών που υπήρξαν σύμμαχες χώρες, αλλά κι ορισμένες, οι οποίες διατηρούσαν καχύποπτη στάση. Και το συγκεκριμένο, το κατόρθωσαν, διατηρώντας μία επιμονή στο λειτούργημά των, όπως και την ικανότητα έρευνας, εμπεριστατωμένης παρατήρησης, υπολογισμού κι ανάλυσης παραγόντων και συνιστωσών, ώστε να επιτευχθεί το μέγιστο – σε βάθος – δυνατό θετικό αποτέλεσμα στο πεδίο της μάχης.

Ο Γάλλος Ηγέτης και στρατάρχης Ναπολέων Βοναπάρτης επιβεβαιώνεται αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι: «στον πόλεμο τίποτα δεν κατορθώνεται παρά μόνο με υπολογισμό. Ό,τι δεν έχει μελετηθεί σε βάθος και με λεπτομέρεια, δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα. (…)». Άλλωστε, το επιβεβαιώνουν και οι μνημειώδεις μάχες που έδωσε ο Ελληνικός Στρατός, ιδιαίτερα στην νεότερη πορεία της Ιστορίας, με τους περίφημους Βαλκανικούς Πολέμους, τον Ελληνοιταλικό Πόλεμο (Αλβανικό Έπος), τον Μακεδονικό Αγώνα, τα Δεκεμβριανά, στο Γράμμο και το Βίτσι. Χαρακτηριστική μνεία οφείλουμε να αποδώσουμε και στο γεγονός ότι, από τις αρχαίες κιόλας πτυχές της ελληνικής ιστορίας, στην Αρχαία Αθήνα, η στρατιωτική θητεία που ήταν αναγκασμένοι οι νέοι να ακολουθήσουν από τα δεκαοκτώ τους έτη, θεωρούνταν συνυφασμένη με την επάρκεια δεξιοτήτων και της άρτιας εκπαίδευσης και γνώσης που τους παρείχε το κράτος, ενισχυμένα από την φιλοσοφία της αρετής της ανδρείας που διδάσκονταν μέσα από τα Ομηρικά Έπη, όπου ήταν χώρος εύρεσης προτύπων τόλμης, ηθικού, ψυχικού σθένους και θάρρους.

Οι ΕΔ της Ελλάδος δεν υπολείπονται σε τίποτα, δεν επιδέχονται εκπτώσεις και μετριασμούς σε ζητήματα που άπτονται της εθνικής μας ασφάλειας και υπεροχής, του αξιακού βάθους και του επαγγελματισμού που εκείνες αναδύουν, αλλά και ούτε να ασπαστούν τις ατραπούς επικίνδυνων και πλασματικών στερεοτύπων που τις θέλουν να υφαρπάζουν την δημοκρατική λειτουργία των θεσμών ενός ελεύθερου κράτους και να πέσουν στην παγίδα εκείνων. Το τελευταίο θεωρείται ιδιαίτερα τραγελαφικό κι αβάσιμο, διότι το Τμήμα Ενημέρωσης Τύπου του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) έχει εκδώσει σαφείς ενημερώσεις επισημαίνοντας ότι, στο επιχειρησιακό έργο των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων επικρατεί άκρατα το υιοθετημένο στρατιωτικό Δόγμα της «αποτροπής – άμυνας», ώστε να προσανατολίζονται στην αποκλειστική αντιμετώπιση οιασδήποτε μορφής εξωτερικής απειλής που επιθυμεί να βλάψει τα υγιή και θεμιτά κυριαρχικά συμφέροντα της χώρας μας. Χαρακτηριστικό απόσπασμα του κειμένου αναφέρει ότι: «η επιτυχία της αποτροπής είναι αποτέλεσμα κοινής προσπάθειας και στηρίζεται στη δυνατότητα προβολής ισχύος, στη ρεαλιστική επιχειρησιακή εκπαίδευση, στην ετοιμότητα άμεσης αντίδρασης, στην κατάλληλη επιχειρησιακή σχεδίαση και διάταξη και στη διαθεσιμότητα των δυνάμεων».

