Από το... τραμ της εξουσίας, στον Τράμπ του Λευκού Οίκου

Επικοινωνιακή καταιγίδα ακολούθησε την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, με στόχο να πιστέψουν οι πολίτες, ότι τα οφέλη από τον Λευκό Οίκο είναι πολύ περισσότερα από όσα, αρνητικά, θέλουν να προσάψουν οι εχθροί της κυβέρνησης, όπως λένε στο Μαξίμου. Εδώ πάει γάντι η λαϊκή ρήση, «τα κεφάλια μέσα».

Το ταξίδι ολοκληρώθηκε, οι δηλώσεις έγιναν από τον πρωθυπουργό και τον πλανητάρχη, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει ομιχλώδες. Αυτό που γνωρίζουμε και δεν το μάθαμε από την ελληνική κυβέρνηση, αλλά από τον Ντόναλντ Τράμπ είναι ότι υπογράψαμε την σύμβαση του αιώνα, 2,4 δις ευρώ για την αναβάθμιση των F-16. Και για το θέμα αυτό πανηγυρίζουν στην κυβέρνηση, λες και θα μας δώσουν χρήματα ή δανεικά. Με τα ίδια ποσά θα μπορούσαμε να είχαμε αγοράσει αεροσκάφη νέας γενιάς F-35 και όχι να επισκευάζουμε μοντέλα που σε λίγα χρόνια θα έχουν πάλι πρόβλημα πτητικό. Φυσικά, ο χρόνος θα αποκαλύψει τις υπογραφές που έπεσαν και συγκεκριμένα για τη βάση της Σούδας και για άλλες στρατιωτικές περιοχές, όπως Σκύρος, Άραξος και Λάρισα.

Την ίδια ώρα, η κοινωνία στενάζει κάτω από την σκληρή πραγματικότητα και ο πρωθυπουργός δηλώνει ικανοποιημένος, που ο πλανητάρχης Τράμπ, για τον ΣΥΡΙΖΑ ο «κακός» της Αμερικής, είπε καλά λόγια για τον ίδιο και την Ελλάδα. Τώρα πως εξηγείται το γεγονός, ότι το ΔΝΤ είναι το καλό «παιδί» της τρίτης αξιολόγησης, ένας Θεός γνωρίζει…

Πριν από μερικούς μήνες το Μαξίμου έβγαζε φωτιές κατά του ΔΝΤ και ξαφνικά, ο λύκος έγινε αρνάκι. Έτσι γίνεται όταν ένα αριστερό κόμμα αστικοποιείται και ερωτεύεται την εξουσία. Προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία, λένε και υπογράφουν τα πάντα. Έχει άδικο μετά, ο Βασίλης Λεβέντης που κατηγορεί την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για εξουσιομανία; Αυτό δεν παραπέμπει σε ομαλή λειτουργία της Δημοκρατίας, ούτε βεβαίως να νομοθετείς με 153 βουλευτές και με δεκανίκια, της στιγμής.

Και με τούτα και με τα άλλα, ο χρόνος περνάει και η κυβέρνηση γράφει στο δικό της ρολόι την δική της πολιτική παρουσία στο πολιτικό σκηνικό. Χωρίς ωστόσο να βρίσκει αναχώματα από την αντιπολίτευση και κυρίως από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, που περιμένει να αποδώσει η στρατηγική του «ώριμου φρούτου», για να δρέψει έτσι τους καρπούς από την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα πως γίνεται να πηγαίνουν μαζί, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ρεπουμπλικάνοι της Αμερικής, μόνο ένας δαιμόνιος Καρα-Νίκας μπορεί να το εξηγήσει…