Μέσα από τον ρου της Ιστορίας και της – πολέμιας ή μη – αλληλεπιδράσεως με χώρες που ανήκουν σε διαφορετικό πολιτισμικό και ιδεολογικό τόξο, η Ελλάδα κατάφερε να βγει αλώβητη και να της παρέχεται, με αυτό τον τρόπο, η δυνατότητα να αναδείξει κι εν συνεχεία, ισχυροποιήσει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα της επιτρέψουν να οικοδομήσει γέφυρες εμπιστοσύνης με τον λαό της. Κι εκείνες οι γέφυρες κάλλιστα βαπτίζονται ως: Ένοπλες Δυνάμεις! Διότι εκείνες θα κατορθώσουν να εξασφαλίσουν την ενδελεχή κι απαραίτητη ασφάλεια και προστασία της λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών, την σωματική και ψυχική ακεραιότητα των πολιτών, καθώς και θα σταθούν ικανές να αποδώσουν τον αναγκαίο προσανατολισμό, μετουσιωμένο σε φάρο εμπιστοσύνης κι επαγγελματικής αξιοπιστίας στην παγκόσμια σκακιέρα της γεωπολιτικής σκηνής. Όμως, ποιο θεωρείται το κυριότερο συστατικό, από το οποίο απαρτίζονται οι ΕΔ; Μα, φυσικά από τους ίδιους τους κατοίκους – πολίτες αυτής της χώρας! Εκείνοι αντανακλούν όλα εκείνα τα ιδανικά κι αξίες, με τις οποίες πορεύονται τα ένοπλα σώματα, ώστε να κατασκευάσουν μία καίρια ασπίδα που θα συνδράμει στην αποκλειστική προστασία του λίκνου που είναι: ο Ελληνικός Πολιτισμός και η φιλοσοφία που διέπει Εκείνον!

Διότι, οι Έλληνες πολίτες είναι η πραγματική ισχύς, που σε συνδυασμό με το ηθικό φρόνημα εκείνων, σε αγαστή συνεργασία με το πνεύμα της γνώσης κι ελεύθερης σκέψης, θα κατορθώσουν να αποτρέψουν οιοδήποτε απειλή και να καταστήσουν σαφές το δικαίωμά τους για αυτοδυναμία και ειρηνική συνύπαρξη με γειτνιάζουσες χώρες. Άλλωστε, το συγκεκριμένο δε το διαψεύδει κι ο περιβόητος Αθηναίος επιστήμων Ιστορικός, Θουκυδίδης που αναφέρει ότι: «άνδρες πόλις και ού τείχη, ουδέ νήες ανδρών κεναί», που σημαίνει: «η ισχύς της Πόλης είναι οι άντρες και όχι τα τείχη ούτε τα άδεια πλοία». Βέβαια, η τόλμη, η αποφασιστικότητα, η ενότητα και η ομοψυχία, το φρόνημα και η μαχητικότητα που επιδεικνύουν οι ΕΔ σε κάθε χώρα δεν περνά απαρατήρητη ακόμη και από τον ίδιο τον αντίπαλο, αντανακλώντας με αυτό τον τρόπο, το μεγαλείο της τόλμης και ψυχής. Πόσο μάλιστα για μία χώρα όπως η Ελλάδα, διαθέτοντας στο ενεργητικό της πλήθος συγκρούσεων – εξωτερικών και μη – παίρνοντας το «βάπτισμα του πυρός» για την ισχυροποίηση των θεμελίων ενός πολιτισμού, ο οποίος στάθηκε ορόσημο για την μετέπειτα ανάπτυξη αλλογενών κρατών – εθνών και γαλούχησε πτυχές εκείνων ανά τους αιώνες.

Το ιδιαίτερο αξιακό βάθος των εκάστοτε πολιτικών ανδρών, των ενόπλων σωμάτων, καθώς και ολάκερου του ελληνικού λαού, δημιούργησαν θύλακες αντίστασης απέναντι σε ονειρώξεις πανούργων ηγετών που λειτουργούσαν με αθέμιτα μέσα και πρακτικές, αναγκάζοντας ορισμένους από αυτούς, να παραδεχθούν το μεγαλείο της ελληνικής μαχητικής ψυχής κι ανδρείας που επιδείκνυαν στον επίμονο αγώνα τους για δικαίωση και κατοχύρωση της εθνικής αυτονομίας, ώστε στην συνέχεια, να συναινέσουν στην σταθεροποίηση της γύρω γεωγραφικής περιοχής και την ισορροπία δυνάμεων.

Αυτό συνέβη κι ανάμεσα στον ηρωικό Αρχιμανδρίτη, πολιτικό κι οπλαρχηγό Παπαφλέσσα και τον Τούρκο διοικητή Ιμπραήμ Πασά στη μάχη στο Μανιάκι, όταν ο δεύτερος φίλησε το μέτωπο του νεκρού Έλληνα αγωνιστή, λέγοντας παραστατικά: «αμαρτία να χαθεί τούτος ο πολέμαρχος!», σε ένδειξη αναγνώρισης της γενναιότητας, του ψυχικού σθένους, του θάρρους και της ανιδιοτέλειάς του. Άξιο ενδιαφέροντος συνιστά και το γεγονός, άρθρο Ιταλού στρατιωτικού σε στρατιωτική επιθεώρηση το 1980 αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι: «σε όλη τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι στρατιώτες που πήραν μέρος στον Ελληνοιταλικό Πόλεμο έφεραν ειδικό διακριτικό τιμής, γιατί πολέμησαν εναντίον στρατού υψηλής ποιότητας και μαχητικής αξίας, με παγκόσμια αναγνώριση», αφήνοντας καθαρά να εννοηθεί πως η ανωτερότητα ενός στρατιωτικού σώματος δεν συνίσταται αποκλειστικά και μόνο στην ποσοτική του υπεροχή, αλλά, πολύ περισσότερο στην ηθική και ψυχική τόλμη, το εθνικό φρόνημα, την σύνεση κι ομοψυχία, καθώς και στην αρετή της ανδρείας, όπου τα συγκεκριμένα απαρτίζουν τους συνεκτικούς κρίκους, συνθέτοντας με αυτό τον τρόπο την αλυσίδα της αγάπης για την πατρίδα και τα ανώτερα ιδανικά και υπεραξίες που εκείνη εκπροσωπεί!

Επειδή, όταν διακατέχεσαι από το παντοδύναμο συναίσθημα της ανιδιοτελούς αγάπης, τότε καμία συντεχνία κι εχθρική επιβουλή δεν θα τολμήσει να στήσει οδοφράγματα στην θέληση για εμβάθυνση δημιουργίας ατραπών κοινωφελούς σύμπραξης κι αλληλοβοήθειας, ώστε να κατασκευαστούν γέφυρες σταθερότητας, ισονομίας κι αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών και πολιτών αυτών. Θεωρείται εξαιρετικά επιβεβαιωμένο η ανάγκη ισχυροποιημένων ένοπλων σωμάτων που θα σε αγαστή συνεργασία με τις δημοκρατικές λειτουργίες του ελληνικού κράτους θα συνδράμουν στην οικοδόμηση επικερδών επιδιώξεων για ελευθερία, δημοκρατία, ανιδιοτελείς αγώνες και κυριαρχικά δικαιώματα, τα οποία θα αντικατοπτρίζονται στο Ελληνικό Στρατιωτικό Δόγμα «Αποτροπή – Άμυνα». Οι Έλληνες πολίτες το γνωρίζουν και το αντιλαμβάνονται στην συντριπτική τους πλειονότητα! Καιρός λοιπόν, να αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται κι ορισμένες γείτονες χώρες, ειδικότερα, ο «γίγαντας με τα πήλινα πόδια»…